زندگينامه ماريو زاگالو (1931)

ماريو خورخه لوبو زاگالو 9 آگوست 1931 در برزيل به دنيا آمد. وي اصليتي لبناني دارد. ماريو زاگالو يكي از موفق‌ترين مربيان تاريخ فوتبال دنيا و يكي از اسطوره‌هاي فوتبال برزيل است. اين مربي سابق كه از سوي بازيكنانش به نام پروفسور خوانده مي‌شود،‌ در سه جام از پنج جام جهاني‌اي كه برزيل در آنها قهرمان شده، به عنوان بازيكن و مربي حضور داشته است. او را به دليل تفكرات تاكتيكي‌اش،‌ ال لوبو (گرگ)
پنجشنبه، 11 تير 1388
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما
زندگينامه ماريو زاگالو (1931)
زندگينامه ماريو زاگالو (1931)
زندگينامه ماريو زاگالو (1931)

نويسنده: مريم دری منش



ماريو خورخه لوبو زاگالو 9 آگوست 1931 در برزيل به دنيا آمد. وي اصليتي لبناني دارد.
ماريو زاگالو يكي از موفق‌ترين مربيان تاريخ فوتبال دنيا و يكي از اسطوره‌هاي فوتبال برزيل است. اين مربي سابق كه از سوي بازيكنانش به نام پروفسور خوانده مي‌شود،‌ در سه جام از پنج جام جهاني‌اي كه برزيل در آنها قهرمان شده، به عنوان بازيكن و مربي حضور داشته است. او را به دليل تفكرات تاكتيكي‌اش،‌ ال لوبو (گرگ) مي‌نامند.

فعاليت به عنوان بازيكن

زاگالو در پست هافبك دفاعي و نيز مهاجم، از سال 1946 تا 1950 براي تيم باشگاهي آمه‌ريكا اف. سي، و از 1951 به مدت شش سال براي فلامينگو ريودو ژانيرو بازي كرد. در اين تيم در سال 1953 تا 1955 به قهرماني ايالت ريودو ژانيرو رسيد. از سال 1958 تا 1965 براي بوتافوگو به ميدان رفت و با اين تيم دوبار در سال‌هاي 1961 و 1962 قهرمان ايالتي شد. همچنين در سال 1962 با بوتافوگو برنده تورنمنت ريو – سائو پائولو شد.
زاگالو 33 بار نيز پيراهن تيم ملي برزيل را به تن كرد و پنج گل هم براي اين تيم وارد دروازه حريفان كرد. در سال‌هاي 1958 و 1962 بازيكن ثابت جناح چپ برزيل بود كه موفق شد دوبار پياپي قهرمان جام جهاني شود. در هردو جام جهاني، خط حمله تيم ملي برزيل عبارت بود از گارينشا،‌ دي‌دي،‌ واوا، پله (پس از مصدوميت در سال 1962: آماريلدو) و زاگالو.

فعاليت به عنوان مربي

زاگالو تاكنون در حدود يك دوجين باشگاه فوتبال را بين سال‌هاي 1966 تا 2001 رهبري كرده است. دوره مربيگري او در سال 1966 در بوتافوگو آغاز شد كه چهار سال در آنجا ماند. بعد از آن يك فصل در هريك از تيم‌هاي فلوميننزه و‌ فلامينگو مربيگري كرد و بعد از آن، پس از چهار سال هدايت تيم ملي،‌ دوباره با بوتافوگو قرارداد امضاء كرد. در سال 1978 به عربستان سعودي رفت و مربي تيم الهلال شد.
اما بعد از يك سال دوباره به كشورش بازگشت و با واسكودوگاما قرارداد بست. بلافاصله پس از آن هدايت تيم‌هاي رگاتاز دو فلامينگو ( 1985 – 1984)، بوتافوگو (1987 - 1986)، بانجو (1989- 1988) و نيز واسكو دوگاما (1991 - 1990) را در دست گرفت. پس از دومين دوره مربيگري در تيم ملي برزيل، در سال 2000 مربي پورتوگسا شد و در پايان دوران مربيگري، براي سومين بار رهبري فلامينگو را به عهده گرفت (2001 - 2000).
او در سال 1986 قهرماني برزيل،‌در سال‌هاي 1967، 1968، 1971و 1972 قهرماني ايالت ريو دو ژانيرو، و در سال 1979 قهرماني باشگاه‌هاي عربستان سعودي را به دست آورد.
زاگالو اولين فوتباليستي بود كه قهرماني جام جهاني را هم به عنوان بازيكن (1962، 1958) و هم به عنوان مربي (1970) به دست آورده است. فقط فرانتس بكن بائر توانسته به عنوان بازيكن و مربي به اين افتخار دست پيدا كند.
او تيم ملي كشورش را دوبار رهبري كرد،‌ بار اول بين سال‌هاي 1970 و 1974،‌ و بار دوم بين سال‌هاي 1994 و 1998،‌ كه در جام جهاني 1998 با اين تيم، نايب قهرمان جهان شد. وي با برزيل در سال 1997 قهرمان كوپا آمريكا شد. او از سال 1993 تا 1994 مدير فني تيم ملي برزيل بود و در سال 1994 به عنوان كمك مربي، با اين تيم قهرمان جام جهاني شد.
زاگالو در مجموع، 154 مرتبه به عنوان سرمربي روي نيمكت تيم ملي برزيل نشست كه تيمش در 110 بازي به پيروزي رسيد، ‌در حالي كه 33 تساوي و فقط 11 شكست حاصل آن بود.
زاگالو يك بار نيز سرمربي تيم ملي امارات متحده عربي بود و اين تيم را به جام جهاني 1990 رساند كه تا امروز، اولين و تنها حضور اين كشور در جام جهاني مي‌باشد.
منبع: همشهری آنلاین




نظرات کاربران
ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.