پنجره

يه پنجره يه خيابون يه نگاه يه رهگذر
تو خم کوچه ی خلوت يه صدای زودگذر
پرده ای سفيد و گلدار که حجاب چشم خونه ست
واسه گلدونای خالی چشم براه گل پونه ست

يه صدا از ته چاه پر زخم حنجره
مثه آواز قناری توی گوش پنجره
تو غروب سرد کوچه حس گرم رهگذر
مثه خورشيد طلايی تو خروس خون سحر

رهگذر سالای دور عادت پنجره بود
اوج پرواز يه روح از توی پنجره بود

يه پنجره يه خيابون يه نگاه يه رهگذر
تو خم کوچه ی خلوت يه صدای زودگذر

پنجره خسته شده قصه ی شب زنده شده
صدای هميشه سبزش خالی از خنده شده
ديگه اون عابر قصه تو کوچه نمی خونه
يه نگاه يه خاطره اون رو پنجره جا می مونه

يه پنجره يه خيابون بی صدای رهگذر
تو خم کوچه ی خلوت هر چی بود رفته سفر
هر چی بود رفته سفر ...