بارداری مصنوعی

آی وی اف احتمال پسرزایی را افزایش می دهد. روش درمانی IVF احتمال پسرزایی را افزایش می دهد. متخصصان اعلام کردند که زنانی که برای باردار شدن از روش IVF استفاده می کنند باید بدانند که احتمال پسر شدن نوزاد آنها بیشتر است. محققان استرالیایی اعلام کردند که احتمال پسر شدن نوزادانی که از روش IVF متولد می شوند ۵۱ درصد تا ۵۶ درصد است.
 
اما استفاده از روش درمان باروری ICS (میکرواینجکشن) که برای درمان ناباروری مردان استفاده می شود، احتمال دخترزایی بیشتر است. در این روش یک اسپرم توسط سوزنهای بسیار نازک به قطر ۴ میکرو متر یک بیستم قطر مو) به داخل تخمک تزریق می شود و در این روش قسمت اعظم لقاح توسط متخصص جنین شناسی در آزمایشگاه انجام می شود.
 
نتایج این تحقیقات در مجله انگلیسی «bstetrics and Gynaecology» منتشر شده و محققان تولد حدود ۱۴ هزار نوزاد را مورد مطالعه و بررسی قرار دادند. محققان در این مطالعات تمام نوزادانی را در از روش درمان ناباروری در استرالیا و نیوزلند در سالهای ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۶ متولد شده اند را مور بررسی قرار دادند.بدن شما در طول بارداری بقدری سریع تغییر می کند که گاهی برای شما سخت است که بدانید آنچه تجربه می کنید. در واقع یک اتفاق عادی است. با این حال به خودتان و فرزندتان لطف کرده و هر علامت مشکوکی را چک کنید. در روش IVF تخمک از خانم گرفته می شود و این تخمک در محیط آزمایشگاه در مجاورت اسپرم قرار می گیرد و در محیط آزمایشگاه لقاح و باروری انجام می شود. در روش VF احتمال پسر شدن نوزادان بین ۵۱ تا ۵۶ درصد است که افزایش احتمال پسر شدن نوزاد به زمان گرفتن تخمک بستگی دارد، در روش ICS احتمال پسر شدن نوزاد ۴۹ درصد است و همچنین این تحقیقات نشان میدهد که در روش باروری طبیعی احتمال پسر شدن نوزاد ۵۱ درصد است.
 

بسیاری از زنان نگرانند چون فکر می کنند اگر اتفاق جدی یا مهمی در طول بارداری رخ دهد، متوجه آن نخواهند شد یا نمی دانند در چه شرایطی باید بطور اورژانس با پزشک یا مامای خود تماس بگیرند. برای اغلب زنان در طول بارداری مشکل جدی پیش نمی آید با این حال اگر شما هم در این مورد نگران هستید، فهرست نشانه های مهم زیر را مطالعه کنید. برخی از موارد ممکن است حالت، اورژانس داشته یا نداشته باشد و این بستگی به مجموع شرایط شما اعم از سن بارداری، سابقه سلامت و بیماری و سایر علائم احتمالی دارد. از سوی دیگر ممکن است شما دچار وضعیتی باشد که در این فهرست نیامده ولی بنا به شرایط خاص شما و میزان درد یا ناراحتی که تحمل می کنید لازم باشد که با پزشکتان تماس بگیرید.
 
علائم زیر می تواند راهنمای خوبی باشد، آنها را به خاطر بسپارید و اگر هر یک از نشانه های زیر در شما ظاهر شد با پزشک خود تماس بگیرید:

* تغییر شدید در حرکات معمولی جنین که ممکن است بصورت افزایش یا کاهش تعداد لگد زدن یا حتی عدم وجود حرکت جنینی باشد. در این مورد می توانید از پزشک خود سوال کنید که آیا لازم است حرکات جنین را بشمارید. اگر شرایط خاصی داشته باشید حتما به شما توصیه می شود که این کار را در خانه یا بصورت یک تست در دوران بارداری انجام دهید.

* درد یا حساس بودن شدید و مداوم در ناحیه شکم

*خونریزی از واژن یا لکه بینی

* افزایش یا تغییر در ترشحات واژن که ممکن است به شکلهای مختلف مانند آبکی، موکوسی (ترشحات غلیظ و چسبناک) یا خونی (صورتی رنگ یا خونابه) باشد. البته بعد از هفته ۳۷ چنین علائمی ممکن است طبیعی بوده و نشاندهنده قریب الوقوع زایمان خواهد بود.

