وجود موهای چسبنده اجازه می‌دهد این ربات‌های پرنده بدون سرنشین گرده را مانند زنبور عسل به خود جذب کنند.
ربات پرنده بدون سرنشین
ایجیرو مایکاکو در مورد خطر کاهش زنبور عسل می‌گوید: این حشرات به گرده افشانی محصولات غذایی و گیاهان وحشی کمک می‌کنند، اما تعداد آنها در سراسر جهان رو به کاهش است. از دست دادن حشرات، به دلیل بیماری‌ها و قرار گرفتن در معرض آفت کش‌ها بعضی از دلایل این کاهش است. مایکاکو سپس به این فکر افتاد: "من نیاز به ایجاد چیزی برای حل این مشکل دارم" و اکنون او این کار را انجام داده است.
مایکاکو یک شیمیدان در موسسه ملی علوم و فناوری پیشرفته صنعتی در تسوکوبای ژاپن است. او پس از تماشای یک مستند تلویزیونی در مورد از دست رفتن حشرات گرده افشان هیجان زده شد. این مستند ارزش گرده افشانی را به او نشان داد و همین نیز باعث شد که او اقدامی در این زمینه بکند.
در سال 2007، او سعی کرده بود ژلی را که دارای الکتریسیته است را ایجاد کند. او به یاد می‌آورد که این پروژه یک "شکست کامل" بود. بنابراین مایع را به داخل یک شیشه ریخت، آن را در یک کشو قرار داد و آن را فراموش کرد. اما هنگامی که آزمایشگاه خود را در سال 2015 تمیز می‌کرد، به طور تصادفی آن شیشه را برداشت و شکست.
مایکاکو متوجه شد که به طور شگفت انگیزی، آن ژل هنوز چسبناک بود و حتی گرد و غبار را از کف زمین به خود جذب کرده بود. مایکاکو متوجه شد که غلظت ژل شبیه به چگونگی عمل موهای زنبور عسل برای جذب گرده است. در آن لحظه یک ایده به ذهنش آمد. آیا ممکن است که این کلید گرده افشانی مصنوعی باشد؟
برای پیدا کردن جواب، او در تحقیقش از حشرات غیر گرده افشان استفاده کرد تا ببیند که ممکن است به او کمک کنند تا این کار را انجام دهد. او ژل خود را بر روی مورچه‌ها گذاشت و آنها را در یک جعبه از گل‌های لاله قرار داد. مورچه‌ها پس از سه روز از گرده مملو شدند.
با این حال، مایکاکو نگران بود که گرده افشان‌های جدید نتوانند آن را به خوبی پخش کنند. چرا که مورچه‌ها نتوانستند کار خود را به شیوه‌ای که زنبور عسل دارد، انجام دهند. همچنین ممکن است طعمه سایر حیوانات شکارچی قرار گیرند. برای دادن قابلیت گرده افشانی کامل، او چهار ماده شیمیایی دیگر را به ژل اضافه کرد. او از ترکیباتی استفاده کرد که تحت اثر اشعه ماوراء بنفش مانند نور خورشید تغییر می‌کردند.
این بار او از مگس استفاده کرد. او یک قطره از ترکیب جدید را روی پشت مگس گذاشت. سپس حشرات را در مقابل کاغذ آبی قرار داد. در زیر نور ماوراء بنفش، ژل از رنگ روشن به آبی تغییر کرد و سپس رنگ پس زمینه را تقلید کرد. این شیمیدان معتقد است که این مخفی سازی در اثر تقلید رنگ پس زمینه ممکن است حشرات را هنگام پرواز در یک محیط محافظت کند.
