خفاش‌ها ـ پستانداران پرنده

خفاش‌ها را غالباً نمی‌توانیم ببینیم.
 

برگرفته از سایت اینگیلیش آنلاین
مترجم: رزیتا ملکی‌زاده

ویژگی‌های فیزیکی

خفاش‌ها می‌توانند بزرگ یا کوچک باشند. فاصله میان دو انتهای بال بزرگترین آنها تا 5ر1 متر می‌رسد و سایرین تنها 15 سانتی‌متر عرض بالهایشان است. دهان یک خفاش شبیه به دهان موش یا روباه است. آنها دارای گوشهای بزرگ و نوک تیز هستند و موی بدنشان خاکستری یا قهوه‌ای است.
خفاش‌ها دارای بازوهای بلند و دستهایی با انگشتان بلند و کشیده هستند. اینها به وسیله پرده‌هایی که بالهای آنها را تشکیل می‌دهند، به پاها متصل می‌شوند. عضلات موجود در آنها پرواز را برای یک خفاش آسان می‌سازد. هنگامی که یک خفاش استراحت می‌کند، معمولاً به صورت وارونه آویزان شده به طوریکه پنجه و ناخن‌های آنها به یک سطح سخت متصل می‌شود.

خفاشها چگونه زندگی می‌کنند

خفاشها موجوداتی هستند که تنها در شب فعال می‌باشند. آنها در طول روز به خواب رفته و به هنگام شب در جستجوی غذا بیرون می‌آیند. پرواز در شب به معنی ملاقات با دشمنان کمتر و قادر بودن به شکار حشرات بیشتر از طول روز است به این دلیل که مجبور نیستند برای بدست آوردن غذا با پرندگان رقابت و مبارزه کنند. برخی خفاش‌ها از حشرات، میوه و گرده گیاهان تغذیه کرده در حالی که سایرین گوشتخوارانی هستند که از پرندگان و خفاشهای کوچکتر تغذیه می‌کنند.

در برخی مناطق خفاشها بسیار اهمیت دارند. آنها حشراتی را خورده که به محصولات کشاورزی آسیب می‌رسانند و همچنین به ویژه در مناطق گرمسیری گرده افشانی می‌کنند. آنها با پرواز در اطراف به گیاهان در پراکندن دانه‌های خود کمک می‌کنند. با این حال، انسانها اغلب با خراب کردن غارها و مکانهای زندگی خفاشها، به آنها آسیب می‌رسانند.
بسته به نوع، خفاشهای ماده تا حداکثر پنج یا شش ماه باردار بوده و نوزادان خود را یکی یکی به دنیا می‌آورند. آنها معمولاً در اواخر بهار یا اوایل تابستان متولد می‌شوند. نوزادان می‌توانند با پنجه‌ها و دندانهای تیز خود به پوست بدن مادرشان آویزان شوند. خفاشهای نوزاد پس از حدود یک ماه به اندازه کامل خود می‌رسند. خفاشها می‌توانند تا 30 سال عمر کنند اما بسیاری از آنها کمی بعد از تولد از بین می‌روند.

خفاشها حدود 50 میلیون سال است که وجود دارند. در طول این مدت آنها تغییر زیادی نکرده‌اند. دانشمندان بر این باورند که خفاشها ممکن است از پستاندارانی که قادر به بالا رفتن از درخت و سپس پریدن به قصد شکار حشرات بودند تکامل یافته‌اند. در طول سالها بالهای آنها ممکن است از اندامهای تحتانی تکامل یافته باشند.
 

بیشتر بخوانید: خفاش های خون آشام (13 نکته در مورد خفاش ها)

معروف‌ترین خفاشها، خون آشامهای آمریکای جنوبی و مرکزی هستند. افسانه‌ها و داستانهای نقل شده در مورد آنها اکثراً غیر واقعی هستند. گرچه آنها دیگر حیوانات را گاز می‌گیرند و شاید حتی انسان را گاز بگیرند، اما تنها مقدار کمی از خون آنها را خورده و سپس پرواز کرده و دور می‌شوند. این خفاشها خطرناک هستند، نه بخاطر اینکه قربانیان آنها به دلیل از دست دادن خون خود می‌میرند، بلکه به این دلیل که عفونتهایی مانند هاری را منتقل می‌کنند.

خفاشها نمی‌توانند در محیط بسیار سرد زندگی کنند. برخی به مناطق گرمتر پرواز کرده در حالی که سایرین ماه‌های زمستان را در غارهای تاریک می‌گذرانند. خفاشها می‌توانند هفته‌های زیادی به صورت وارونه با سر رو به پایین آویزان باشند. آنها دارای لایه‌ای چربی هستند که غذا را ذخیره کرده به طوریکه می‌توانند در طول دوره سرما زنده بمانند.

خفاشها چگونه می‌بینند

مدتهای طولانی مردم کنجکاو بودند که بدانند خفاشها چگونه می‌توانند در تاریکی پرواز کنند. امروزه می‌دانیم که خفاشها به نوعی تکنیک تحت عنوان سویابی پژواکی (echolocation) متکی هستند. در سال 1920 یکی از استادان دانشگاه کمبریج دریافت که خفاشها سیگنالهای فراصوتی ارسال می‌کنند که انسان قادر به شنیدن آنها نیست. این سیگنالها  به هر چیزی که در مسیر پرواز خفاش باشد برخورد کرده و برمی‌گردد. خفاشها از این انعکاسها جهت تشخیص محل اشیاء در تاریکی استفاده می‌کنند. این تکنیک شبیه به رادار و ردیابهای آوایی است که هواپیماها و زیردریایی‌ها استفاده می‌کنند.
 

منبع: راسخون