روش اول: صحبت واضح‌تر، رک و بااقتدار
۱. صریح و واضح صحبت کنید
صحبت کردن جسورانه یعنی گفتن مطلبی به شکل معلوم و مستقیم. این کار نسبت به صحبت کردن مجهول، شیوه‌ی مؤثرتری است، چون در صحبت مجهولانه احتمال کمتری وجود دارد که فرد به شما گوش دهد. برای مثال، اگر شما از کسی می‌خواهید که کاری برای‌تان انجام دهد، یک درخواست واضح و قاطعانه احتمالا نتیجه‌ی بهتری نسبت به یک درخواست مبهم و مجهول خواهد داشت.یک درخواست قاطعانه می‌تواند به سادگی چنین باشد: «می‌تونی امروز بری دنبال بچه‌ها؟»
درخواست کمی مجهول‌تر این‌گونه خواهد بود: «بعد اینکه کارت تمام شد، می‌تونی بری دنبال بچه‌ها؟ البته اگه خیلی سرت شلوغ نیست.»
از اضافه کردن پرسش‌های ضمیمه مثل «ایرادی نداره؟» یا «آیا منطقی به نظر می‌رسه؟» به پایان جملات‌تان خودداری کنید.
ارتباط واضح و مستقیم می‌تواند به شما کمک کند تا در هر نوع رابطه‌ای، ارتباط مؤثرتری برقرار کنید.
۲. از عبارات اول شخص استفاده کنید
یک روش مفید برای ارتباط مؤثر و افزایش نفوذ کلام، استفادهی زیاد از عبارات اول شخص است. عبارات اول شخص کمک می‌کنند تا شما به دیگران ابراز کنید که چه احساسی دارید، بدون اینکه صریحا طرف مقابل را برای کاری متهم کنید. این کار بر احساسات و تجربه‌ی شما و نه فرد مقابل، تمرکز می‌کند.برای مثال، اگر همیشه شما شیر می‌خرید، نظر خود در مورد این کار را با استفاده از عبارت اول شخص بیان کنید.
بگویید: «وقتی شیرمون تموم میشه احساس درماندگی می‌کنم، چون هر روز من شیر می‌خرم.»
از به کار بردن عبارات متهم‌کننده مثل «تو هیچ وقت شیر نمی‌خری!» خودداری کنید.
۳. حرف خود را مستقیم و مختصر بیان کنید
وقتی می‌خواهید چیز مهم و جالبی بگویید، اغلب توضیح کمتر در موردش می‌تواند مؤثرترین راه برای بیانش باشد. اگر سعی کنید حجم بالایی از جزئیات را بگویید یا برای مدتی طولانی صحبت کنید، احتمال دارد که علاقه‌ی فرد یا توجه‌اش را از دست بدهید. قبل از شروع به صحبت، فکر کنید از چه راه‌هایی می‌توانید حرفتان را مختصرتر بیان کنید.برای این کار، باید در مورد آنچه می‌خواهید بگویید، مقداری اعتماد به نفس داشته باشید.
وقتی فهم خوبی از مطلبی داشته باشید، می‌توانید آن را مختصر و کوتاه بیان کنید.
اگر سؤالی می‌پرسید، مؤدبانه اما خلاصه آن را مطرح کنید. برای مثال گفتن «لطفا اون پوشه رو به من میدین؟» مستقیم‌تر از «ببخشید، اگه خیلی سرتون شلوغ نیست میشه اون پوشه رو به من بدین؟» است.
درخواست مستقیم‌تر، نفوذ کلام بیشتری را منتقل می‌کند، اما اگر بی‌ادبانه یا بیش از حد رک باشید، ممکن است درخواست‌تان با مقاومت مواجه شود.
۴. اغراق نکنید
اگر همیشه در حال اغراق هستید، تعجبی ندارد که افراد کمتر شما را جدی بگیرند و به آنچه می‌گویید گوش ندهند. معمولا استفادهی مکرر و بی‌جا از کلماتی مثل «هرگز» یا «همیشه»، نشان می‌دهد شما تمایل به اغراق دارید. اگر دوست‌تان گاهی دیر بر سر قرار ملاقات می‌رسد، نگویید: «تو همیشه دیر می‌رسی. این خیلی اعصاب خردکنه.»سعی کنید فقط واقعیت را بیان کنید. اگر دوست‌تان دو بار پشت سر هم دیر رسید، بگویید: «مثه دفعه قبل، دوباره دیر رسیدی.»
۵. مُصر باشید
گاهی مجبورید «اصرار کنید» تا طرف مقابل را وادار به گوش دادن بکنید و بتوانید حرفتان را بزنید! اگر با کسی صحبت می‌کنید که به سادگی حواسش پرت می‌شود یا شنونده‌ی خوبی نیست، اصرار می‌تواند واقعا مفید باشد. تکرار چندباره‌ی حرف‌هایتان می‌تواند عذاب‌آور باشد، اما وقتی تنها راهی باشد که طرف مقابل حرفتان را بشنود، ارزش دارد.اگر در حال تنظیم قرار ملاقات با کسی هستید، زمان و مکان ملاقات را تا جایی تکرار کنید که مطمئن شوید فرد دقیقا متوجه شده است. مثلا «قرارمون امشب ساعت ۸ تو کافه، قبوله؟»
همچنین همیشه می‌توانید آنچه را که فرد گفته است، منعکس کنید و سپس نکته‌ی خود را تکرار کنید. مثلا شاید بگویید: «تو قبلا گفتی ساعت ۷ همدیگه رو ببینیم اما انگار برنامه عوض شده، خب باشه ساعت ۸ تو کافه می‌بینمت.»