* فشار در ناحیه لگن (مانند اینکه بچه می خواهد بیرون بیاید)، درد در قسمت پایین کمر (بخصوص اگر سابقه آنرا نداشته باشید و برایتان جدید باشد)، کرامپ و گرفتگی یا دردهای شکمی مانند آنچه در دوران قاعدگی ممکن است تجربه کرده باشید، یا بیش از ۴ انقباض در ساعت (حتی اگر دردناک نبوده و به نظر خیلی جدی نمی آیند. تمام این علائم قبل از هفته ۳۷ جدی بوده و ممکن است نشاندهنده زایمان زودرس یا پیش از موعد در شما باشند.
* سوزش یا درد هنگام ادرار کردن، کاهش و یا بند آمدن ادرار .

* استفراغ مداوم یا شدید بصورت عدم تحمل غذاها و مایعات، یا هر استفراغی که همراه با تب و درد باشد.

* لرز یا تب بیش از ۳۷ / ۸ درجه سانتیگراد و بیشتر

* اختلال بینایی مانند دوبینی، تاری دید، دیدن جرقه یا نقاط نورانی در میدان دید

* سردرد شدید یا مداومی که بهبود پیدا نمی کند، یا هر سردردی که با تاری دید، اختلال تکلم یا بیحسی در اعضا همراه باشد.

* هر گونه تورم صورت یا پف آلودگی اطراف چشمها، تورم بیش از معمول در دستها و انگشتان، تورم شدید و ناگهانی در ناحیه قوزک پا، یا افزایش ناگهانی وزن (بیش از ۸ . ۱ کیلوگرم در هفته)

* گرفتگی شدید یا مداوم پا یا عضلات پشت ساق بطوریکه اگر مچ پا را به جلو خم کنید و انگشت شست پا را بسمت نوک بینی ببرید بهبودی حاصل نشود، یا زمانیکه در حال حرکت باشید این اتفاق بیافتد، یا یک پا بطور واضح بیش از پای دیگر متورم شود.

*ضربه مستقیم به شکم، سقوط از ارتفاع یا تصادف با اتومبیل که شما را نگران سلامتی جنین کند.

* غش کردن، گیجی مکرر، افزایش ضربان قلب یا طپش قلب * اشکال در تنفس، سرفه و خلط خونی، درد در قفسه سینه

* یبوست شدید همراه با درد شکم یا اسهالی که بیش از ۲۴ ساعت طول بکشد.

* خارش مداوم و شدید در دستها، پاها، کف دست و پا، یا احساس خارش در کل بدن

* هر مشکل یا بیماری که در حالت غیر از حاملگی هم با پزشک خود تماس می گرفتید مانند وخیم شدن آسم یا سرماخوردگی که به جای بهبودی رو به وخامت می رود. در صورت بروز هر یک از این موارد در بارداری بهتر است زودتر از آنچه بطور معمول با پزشک یا اورژانس تماس می گرفتید عمل کنید.
 
اگر از میزان جدی بودن مشکل خود اطمینان ندارید و در عین حال مثل همیشه نیستید و در مجموع احساس ناراحتی می کنید. به غریزه خود اعتماد کنید و با پزشک یا متخصص خود تماس بگیرید. او به چنین تماسهایی عادت دارد. اگر مشکل جدی وجود داشته باشد می توانید به موقع در مورد آن اقدام کنید و اگر نه، زودتر مطمئن و آسوده می شوید.
 
بدن شما در طول بارداری بقدری سریع تغییر می کند که گاهی برای شما سخت است که بدانید آنچه تجربه می کنید. در واقع یک اتفاق عادی است. با این حال به خودتان و فرزندتان لطف کرده و هر علامت مشکوکی را چک کنید. در آخر اینکه اگر نزدیک به موعد. زایمان خود هستید، بهتر است علائم شروع زایمان را مرور کنید؛ به این ترتیب می دانید باید در انتظار چه باشید و در چه زمانی با ماما یا پزشک خود تماس بگیرید.
 

منبع: 9 ماه انتظار شیرین، بتول جعفری گلستان، چاپ دوم، نوید حکمت، قم 1396