معرفی روستای اندبیل
ذکر و خیر این روستای زیبا در کتب تاریخی قرون دو و سه قمری به چشم می‌خورد و همین شاهد بر آن است که اندبیل قدمت چندهزار ساله دارد. وجود آثار تاریخی مثل آتشکده و قلعه‌ی کفو نیز در این روستا همچنان خبر از اصالتی دور و دراز می‌دهد. این روستا دارای سکونت‌گاه‌هایی متراکم در پایه‌ی کوه است و شبیه به تصاویری که از روستا‌های سرسبز ایران می‌بینیم، کوچه‌های باریک و تو در تو دارد و صدای جوی آب در آن‌ها طنین انداز است.کوچه و خیابان‌های اندبیل، به جای دود و شلوغی و ساختمان، به درختان سر به فلک کشیده و انبوه مزین است و قدم زدن در آن‌ها خود تماشایی منحصر به فرد. این روستا به خوبی با مناطق اطرافش اخت شده است، شیروانی‌ها و دیوار‌های کاهگلی بیانگر این ادعاست. در این روستا آسمان آبیست و در دور دست جنگل‌های بلوط و ممرز و کوهسار به چشم می‌خورد.
آنچه که گردشگران را به روستای اندبیل جذب می‌کند، تنوع گیاهی، نهر‌های روان و زلال، چشمه‌های جوشان رنگ‌های شاد و سرزنده‌ی طبیعیت این روستاست. آنجا آنقدر بکر است که می‌توانید پرواز پرندگان تیز بینی چون شاهین و عقاب را به تماشا بنشینید، از میهمان نوازی روستاییان ترک زبان لذت ببرید و کمی با فرهنگشان آشنا شوید.
مردم روستای اندبیل کشاورز و دامدار هستند و برخی نیز با فروش صنایع دستی روزگار می‌گذرانند. به دلیل اقلیم مساعد، باغداری نیز در این روستا رواج دارد. گلیم بافی و جاجیم و قالی و قالیچه هم که هنر تقریبا همه‌ی زنان روستایی ایران زمین است.
گفتیم می‌توانید از آشنایی با فرهنگ روستاییان لذت ببرید. بخشی از این فرهنگ پوشش خاص مردم اندبیل است. مردان روستا معمولا لباس عرف سایر روستا‌ها را تن می‌کنند و البته کلاه‌های نمدی یا پشمی خاصی نیز دارند. اما زنان روستا، لباس‌های بسیار جذاب و رنگارنگی دارند، دامن‌های چین دار به نام شلیته تن می‌کنند و بالاپوشی به نام یل.
مراسم عروسی در روستای اندبلیل بسیار شاد و جذاب است و به موسیقی محلی عاشیق‌ها و آواز عاشیقی مزین است.
غذا‌های محلی در روستای اندبیل شامل کباب، آبگوشت و کوفته، ماهی و آش است که حتما باید امتحان کنید. از دیگر شاخصه‌های فرهنگی و جذاب اندبیل، سبک عزاداری مذهبی روستاییان است. این مراسم در زبان محلی «شاخسی» نامیده می‌شود و قدمتی تاریخی دارد. عزاداران در این مراسم چوب دستی‌هایی به دست می‌گیرند و سرود‌هایی درباره‌ی عاشورا و محرم سر می‌دهند. آن‌ها در دسته‌های بزرگ دایره‌ای شکل جمع می‌شوند و عزاداری می‌کنند.
طبیعت روستای اندبیل
از روستا و فرهنگ و مردمان خوش قلب اندبیل که بگذریم، به طبیعت بکر و زیبای اندبیل می‌رسیم. مناظر کوهستانی، خوش آب و هوا و‌تر و تازه. بارندگی در این منطقه زیاد است و به همین خاطر رودخانه‌های خروشان زیادی در آن وجود دارد. مثلا رودی که گفتیم از میانه‌ی روستا عبور می‌کند. سرمنشا این رود، هروآباد است و از کوه‌های سراخانی، خانقاه داغی و باغرو سرچشمه می‌گیرد.این رود علاوه بر کاربردی که در کشاورزی و باغذاری دارد، محلی است برای گذران اوقات فراغت و لذت بردن از طبیعت؛ هم برای روستاییان و هم برای گردشگران.
قسمت شمالی این روستا، پوشیده از جنگل‌های متراکم است که از روستا می‌توانید آن‌ها را ببینید. بهار و تابستان سبز و پاییز رنگارنگ، از زیبایی‌های منحصر به فرد روستای اندبیل است. چشمه‌ای به نام میرعادل، در نزدیکی این روستا قرار دارد که حیات را در آن دو چندان کرده و باعث شده یک اردوگاه تفریحی در نزدیکی آن تاسیس شود تا گردشگران بیشتر بهره‌مند شوند.
این تفرجگاه را به نام چشمه‌ی میرعدیل بولاغی می‌شناسند و در نزدیکی روستای اندبیل و مجاورت گیلان قرار دارد، در محاصره‌ی کوه‌ها و جنگل‌های زیباست. آب این چشمه زلال و قابل شرب است خوشبختانه ظرفیت زیادی هم دارد. برکات آن به قدری زیاد است که برخی از محلیان اقدام به پرورش ماهی کرده اند.
این روستا، به خصوص برای کسانی که به پیاده روی در مسیر اسالم به خلخال علاقه دارند جذاب است.
زمستان‌های روستای اندبیل
خوب است که بدانید تفریح در اندبیل تنها به بهار و تابستان محدود نمی‌شود. این روستا چندسالی است که میزبان بازی‌ها و ورزش‌های زمستانی است و اسکی بازان و گردشگرانی هم به خصوص در فصل زمستان میهمان طبیعت اندبیل هستند. در زمستان، به حمایت سازمان میراث فرهنگی اردبیل، فستیوال بازی‌های زمستانی در این منطقه برگزار می‌شود که گردشگری روستا را رونق بیشتری داده است.
روستای اندبیل و گردشگری تاریخی
در شمال اندبیل، بقایای قلعه‌ی کفو و آتشکده‌ای وجود دارد که هنوز کاوش‌های زیادی در آن‌ها انجام نشده و به همین خاطر تعلق زمانی این بنا‌ها مشخص نیست. این روستا یک مسجد تازه بازسازی شده دارد که محل اجتماعات مذهبی و ملی است و در اعیاد موسیقی محلی این روستا در آن طنین انداز است.منبع: سایت ستاره