اما مایکاکو خواستار گرده افشانی بود که در اولین روز کاری خود سقوط نمی‌کند و از کار نمی‌افتد. به عبارت دیگر، او می‌خواست یک گرده افشان بسازد که بتواند آن را کنترل کند و این زمانی است که ذهن او به سمت هواپیماهای بدون سرنشین رفت. این محقق 10 ربات پرنده در اندازه کوچک را خریداری کرد. او آنها را به پرواز در آورد اما این کار آسان نبود و در طول راه او همه را بجز یکی، شکست. اما در نهایت موفق شد که آنچه را که می‌خواست طراحی کند و بسازد.
این محقق 10 ربات پرنده در اندازه کوچک را خریداری کرد. او آنها را به پرواز در آورد اما این کار آسان نبود و در طول راه او همه را بجز یکی، شکست. اما در نهایت موفق شد که آنچه را که می‌خواست طراحی کند و بسازد.
او امیدوار است که ربات‌های بدون سرنشین وی روزی مثل زنبورها و دیگر حشرات به گرده افشانی کمک کنند.
در این آزمایشات و تاکنون، این ربات گرده افشان با موفقیت بیش از یک سوم از جنگل‌های ژاپن را گرده افشانده است. این ربات گرده افشان می‌تواند بر روی یک گل برای جمع آوری گرده‌ها بنشیند و سپس به سمت دیگر می‌رود تا گرده ها را بر روی دیگری بریزد. تیم مایکاکو نتایج خود را در شماره 9 مال فوریه نشریه شیمی منتشر کرده‌اند.
با داشتن صفحه‌ای از موهای چسبنده، این ربات بدون سرنشین می‌توانند مانند زنبورها گرده را به خود جذب کند و آن را از یک گل به گل دیگر منتقل کند.
مایکاکو خوشحال است که آن ژل شکست خورده را نگه داشته بود. او فکر می‌کند ممکن است یک ناوگان از 100 ربات گرده افشان را ایجاد کند. با کمک جی پی اس و هوش مصنوعی، تصور می‌شود که او بتواند آنها را برای پیوستن به زنبورها یا حشرات دیگر در گرده افشانی گل‌ها بکار ببرد. آزمایش‌های او نشان می‌دهد "این واقعیت علمی تخیلی نیست".
کلمات مورد استفاده در متن
استتار: مخفی کردن مردم و یا اشیاء از دشمن با تغییر آنها طوری که به نظر می‌رسد بخشی از محیط طبیعی هستند. حیوانات همچنین می‌توانند الگوهای استتار بر روی پوست خود را برای پنهان کردن یا در امان ماندن از پستانداران دیگر پنهان کنند.
شیمیایی: ماده‌ای است که از دو یا چند اتم تشکیل شده است و در نسبت ثابت و ساختار یکپارچه شناخته می‌شود. به عنوان مثال، آب یک ماده شیمیایی است که دو اتم هیدروژن را به یک اتم اکسیژن پیوند می‌دهد. فرمول شیمیایی آن H2O است. شیمیایی همچنین می‌تواند به عنوان صفت برای توصیف خواص مواد که در نتیجه واکنش‌های مختلف بین ترکیبات مختلف ایجاد می‌شوند، استفاده می‌شود.
مخفی کننده: چیزی که یک شی را پوشش می‌دهد یا آن را پنهان می‌کند.
ترکیب (اغلب به عنوان مترادفی برای شیمیایی استفاده می‌شود): ترکیب به یک ماده زمانی که دو یا چند عنصر شیمیایی پیوند داده و در نسبت ثابتی باهم مخلوط می‌شوند گفته می‌شود. به عنوان مثال، آب یک ترکیب ساخته شده از دو اتم هیدروژن است که به یک اتم اکسیژن متصل است. نماد شیمیایی آن H2O است.
ژل: ماده‌ای غلیظ یا چسبنده است که می‌تواند مانند یک مایع غلیظ جریان یابد.
زیستگاه: منطقه یا محیط طبیعی که در آن یک حیوان یا گیاه به طور معمول زندگی می‌کند، مانند بیابان، صخره‌های مرجانی و دریاچه‌های آب شیرین. زیستگاه می‌تواند برای هر گونه‌ای، متفاوت باشد.
