ساز و آواز دشتی

سر زد به دل دوباره غم کودکانه ای
آهسته می تراود از این غم ترانه ای
( ای دوست، خدا دلم ای یار، هآآآآآی )
باران شبیه کودکی ام پشت شیشه هاست
دارم هوای گریه
دارم هوای گریه خدایا بهانه ای!
( باران! باران! دوباره باران! باران!
باران! باران! ستاره باران! باران!
یاااار،دل، باران! باران! دوباره باران! باران!
باران! باران! ستاره باران! باران! )
ای کاش ,ای کاش ,ای کاش تمام حرفها شعر تو بود
باران! باران! بهار! باران! باران!
باران بهار، برگ پیغام تو بود
یا نامه ای از کبوتر بام تو بود
هر قطره حکایتی شگرف از لب تو، ای دوست
هر دانه ی برف، حرفی از نام تو بود
درد تو به جان خریدم و دم نزدم
درمان تو را ندیدم و دم نزدم
از حرمت درد تو ننالیدم، هیچ
آهسته لبی گزیدم و دم نزدم
آهسته لبی گزیدم و دم نزدم