۶. فقط بر نکته‌ای که می‌خواهید بگویید، تمرکز کنید
صحبت‌های طولانی در مورد مسائل مختلف، می‌تواند باعث شود علاقه‌ی افراد به آنچه می‌گویید کمتر شود و مخاطب‌تان از بحث منحرف شود. بهترین کار، حفظ تمرکز مکالمه بر روی یک مسئله است، مخصوصا اگر در یک مکالمه‌ی کاری هستید یا در مورد موضوعی با یک دوست، همسر یا عضوی از خانواده‌تان بحث می‌کنید.اگر موضوع را عوض کنید و تمرکزتان را از دست بدهید، طرف مقابل شاید این کار را نشانه‌ی عدم علاقه‌ی شما به موضوع مورد بحث تلقی کند.
حفظ تمرکز بر روی موضوع، نشان‌دهنده‌ی احترام برای افرادی است که در حال صحبت با ایشان هستید.
برای مثال، اگر در مورد مسئله‌ای در کار صحبت می‌کنید، ناگهان موضوع را به چیزی غیرمرتبط تغییر ندهید. مثلا اگر همکارتان می‌گوید: «ما این مشکل رو با عرضه‌کننده‌مون داریم و باید یه جوری این مسئله رو حل کنیم»، مستقیما جواب دهید و از گفتن جمله‌ای مثل «بله، درسته. راستی من می‌خوام برای تعطیلات سال نو برنامه‌ریزی کنم.» خودداری کنید.
روش دوم: استفاده از زبان بدن و آهنگ کلام
۱. لحن و بلندی صدایتان را تنظیم کنید
فقط آنچه می‌گویید مهم نیست، بلکه چگونگی بیانش نیز اهمیت دارد. لحن و بلندی صدا می‌تواند اثر بسیاری بر چگونگی واکنش افراد به شما داشته باشد یا حتی باعث شود که آنها به شما گوش ندهند. سعی کنید با لحنی ملایم، یعنی نه خیلی بلند و نه خیلی آرام صحبت کنید. از لحنی محکم ولی نه پرخاشگرانه استفاده کنید. این کار شما را با اعتماد به نفس و مطمئن نشان می‌دهد.کلمات را زیر لب بیان نکنید و به عکس‌العمل‌های طرف مقابل توجه کنید تا بتوانید در مورد واکنشش قضاوت کنید.
اگر آنها به سمت جلو خم شده‌اند، شاید به این دلیل باشد که شما بسیار آرام صحبت می‌کنید و آنها در شنیدن صدایتان مشکل دارند.
۲. ارتباط چشمی را حفظ کنید
ارتباط چشمی بخش مهمی از مکالمات غیرشفاهی است. فقط با نگاه کردن به یک فرد، تا حدی نشان می‌دهید که به شنیدن حرف‌هایش علاقه دارید. تحقیقات نشان می‌دهد که وقتی کسی به ارتباط چشمی پاسخ می‌دهد و متقابلا به طرف مقابل نگاه می‌کند، معمولا نشان‌دهنده‌ی پذیرش یک دعوت است و قطع ارتباط چشمی اصولا به معنای رد کردن آن دعوت است. افرادی که با طرف مقابل خود ارتباط چشمی برقرار می‌کنند، معمولا باورپذیرتر و جدی‌تر تلقی می‌شوند.سعی کنید ارتباط چشمی‌تان را با فردی که صحبت می‌کنید، حفظ کنید. اما مراقب باشید به طرف زل نزنید!
سعی کنید ارتباط چشمی را برای ۵۰ درصد از زمانی که صحبت می‌کنید و ۷۰ درصد از زمانی که به طرف مقابل گوش می‌دهید، حفظ کنید.
وقتی ارتباط چشمی برقرار می‌کنید، آن را برای حدود ۵ ثانیه حفظ کنید.
اگر می‌خواهید به سمت دیگری نگاه کنید، به آرامی این کار را انجام دهید نه ناگهانی!
سعی کنید پیش از شروع صحبت با فرد، ارتباط چشمی برقرار کنید تا برخورد اولیه‌ی قوی به وجود آید.
۳. به زبان بدن توجه کنید
زبان بدن صحیح می‌تواند واقعا به شما کمک کند تا در حین صحبت، اثری قوی ایجاد کنید. مهم است که به زبان بدن‌تان توجه کنید و به خوبی آن را با آنچه می‌گویید، هماهنگ کنید. برای مثال، وقتی با جدیت صحبت می‌کنید اما نگاه‌تان به زمین است، پیام‌هایی درهم و گیج‌کننده به مخاطب منتقل می‌کنید.سعی کنید ارتباط چشمی مناسب را حفظ کنید، استوار و صاف بایستید و در زمان صحبت، عضلات صورت‌تان را شل کنید.
