به نظر می‌رسد که این شیرماهی متوجه ربات پشت سر خود نیست. این ربات توسط انسان هدایت شده به طوریکه دو میله فلزی آن ماهی را احاطه کرده سپس شوک الکتریکی ایجاد شده میان میله‌ها موجب بی حس شدن ماهی شده و به ربات اجازه داده با مکشی شبیه به جاروبرقی آن را به درون یک مخزن نگهدارنده فروکشد.

شیرماهی زیبا و در عین حال کشنده، صخره‌های مرجانی اطراف برمودا و سایر نقاط اقیانوس اطلس را دچار مشکل ساخته است. شیرماهی که بومی اقیانوس آرام و خاورمیانه است در این مکان هیچ گونه شکارچی طبیعی به خود نمی‌بیند. آنها به گونه‌های مهاجم تبدیل شده‌اند که بسیاری از گونه‌های بومی صخره‌ها را شکار کرده و از آنها تغذیه می‌کنند. اما نوعی ربات جدید توانسته است به تلاشهای انسان جهت کنترل این مهاجمان خطرناک کمک نماید. ربات ساخته شده این ماهی‌ها را شکار می‌نماید. و روزی ممکن است انسان بتواند شکار حاصل از این رباتها را مصرف نماید.

به گفته‌ی اریکا اَنگِل: «این ربات یک ربات مکنده است که همچون یک جاروبرقی ماهی‌ها را فرو کشیده و از این مناطق پاکسازی می‌کند». خانم انگِل زیست شیمی‌دان و یکی از بنیانگذاران شرکت بیوتکنولوژی ایکسلا در بدفورد ماساچوست است. او همچنین با تعدادی از سازمان‌های غیر انتفاعی و خدمات رسانی همکاری می‌کند. نام یکی از این سازمانها، ربات‌ در خدمت محیط زیست با نام اختصاری RSE است که موفق به ساخت ربات شکارچی شیرماهی شد. تیم او در آوریل 2017 جهت به نمایش گذاشتن ربات خود، چندین شیرماهی را به درون یک استخر آب شور بزرگ رها کردند. این استخر در نزدیکی اقیانوس، واقع در جزیره آتلانتیک غربی از جزایر برمودا قرار گرفته بود. انگِل در نزدیکی محل نمایش نشسته بود و با استفاده از دسته‌ی کنترل بازی ویدئویی، ربات زیردریایی را هدایت می‌کرد.آنچه را که سیستم بینایی ربات برداشت می‌کرد از طریق صفحه نمایش لپ‌تاپ مقابل او نشان داده می‌شدانگِل در طول نمایش از طریق «چشم‌های» ربات وقایع درون استخر را مشاهده می‌کرد. آنچه را که سیستم بینایی ربات برداشت می‌کرد از طریق صفحه نمایش لپ‌تاپ مقابل او نشان داده می‌شد. این دانشمند با دقت دسته بازی را حرکت می‌داد. با این کار، ربات به سمت یک شیرماهی بزرگ و خشمگین نزدیک و نزدیک‌تر می‌شد.

جمعیتی از تماشاگران این صحنه را نظاره‌گر بودند. آیا ربات انگِل ماهی را شکار خواهد کرد؟ این دانشمند به خاطر می‌آورد که «همه نفس‌های خود را در سینه حبس کرده و منتظر بودند». بالأخره با فشردن یک دکمه، فرمان حمله را صادر نمود. ربات با وارد آوردن شوک الکتریکی به ماهی موجب گیج و بی حرکت شدن آن شد. آنگاه ربات از این فرصت استفاده کرده و به آرامی این حیوان را با مکش خود به درون یک محفظه نگهدارنده کشید. همانطور که انگِل لبخند می‌زد، جمعیت به تشویق و شادی پرداختند.

غواصی در آبهای عمیق

الهام ساخت این ربات از آنجا سرچشمه گرفت که او و همسرش کولین انگِل برای گذراندن تعطیلات به برمودا سفر کرده بودند. آنها در حالی که با بعضی از افراد محلی مشغول غواصی بودند، شیرماهی‌هایی را در صخره مرجانی مشاهده کردند. پس از اتمام غواصی زمانی که درون قایق نشسته بودند، گروه حاضر در قایق شروع به صحبت در خصوص این گونه‌های مهاجم و خطرناک کردند. چندین تن از سکنه محلی سالها با این شیرماهی‌ها برخورد داشته‌اند. آنها می‌دانستند که کولین انگِل یکی از بنیانگذاران شرکت آی ربات (iRobot) است که جاروبرقی‌های رباتیکی همچون رومبا را می‌سازند. و در نتیجه این گروه، خانواده انگِل را ترغیب به استفاده از رباتیک جهت کمک به حل مشکل شیرماهی‌های آنها کردند.