گرده: دانه‌های پودری که توسط قسمت‌های نرینه گل‌ها منتشر می‌شوند و می‌توانند گل‌های دیگر را بارور کنند. حشرات گرده افشان مانند زنبورها اغلب گرده را بین گل‌ها پراکنده می‌سازند.
مایکاکو یک شیمیدان در موسسه ملی علوم و فناوری پیشرفته صنعتی در تسوکوبای ژاپن است. او پس از تماشای یک مستند تلویزیونی در مورد از دست رفتن حشرات گرده افشان هیجان زده شد. این مستند ارزش گرده افشانی را به او نشان داد و همین نیز باعث شد که او اقدامی در این زمینه بکند.
در سال 2007، او سعی کرده بود ژلی را که دارای الکتریسیته است را ایجاد کند. او به یاد می‌آورد که این پروژه یک "شکست کامل" بود. بنابراین مایع را به داخل یک شیشه ریخت، آن را در یک کشو قرار داد و آن را فراموش کرد. اما هنگامی که آزمایشگاه خود را در سال 2015 تمیز می‌کرد، به طور تصادفی آن شیشه را برداشت و شکست.
مایکاکو متوجه شد که به طور شگفت انگیزی، آن ژل هنوز چسبناک بود و حتی گرد و غبار را از کف زمین به خود جذب کرده بود. مایکاکو متوجه شد که غلظت ژل شبیه به چگونگی عمل موهای زنبور عسل برای جذب گرده است. در آن لحظه یک ایده به ذهنش آمد. آیا ممکن است که این کلید گرده افشانی مصنوعی باشد؟
برای پیدا کردن جواب، او در تحقیقش از حشرات غیر گرده افشان استفاده کرد تا ببیند که ممکن است به او کمک کنند تا این کار را انجام دهد. او ژل خود را بر روی مورچه‌ها گذاشت و آنها را در یک جعبه از گل‌های لاله قرار داد. مورچه‌ها پس از سه روز از گرده مملو شدند.
با این حال، مایکاکو نگران بود که گرده افشان‌های جدید نتوانند آن را به خوبی پخش کنند. چرا که مورچه‌ها نتوانستند کار خود را به شیوه‌ای که زنبور عسل دارد، انجام دهند. همچنین ممکن است طعمه سایر حیوانات شکارچی قرار گیرند. برای دادن قابلیت گرده افشانی کامل، او چهار ماده شیمیایی دیگر را به ژل اضافه کرد. او از ترکیباتی استفاده کرد که تحت اثر اشعه ماوراء بنفش مانند نور خورشید تغییر می‌کردند.
این بار او از مگس استفاده کرد. او یک قطره از ترکیب جدید را روی پشت مگس گذاشت. سپس حشرات را در مقابل کاغذ آبی قرار داد. در زیر نور ماوراء بنفش، ژل از رنگ روشن به آبی تغییر کرد و سپس رنگ پس زمینه را تقلید کرد. این شیمیدان معتقد است که این مخفی سازی در اثر تقلید رنگ پس زمینه ممکن است حشرات را هنگام پرواز در یک محیط محافظت کند.
اما مایکاکو خواستار گرده افشانی بود که در اولین روز کاری خود سقوط نمی‌کند و از کار نمی‌افتد. به عبارت دیگر، او می‌خواست یک گرده افشان بسازد که بتواند آن را کنترل کند و این زمانی است که ذهن او به سمت هواپیماهای بدون سرنشین رفت. این محقق 10 ربات پرنده در اندازه کوچک را خریداری کرد. او آنها را به پرواز در آورد اما این کار آسان نبود و در طول راه او همه را بجز یکی، شکست. اما در نهایت موفق شد که آنچه را که می‌خواست طراحی کند و بسازد.