زبان بدن معمولا بیان صادقانه‌ای از احساس واقعی شما را به طرف مقابل منتقل می‌کند.
سعی کنید در هر موقعیت به شکل مناسب آرام و راحت به نظر برسید، اما بیش از حد راحت نباشید. این کار می‌تواند به عنوان عدم علاقه‌ی شما به موضوع تلقی شود.
روش سوم: درک مخاطب
۱. مخاطب‌تان را ارزیابی کنید
اگر می‌خواهید فردی خوش‌بیان و با نفوذ کلام باشید و مطمئن باشید که افراد به آنچه می‌گویید گوش می‌دهند، مهم است که بفهمید با چه کسانی صحبت می‌کنید. اگر می‌خواهید افراد را به موضوعی تشویق کنید که کاملا با آن بیگانه هستند، کار دشواری در پیش خواهید داشت. از خودتان سؤالات زیر را در مورد مخاطب‌تان بپرسید:-آنها چه کسانی هستند و چه کار می‌کنند؟
-مخاطب چه سودی از گوش دادن به من به دست می‌آورد؟
-آنها چه دانشی در مورد موضوع دارند؟
-چه رابطه‌ای بین من و مخاطب وجود دارد؟
-مخاطبانم به چه چیز علاقه‌مند هستند؟
-آنچه می‌گویم چه اثری بر مخاطب خواهد داشت؟
پرسش‌های ساده از مخاطبان به شما کمک می‌کند تا به این سؤالات پاسخ دهید. برای مثال، اگر در مورد یک گزارش جدید صحبت می‌کنید، می‌توانید بپرسید: «کدوم‌یک از شما گزارش رو خوندین؟»
۲. گوش بدهید
شنونده‌ی خوب بودن، بخش مهمی از خوش‌بیان بودن است. چه در یک مکالمه‌ی جدی با یک فرد و چه در حال بحث کاری با همکاران‌تان، تلاش برای گوش دادن و درک دغدغه‌های افراد، بسیار مفید است. اگر احساس می‌کنید فردی که با وی صحبت می‌کنید به درستی به شما پاسخ نمی‌دهد، برای یک لحظه توقف کنید و فقط گوش دهید. وقتی طرف مقابل صحبت می‌کند ارتباط چشمی را حفظ کنید و سعی کنید متمرکز باقی بمانید. با رعایت قوانین زیر، شنونده‌ی فعال بودن را تمرین کنید:-قبل از اینکه سعی کنید خود را به طرف مقابل بفهمانید، سعی کنید وی را بفهمید.
-قضاوت نکنید.
-توجه کامل خود را به طرف مقابل بدهید.
-از سکوت به شکل مؤثر استفاده کنید و به‌جز در موارد ضروری، صحبت وی را قطع نکنید.
۳. با مخاطب‌تان وجه اشتراک پیدا کنید
اگر می‌خواهید افراد به شما گوش بدهند و ایده‌هایتان را جدی بگیرند، بسیار مفید است که تلاش کنید وجه اشتراکی با مخاطبان‌تان پیدا کنید. اگر بتوانید صحبت خود را فراگیرتر کنید و مستقیم‌تر با دغدغه‌های مخاطب‌تان ارتباط برقرار کنید، آنها احتمالا نسبت به آنچه می‌گویید پذیراتر خواهند بود.برای مثال، اگر مشکلی را که قبلا داشته‌اید، توضیح می‌دهید، می‌توانید آن را به اتفاقی که برای فرد مقابل افتاده است ربط دهید.
احتمال بیشتری وجود دارد که بتوانید با افرادی که ذهنیت مشابهی با شما دارند، دارای تجربیاتی مشترک با شما هستند یا چشم‌اندازشان مشابه شماست، روابطی معتمدانه بسازید.
۴. نشانه‌های غیرکلامی را شناسایی کنید
سعی کنید به نشانه‌های غیرکلامی از سوی افرادی که با آنها صحبت می‌کنید، توجه کنید. اگر زبان بدن و حالاتی را تشخیص دهید که نشان‌دهنده‌ی از دست دادن توجه مخاطب به شماست، می‌توانید تلاش کنید تا نکته‌ی خود را سریع‌تر بیان کنید یا مستقیم‌تر با افرادی که بی‌علاقه به نظر می‌رسند، ارتباط برقرار کنید. به دنبال نشانه‌های زیر باشید:-دست به سینه بودن: نشان‌دهنده‌ی احساس انزوا یا حالت تدافعی است.
-عدم ارتباط چشمی: نشان می‌دهد که فرد به شما گوش نمی‌دهد یا علاقه‌ای به موضوع ندارد. شاید حتی به معنای اضطراب و احساس عدم راحتی فرد باشد.
-پشت کردن: اگر فردی پشتش را به شما کند یا عقب‌نشینی کند، شاید به معنای از دست دادن علاقه‌اش باشد یا اینکه شاید به دنبال راهی برای خلاص شدن از این مکالمه است!
منبع: سایت چطور
