چگونه از میزان آهن بدن خود مطلع شویم ؟

اندازه گیری دقیق آهن
 

مترجم: سید نادر موسوی

مراجعه به پزشک

اگر فکر می کنید که میزان آهنِ بدن شما کم است به پزشک مراجعه کنید. بهترین راه برای سنجش میزان آهن مراجعه به پزشک است. اگر نشانه های مرتبط به کم خونی را در خود مشاهده کردید ، در سریع ترین زمان یک قرار ملاقات با پزشک بگذارید. در مرحله ی اول ، دکتر  در مورد سابقه ی شما در ارتباط با کمبود آهن سوال خواهد کرد ، سپس سوالاتی در مورد نشانه ها و وضعیت اخیر سلامتی شما می پرسد.

اگر دچار ضربان قلب یا تنگی نفس هستید ، بلافاصله به اوژانس و یا مرکز مراقبت های فوری مراجعه کنید . همچنین اگر درد قفسه سینه و مشکل تنفسی دارید ،  مستقیماً خود را به اوژانس برسانید.
ممکن است پزشک در مورد رژیم غذایی شما سوالاتی را بپرسید . همچنین ممکن است از خانم ها در مورد اینکه آیا تغییری در عادت ماهانه داشته اند سوال کند.
این موضوع به شما در به خاطر سپردن نشانه ها و علائم قبل از مراجعه به پزشک متخصص کمک می کند.

 به جز معاینه وضعیت جسمی . دکتر وضعیت دهان ، پوست ، ناخن ، ضربان قلب و ریه ها ، و وضعیت ناحیه بطن و شکم شما را معاینه می کند . این معاینات میزان آهن بدن شما را مشخص می کند.
از برخی از نشانه های کمبود آهن می توان به : خستگی ، تنگی نفس ، سرگیجه ، سردی اندام ها ، رنگ پریدگی پوست ، کاهش اشتها ، میل به مواد غیرخوراکی (سندروم پیکا) اشاره کرد. اگر هر یک از این علائم را در خود احساس کردید به پزشک خود اطلاع دهید.
از دیگر نشانه های فیزیکی نیز می توان به : شکنندگی ناخن ها  ، تورم زبان ، خشکی و ترک اطراف دهان ، و عفونت ها اشاره کرد.

 برای آزمایش خون آماده شوید. اگر پزشک در مورد سطح آهن شما مطمئن نباشد ، شما را برای آزمایش خون می فرستند. همچنین ممکن از چند نوع آزمایش خون مختلف را برای بررسی میزان دقیق آهن بدن استفاده کنند. به طور معمول ، دریافت نتیجه آزمایشات بین یک تا سه هفته زمان می برد.
این آزمایشات برای فهمیدن میزان سطح هموگلوبین خون شما به دکتر کمک می کند. برای فهمیدن میزان اکسیژن موجود در گلبول های قرمز نیاز به اطلاع در مورد سطح هموگلوبین است.اگر فکر می کنید که میزان آهنِ بدن شما کم است به پزشک مراجعه کنید. بهترین راه برای سنجش میزان آهن مراجعه به پزشک است. اگر نشانه های مرتبط به کم خونی را در خود مشاهده کردید ، در سریع ترین زمان یک قرار ملاقات با پزشک بگذارید. در مرحله ی اول ، دکتر  در مورد سابقه ی شما در ارتباط با کمبود آهن سوال خواهد کرد ، سپس سوالاتی در مورد نشانه ها و وضعیت اخیر سلامتی شما می پرسد.

سنجش میزان آهن با اهدای خون

یک مرکز اهدای خون پیدا کنید. با جست و جو در اینترنت می توانید آدرس مراکز اهدای خون را پیدا کنید ، برای مثال ، در ایران می توانید با مراجعه به سایت هلال احمر یا سایت اطلاع رسانی واحد های اهدای خون نزدیک ترین مرکز اهدای خون به خود را پیدا کنید. همچنین می توانید از مراکز سیار اهدای خون که در معابر عمومی برپا می شود برای اهدای خون خودتان استفاده کنید.
مطمئن شوید که مرکزی را که برای اهداء انتخاب می کنید ، تست هموگلوبین را هم انجام می دهند. در حال حاضر بیشتر مراکز این آزمایش را قبل از دریافت خون انجام می دهند. برای اطلاع بیشتر می توانید به وبسایتی که برای هر مرکز در نظر گرفته شده مراجعه کنید و در قسمت توضیح مراحل اهدای خون از این مورد اطمینان حاصل کنید .

برای اهدای خون باید رضایت کامل داشته باشید  ، چرا که این بخشی از روند اهدای خون است. به طور معمول با حضور در مراکز اهدای خون می توانید در همان لحظه خون بدهید و نیازی به تعیین قرار قبلی نیست . با این حال ، باید از سلامت کامل برخوردار باشید . همچنین حداقل سن برای اینکار هفده سال و حداقل وزن پنجاه کیلو گرم است.
برخورداری از سلامت کامل به این معناست که شما قادر به انجام اعمال روزانه و معمولی خود باشید و عاری از هرگونه بیماری مزمن مثل دیابت شدید باشید. به علاوه بیماری هایی مثل انواع عفونت ، آنفولانزا و سرما خوردگی ، و برخی از بیماری های خاص مانند : مالاریا ، سیفلیس و ایدز مانع اهدای خون شما می شوند.

