مراقب حاضر
نويسنده: فاطمه کارشناس
به عقيده شيعه، با توجه به دلايل نقلي موجود، امام بر اعمال و احوال همه آفريدگان خدا، چه در روز زمين و چه در آسمان ها و منظومه ها، آگاهي دارد.
رميله مي گويد: «در زمان اميرالمؤمنين، علي (عليه السلام) سخت بيمار شدم؛ تا آنکه در روز جمعه، قدري احساس سبکي کردم. با خود گفتم بهتر از هر چيز اين است که آبي بر روي خود بريزم و نماز را به جماعت و امامت حضرت اميرالمؤمنين اقامه کنم. همين کار را کردم. وقتي حضرت بالاي منبر رفت، حال من دوباره بد شد. وقتي اميرالمؤمنين، علي (عليه السلام) از مسجد برگشت و داخل جايي به نام «قصر» شد، من هم همراه ايشان داخل شدم. ايشان به من فرمود: اي رميله! ديدم به خودت مي پيچيدي. گفتم: بلي، داستان بيماري خود را براي ايشان تعريف کردم. ايشان فرمود: اي رميله! هيچ مؤمني بيمار نمي شود مگر اينکه ما هم به خاطر بيماري او بيمار مي شويم وغمگين نمي شود مگر آنکه ما هم در غم او، غمگين مي شويم و دعايي نمي کند مگر آنکه به دعاي او آمين مي گوييم و سکوت نمي کند مگر آنکه مابرايش دعا مي کنيم.
گفتم: اي اميرالمؤمنان! فدايت گردم. اين مربوط به کساني است که با شما در اين مکان هستند. آن کساني که در اطراف زمين هستند، چطور؟ فرمود: «يا رميله ليس يغيب عنا مومن في شرق الارض و لا في غربها؛ اي رميله! هيچ مؤمني در شرق و غرب زمين از ما غايب نيست».(1)
وقتي چنين توجهي از سوي امام عصر به مؤمنان وجود دارد، چه سعادتي بالاتر از اينکه انسان به جاي هر چيز، مراقب اعمال خود باشد و براي تعجيل فرج خود آن حضرت دعا کند. بي شک، امام بسيار کريم تر از آن است که ياد کنندگانش را فراموش کند. امام زمان (عجل الله التعالي فرجه الشريف) در توقيع مبارکشان به شيخ مفيد (ره) فرمود:
فانا نحيط علما بانبائکم. ولا يعزب عنا شيء من اخبارکم... .انا غير مهملين لمراعاتکم و لا ناسين لذکرکم.(2)
مابه آنچه بر شما مي گذرد احاطه علمي داريم. و هيچ يک از خبرهاي شما از ما پوشيده نيست... . ما نسبت به رعايت حال شما اهمال نمي کنيم و ياد کردن شما را فراموش نمي کنيم.
تا دل آشفته ام، شيفته روي توست
هر طرفي رو کنم، روي دلم سوي توست
به گرد بيت الحرام، طواف بر من حرام
اي صنم خوش خرام، (3) کعبه من کوي توست
دل ندهم از قصور، به صحبت حسن حور
بهشت اهل حضور، صحبت دلجوي توست
سوز و گداز جهان، از غم غمازي ات
راز و نياز همه در خم ابروي توست(4)
امام عصر (عليه السلام) هر چند از ديدگان بندگان، غايب است، ولي به شرق و غرب عالم، آگاه است. ايشان از راز پنهان دل مؤمنان باخبر است، آن گونه که هيچ ظاهر و باطني از چشمان پرفروغ شان پنهان نيست و هيچ کس از سلطه ولايت ايشان خارج نخواهد بود.(5)
رميله مي گويد: «در زمان اميرالمؤمنين، علي (عليه السلام) سخت بيمار شدم؛ تا آنکه در روز جمعه، قدري احساس سبکي کردم. با خود گفتم بهتر از هر چيز اين است که آبي بر روي خود بريزم و نماز را به جماعت و امامت حضرت اميرالمؤمنين اقامه کنم. همين کار را کردم. وقتي حضرت بالاي منبر رفت، حال من دوباره بد شد. وقتي اميرالمؤمنين، علي (عليه السلام) از مسجد برگشت و داخل جايي به نام «قصر» شد، من هم همراه ايشان داخل شدم. ايشان به من فرمود: اي رميله! ديدم به خودت مي پيچيدي. گفتم: بلي، داستان بيماري خود را براي ايشان تعريف کردم. ايشان فرمود: اي رميله! هيچ مؤمني بيمار نمي شود مگر اينکه ما هم به خاطر بيماري او بيمار مي شويم وغمگين نمي شود مگر آنکه ما هم در غم او، غمگين مي شويم و دعايي نمي کند مگر آنکه به دعاي او آمين مي گوييم و سکوت نمي کند مگر آنکه مابرايش دعا مي کنيم.
گفتم: اي اميرالمؤمنان! فدايت گردم. اين مربوط به کساني است که با شما در اين مکان هستند. آن کساني که در اطراف زمين هستند، چطور؟ فرمود: «يا رميله ليس يغيب عنا مومن في شرق الارض و لا في غربها؛ اي رميله! هيچ مؤمني در شرق و غرب زمين از ما غايب نيست».(1)
وقتي چنين توجهي از سوي امام عصر به مؤمنان وجود دارد، چه سعادتي بالاتر از اينکه انسان به جاي هر چيز، مراقب اعمال خود باشد و براي تعجيل فرج خود آن حضرت دعا کند. بي شک، امام بسيار کريم تر از آن است که ياد کنندگانش را فراموش کند. امام زمان (عجل الله التعالي فرجه الشريف) در توقيع مبارکشان به شيخ مفيد (ره) فرمود:
فانا نحيط علما بانبائکم. ولا يعزب عنا شيء من اخبارکم... .انا غير مهملين لمراعاتکم و لا ناسين لذکرکم.(2)
مابه آنچه بر شما مي گذرد احاطه علمي داريم. و هيچ يک از خبرهاي شما از ما پوشيده نيست... . ما نسبت به رعايت حال شما اهمال نمي کنيم و ياد کردن شما را فراموش نمي کنيم.
تا دل آشفته ام، شيفته روي توست
هر طرفي رو کنم، روي دلم سوي توست
به گرد بيت الحرام، طواف بر من حرام
اي صنم خوش خرام، (3) کعبه من کوي توست
دل ندهم از قصور، به صحبت حسن حور
بهشت اهل حضور، صحبت دلجوي توست
سوز و گداز جهان، از غم غمازي ات
راز و نياز همه در خم ابروي توست(4)
امام عصر (عليه السلام) هر چند از ديدگان بندگان، غايب است، ولي به شرق و غرب عالم، آگاه است. ايشان از راز پنهان دل مؤمنان باخبر است، آن گونه که هيچ ظاهر و باطني از چشمان پرفروغ شان پنهان نيست و هيچ کس از سلطه ولايت ايشان خارج نخواهد بود.(5)
پي نوشت :
1-بصائر الدرجات، جزء 5، باب 16، ح 1.
2-احتجاج طبرسي، ج2، ص 323.
3-اي محبوبي که با ناز و به آرامي راه مي روي.
4-شيخ محمد حسين غروي کمپاني (معروف به کمپاني)، ص 269.
5-سيد محمد بني هاشمي، معرفت امام عصر، ديوان شعر، ص 414.