این محقق 10 ربات پرنده در اندازه کوچک را خریداری کرد. او آنها را به پرواز در آورد اما این کار آسان نبود و در طول راه او همه را بجز یکی، شکست. اما در نهایت موفق شد که آنچه را که می‌خواست طراحی کند و بسازد.
او امیدوار است که ربات‌های بدون سرنشین وی روزی مثل زنبورها و دیگر حشرات به گرده افشانی کمک کنند.
در این آزمایشات و تاکنون، این ربات گرده افشان با موفقیت بیش از یک سوم از جنگل‌های ژاپن را گرده افشانده است. این ربات گرده افشان می‌تواند بر روی یک گل برای جمع آوری گرده‌ها بنشیند و سپس به سمت دیگر می‌رود تا گرده ها را بر روی دیگری بریزد. تیم مایکاکو نتایج خود را در شماره 9 مال فوریه نشریه شیمی منتشر کرده‌اند.
با داشتن صفحه‌ای از موهای چسبنده، این ربات بدون سرنشین می‌توانند مانند زنبورها گرده را به خود جذب کند و آن را از یک گل به گل دیگر منتقل کند.
مایکاکو خوشحال است که آن ژل شکست خورده را نگه داشته بود. او فکر می‌کند ممکن است یک ناوگان از 100 ربات گرده افشان را ایجاد کند. با کمک جی پی اس و هوش مصنوعی، تصور می‌شود که او بتواند آنها را برای پیوستن به زنبورها یا حشرات دیگر در گرده افشانی گل‌ها بکار ببرد. آزمایش‌های او نشان می‌دهد "این واقعیت علمی تخیلی نیست".
کلمات مورد استفاده در متن
استتار: مخفی کردن مردم و یا اشیاء از دشمن با تغییر آنها طوری که به نظر می‌رسد بخشی از محیط طبیعی هستند. حیوانات همچنین می‌توانند الگوهای استتار بر روی پوست خود را برای پنهان کردن یا در امان ماندن از پستانداران دیگر پنهان کنند.
شیمیایی: ماده‌ای است که از دو یا چند اتم تشکیل شده است و در نسبت ثابت و ساختار یکپارچه شناخته می‌شود. به عنوان مثال، آب یک ماده شیمیایی است که دو اتم هیدروژن را به یک اتم اکسیژن پیوند می‌دهد. فرمول شیمیایی آن H2O است. شیمیایی همچنین می‌تواند به عنوان صفت برای توصیف خواص مواد که در نتیجه واکنش‌های مختلف بین ترکیبات مختلف ایجاد می‌شوند، استفاده می‌شود.
مخفی کننده: چیزی که یک شی را پوشش می‌دهد یا آن را پنهان می‌کند.
ترکیب (اغلب به عنوان مترادفی برای شیمیایی استفاده می‌شود): ترکیب به یک ماده زمانی که دو یا چند عنصر شیمیایی پیوند داده و در نسبت ثابتی باهم مخلوط می‌شوند گفته می‌شود. به عنوان مثال، آب یک ترکیب ساخته شده از دو اتم هیدروژن است که به یک اتم اکسیژن متصل است. نماد شیمیایی آن H2O است.
ژل: ماده‌ای غلیظ یا چسبنده است که می‌تواند مانند یک مایع غلیظ جریان یابد.
زیستگاه: منطقه یا محیط طبیعی که در آن یک حیوان یا گیاه به طور معمول زندگی می‌کند، مانند بیابان، صخره‌های مرجانی و دریاچه‌های آب شیرین. زیستگاه می‌تواند برای هر گونه‌ای، متفاوت باشد.
گرده: دانه‌های پودری که توسط قسمت‌های نرینه گل‌ها منتشر می‌شوند و می‌توانند گل‌های دیگر را بارور کنند. حشرات گرده افشان مانند زنبورها اغلب گرده را بین گل‌ها پراکنده می‌سازند.
برگفته از سایت ساینس نیوز فور استیودنتس