بررسی میزان هموگلوبین با سوزن زدن به انگشت انجام می شود . قبل از اهدای خون ، متخصصین با استفاده از یک دستگاه سوزنی را به نوک انگشت شما وارد می کنند .آزمایش قطره ی خونی که از انگشت شما جاری می شود به متخصصین برای تعیین سطح هموگلوبین شما کمک می کند.
 در مورد میزان هموگلوبین خود سوال کنید. احتمالاً متخصصین رقم دقیقی را به شما نمی دهند . با این حال می توانید از میزان کلی آن با خبر شوید ، اینکه آیا میزان هموگلوبین زیاد یا کم است. بنابراین ، حتی اگر صلاحیت شما برای اهدای خون رد شد ، می توانید از بالا یا پایین بودن سطح هموگلوبین خود مطلع شوید.

متخصصِ اهدا خون به دنبال سطح معینی از هموگلوبین در خون شماست ، اما احتمالا آن ها سطح مشخصی را برای انجام این کار در نظر می گیرند ، به این معنی که اگر هموگلوبین بالاتر یا پایین تر از سطح مشخص بود ، صلاحیت شما برای اهدای خون رد می شود.
به طور مثال اگر سطح هموگلوبین در بانوان پایین تر از 12.5 گرم در دسی لیتر و در آقایان کمتر از 13 گرم در دسی لیتر باشد ، به دلیل کمبود آهن در خون ، مجاز به هدای خون نیستند.
اگر میزان هموگلوبین خون در آقایان و بانوان بیشتر از 20 گرم در دسی لیتر باشد ، به دلیل زیاد بودن سطح آهن ، مجاز به اهدای خون نیستند . که البته چنین اتفاقی نادر است.
 

بیشتر بخوانید: راه های پیشگیری از کمبود آهن و کم خونی ناشی از فقر آهن

  نشانه های کمبود یا زیادی آهن را بررسی کنید

اگر فکر می کنید که دچار کمبود آهن هستید ، به دنبال نشانه هایی مثل خستگی یا ضعف باشید. خستگی یکی از علائم اولیه ی کمبود آهن است. وجود آهن برای گلبول های قرمز خون شما ضروری است ، و وظیفه ی گلبول های قرمز گردش اکسیژن در خون شماست. زمانی که گلبول های قرمز خون کم باشند ، بدن اکسیژن لازم را دریافت نکرده ، و این باعث ایجاد احساس خستگی و ضعف شدید در شما می شوند.
به طور معمول ، این نشانه ها بیشتر از احساس خستگی برای یک یا دو روز هستند . بلکه احساس خستگی شدید و عمیقی هستند که در اکثر مواقع احساس می کنید.

 به تنگی نفس و احساس سرگیجه توجه کنید. به این دلیل که بدن شما اکسیژن کافی دریافت نمی کند ، ممکن است احساس سرگیجه یا حواس پرتی ناشی از کمبود اکسیژن داشته باشید. در شرایط خاص ، چنین چیزی می تواند منجر به مشکلات تنفسی ، مانند عدم توانایی در تنفس عمیق بشود. چنین علائمی نادر هستند و به طور معمول در شرایطی رخ می دهند که فرد دچار کمخونی و از دست دادن خون است.
همچنین ممکن است دچار سردرد شوید که می تواند یکی از علائم باشد.

کمبود آهن و سردی اندام ها . با توجه به اینکه شما دچار کمبود آهن هستید ، قلب مجبور است برای پمپاژ و انتقال خون ؛ بیشتر کار کند ، چون سلول های زیادی برای انتقال اکسیژن ندارد. بنابراین ، ممکن است انگشتان دست و پای شما ، سرد تر از حالت معمول باشند.
رنگ پریدگی یکی از نشانه های کمبود آهن است. به دلیل پمپاژ کم خون توسط قلب ، ممکن است پوست شما ، رنگ پریده باشد . همچنین ممکن این نشانه ، در اطراف ناخن ها و لثه ی شما ظاهر شود.

اگر کمبود آهن دارید ، مراقب قلب خود باشید. به این دلیل که قلب شما برای انتقال و پمپاژ خون به بدن به کار بیشتری نیاز دارد ، ممکن است دچار مشکلات قلبی شوید. به طور مثال ممکن است دچار کژآهنگی قلبی ( غیر طبیعی بودن ریتم ضربان قلب ) یا سوفل قلب (صداهای غیرمعمول قلب که در اثر گردش متلاطم خون در بدن ایجاد می شود) شوید که باعث می شود قلب شما به طور معمول نتپد.
کمبود آهن و میل شدید به مواد غیر خوراکی . از آن جایی که بدن شما می داند که نیاز به مواد مغذی دارد و آهن دارد ، ممکن است میل به دریافت مواد غیرخوراکی در شما ایجاد شود. برای مثال ممکن است میل به خوردن چیز هایی مثل : خاک ، یخ یا نشاسته داشته باشید.

برای فهمیدن اینکه میزان بالایی از آهن دارید ، به حالات معده توجه کنید. اصلی ترین نشانه ی زیادیِ آهن در معده شما نمود پیدا می کند. ممکن است شما دچار یبوست ، استفراغ ، حالت تهوع یا درد معده بشوید، این علائم می تواند نشانه ی سطح بالای آهن در شما باشند.
توجه داشته باشید که حالات معده می توانند نشانه ی بسیاری از بیماری ها باشند ، بنابراین نمی توانید وجود این نشانه ها را سرخود به حساب زیادیِ آهن بگذارید.
 

https://www.wikihow.com/Check-Iron-Levels