استفانی گرین فارغ‌التحصیل رشته بوم شناسی دریایی از دانشگاه استنفورد واقع در کالیفرنیا خاطر نشان می‌کند که این یک مشکل بزرگ است. گرین خود در پروژه ساخت ربات نقشی نداشته است. او شیرماهی را به یک علف هرز تشبیه می‌کند. یک علف هرز در یک باغ به سرعت گسترش یافته و اکثر گیاهان دیگر را از بین می‌برد. شیرماهی نیز شبیه به آن است، با این تفاوت که ماهی‌های محلی را مغلوب ساخته و از آنها تغذیه می‌کند.

رعب آوران زیبای اکوسیستم

به گفته‌ی خانم گرین «شیرماهی‌ها عمدتاً هرآنچه اندازه دهانشان شود را می‌خورند». وی می‌افزاید در طول یک دوره دو ساله، صخره‌ی‌ دریایی که مورد تهاجم شیرماهی‌ها قرار گرفته باشد، می‌تواند 65 درصد از ماهی‌های محلی خود را از دست دهد.
در حال حاضر غواصان با گرفتن شیرماهی‌ها بوسیله تور یا نیزه به کنترل آنها کمک می‌کننددر حال حاضر غواصان با گرفتن شیرماهی‌ها بوسیله تور یا نیزه به کنترل آنها کمک می‌کنند. اما آنها تنها می‌توانند تا عمق 30 متری پایین بروند. شیرماهی‌ها در عمق 122 متری بسر می‌برند. به گفته‌ی گرین استفاده از رباتی که به این عمق دسترسی داشته باشد حقیقتاً ایده خلاقانه‌ای است.

خانواده انگِل برای محقق کردن ایده خود تیمی از مهندسین داوطلب را تشکیل داده و نمونه‌های اولیه از این ربات را در یک استخر کوچک امتحان کردند. این تیم در نهایت ربات خود را آماده نمایش جهانی کردند. آنها برای واقعه ماه آوریل در برمودا 13 شیرماهی را در استخر آب شور رها ساختند.

تیم‌ انگل امیدوارند با فروش رباتهای خود را به صنعت ماهیگیری، غذای مردم از طریق شکار شیرماهی توسط این رباتها تأمین شود.

گرین امیدوار است که ربات این شرکت به مقابله با رشد سریع شیرماهی‌ها در آبهای آمریکای شمالی کمک کند. اما او دوست دارد که این شکارچی ماهی در آبهای عمیق اقیانوس مورد آزمایش قرار گیرد و آزمایش آن منحصر به استخر نباشد. همچنین نگران قیمت راه اندازی این ربات است که می‌تواند بسیار گران باشد. نگرانی دیگر او آن است که شکار شیرماهی کار دشواری است، به این دلیل که این ماهی‌ها به غواصان و ربات‌های ناشناخته نزدیک می‌شوند اما زمانی که وحشت زده شوند به سرعت از آن محل می‌گریزند. اما در طول زمان ممکن است یک ربات را شناسایی کرده و از آن دوری کنند.

طی مطالعه‌ای که اخیراً صورت گرفته است، گرین و همکارانش رفتار شیرماهی‌های ساکن در مناطق عاری از شکارچی انسانی و دارای شکارچی انسانی را با یکدیگر مقایسه کردند. در این تحقیق مشخص شد، ماهی‌هایی که مورد شکار قرار می‌گرفتند روز به روز در عمق بیشتری پنهان می‌شدند. با این حال، گرین خرسند است که سازمان RSE به مشکل شیرماهی‌ها توجه می‌نماید.

تیم انگِل طرح‌های بزرگی را برای ربات خود در نظر دارند. آنها در نظر داشته که به مردم اجازه دهند با صرف کمی هزینه وارد وب سایت شده و از دور این ربات را مانند بازی کامپیوتری کنترل نمایند.

منبع: sciencenewsforstudents