غلبه گفتمان انقلاب اسلامی، وظیفه این است
اما اگر بخواهیم بدانیم که چرا دیدار دانشجویی، تا به این حد، برای رهبر انقلاب اهمیت دارد، باید به این موضوع توجه کنیم که دانشجو مهمترین "نیروی آینده‌ساز" کشور است. بدین ترتیب وضعیت آینده‌ی جامعه، ارتباط مستقیم پیدا می‌کند با شرایط علمی، مهارتی و صدالبته "جهان‌بینی" دانشجویان. گویی هرچه امروز در دانشگاه به دانشجویان تعلیم داده شود، فردای جامعه و کشور را رقم خواهد زد.در شرایطی که که عده‌ای سعی دارند دانشگاه و به تبع آن کشور را به فرهنگ غیرانقلابی و غیربومی آلوده کنند، وظیفه‌ی"جنبش دانشجویی"، دقیقا عکس آن است. یعنی وظیفه‌ای که رهبر انقلاب، در آخرین دیدار دانشجویی، از آن با عنوان «غلبه‌ی گفتمان انقلاب اسلامی در دانشگاه» یاد کردند: «شنفتم این را که بعضی‌ها می‌گویند که «آقا، دیگر در دانشگاه نمی‌شود کاری کرد»؛ نه آقا، در دانشگاه خیلی می‌شود کار کرد، اتّفاقاً در دانشگاه باید کار کرد. چه کسی باید در دانشگاه کار بکند؟ شما.»(1396/03/17) آن هم در شرایطی که گفتمان انقلاب، دارای «جذابیت» های منحصر به فردی است که اتفاقا امام خمینی(ره) هم با تکیه بر همین عوامل جذابیت بود که توانست جوان نسل انقلاب را مجذوب خود کند: «بخشی از جذّابیت‌ها مربوط به اصولی بود که امام ارائه می‌کرد. مثلا ازجمله‌ی چیزهایی که امام به مردم ارائه می‌کرد، اسلام بود؛ اسلام ناب، اسلام ناب محمّدی. اسلام ناب یعنی اسلامی که نه اسیر و پابند تحجّر است، نه اسیر و پابند التقاط است... این برای جوان مسلمان، جذّاب بود.» (1396/03/14)
با همه‌ی اینها اما غلبه دادن گفتمان انقلاب، دارای شروطی است که جریان دانشجویی ملزم به رعایت آن است:
افسر جوان مجهز به تعبد و عقلانیت
رهبر انقلاب دانشجوی مؤمن و انقلابی را در صحنه‌ی نبرد اندیشه‌ها و غلبه‌ی گفتمان‌ها، «افسر جوان جنگ نرم» می‌دانند. این افسر جوان اما با «خودسازی»، «حفظ تدین و تعبد در عمل و گفتار» و «عقلانیت» است که گفتمان انقلاب را در محیط دانشگاهی تبلیغ و ترویج می‌کند. البته در این مسیر حتی اگر دستگاه‌های مسئول فرهنگی و اندیشه‌ای کشور، دچار سستی، کاهلی یا تعطیلی شدند با اتکا به این شاقول‌هاست، که خود دست به اقدام خواهد زد. با ورود فضای رسانه‌ای نوین و شبکه‌های تعامل مجازی، بسیاری از اقدامات و فعالیت‌ها نظیر سخنرانی، تهیه و توزیع نشریه، و همچنین حلقه‌های اندیشه‌ای و مطالعاتی از فضای واقعی به فضای مجازی منتقل و محدود شدند. این موضوع اگرچه ضروری بوده و هست، اما نباید به گونه‌ای شود که عرصه‌ی تعامل حقیقی و فیزیکی روزمره از آن خالی و تهی شود. «من به همه‌ی آن هسته‌های فکری و عملی جهادی، فکری، فرهنگی در سرتاسر کشور مرتّباً می‌گویم: هرکدام کار کنید؛ مستقل و به‌قول میدان جنگ، آتش‌به‌اختیار... آنجایی که احساس می‌کنید دستگاه مرکزی اختلالی دارد و نمی‌تواند درست مدیریت کند، آنجا آتش‌به‌اختیارید؛ یعنی باید خودتان تصمیم بگیرید، فکر کنید، پیدا کنید، حرکت کنید، اقدام کنید(1396/03/17)به توئیتر اکتفا نکنید
با ورود فضای رسانه‌ای نوین و شبکه‌های تعامل مجازی، بسیاری از اقدامات و فعالیت‌ها نظیر سخنرانی، تهیه و توزیع نشریه، و همچنین حلقه‌های اندیشه‌ای و مطالعاتی از فضای واقعی به فضای مجازی منتقل و محدود شدند. این موضوع اگرچه ضروری بوده و هست، اما نباید به گونه‌ای شود که عرصه‌ی تعامل حقیقی و فیزیکی روزمره از آن خالی و تهی شود. امری که رهبر انقلاب از آن به عنوان «تخاطب واقعی» یاد کردند: «اهتمام به تخاطب واقعی. فضای مجازی چیز خوبی است، فرصتی است امّا کافی نیست. بعضی‌ها چسبیده‌اند به فضای مجازی -توئیتر و مانند اینها- برای اینکه پیام‌هایشان را برسانند، این فایده ندارد؛ تخاطب واقعی لازم است، میزگرد لازم است، سخنرانی لازم است، نشریه لازم است، بحثهای دونفره و سه‌نفره لازم است، جلسات تحلیل لازم است؛ این‌جور با مخاطبینتان بنشینید؛»(1396/03/17) از دل این حضور واقعی است، که دانشجوی انقلابی، از طرفی با نیازها، نقص‌ها و دغدغه‌های مخاطب آشنا شده و از سویی دیگر می‌تواند برای غلبه‌ی گفتمان انقلاب، بهتر و دقیق‌تر برنامه‌ریزی کند. در چنین شرایطی، اگر گفتمان انقلاب و اهداف آن به‌عنوان یک خواست همگانی و عمومی در دانشگاه مطرح و پذیرفته شود، آنگاه است که می‌توان پیش‌بینی کرد چند قدم به ساخت «جامعه‌ی اسلامی» نزدیک‌تر شده‌ایم. همان چیزی که امام درباره‌ی آن فرموده بود: "اگر دانشگاه اصلاح شود، مملکت اصلاح خواهد شد."
منبع مقاله : نشریه خط حزب الله شماره 110
