برای هرکار که قرار است انجام دهی، دنبال بهترین کیفیت هستی؛ مثلاً اگر قرار باشد یک معلم خصوصی برای درس سخت اما شیرین ریاضی پیدا کنی، کلی پرس وجو می کنی؛ دلت می خواهد معلمی پیدا کنی که هم در تدریس مهارت بالایی داشته باشد و هم تا می تواند کمکت کند. همین طور وقتی قصد داری آموزش رانندگی ببینی یا وقتی می خواهی به خرید لباس بروی؛ ده تا مغازه را بالا و پایین می کنی تا بهترین جنس را با بهترین کیفیت و مبلغ پیدا کنی.
اما وقتی حرف از اصل وجودمان- منظورم روح است - به میان می آید، کاملاً دقت مان را از دست می دهیم. راستش را بخواهی، ناشنوا می شویم و به عبارتی، گوش مان بدهکار نیست. هر چقدر هم در گوش مان فریاد بکشند که یک کم به فکر روحت باش و بگرد یک مربی خوب برای روحت پیدا کن، هیچ نمی شنویم.
اگر بپرسند: «الگویت در زندگی کیست؟» اول فکرمان می رود سراغ اسم چندتا هنرپیشه ی ایرانی و خارجی که اتفاقاً به تازگی با فلان برند معتبر قرارداد بسته اند و پول خوبی هم به جیب زده اند یا مثلاً زود جواب می دهیم که من فلان بازیکن فوتبال را الگوی خود قرار داده ام.
در این بین، دختران و پسرانی هم هستند که در جواب این سؤال می گویند: «من پدر و مادرم را در زندگی الگوی خود می دانم. درست است که بعضی از این الگوها، مثل پدر و مادر، الگوهای خوبی هستند، در کل هیچ کدام الگوی اصلی نیستند؛ چون ما درست در مورد آن فکر و پرس وجو نکرده ایم، پای حرف دوتا آدم کاربلد ننشسته ایم و اصلاً تصمیمی هم برای یافتن الگو نداریم و گاه فکر می کنیم خودمان همه چیز را بلد هستیم و نیازی به الگو نیست.
می خواهم مشخصات یک الگوی شایسته را در اختیارتان قرار دهم؛ کسی که در دنیا بی مثال است و از هر زاویه ای که نگاه کنی، اخلاقی، معنوی، سبک زندگی و... شایسته و بی نظیر است.
اما وقتی حرف از اصل وجودمان- منظورم روح است - به میان می آید، کاملاً دقت مان را از دست می دهیم. راستش را بخواهی، ناشنوا می شویم و به عبارتی، گوش مان بدهکار نیست. هر چقدر هم در گوش مان فریاد بکشند که یک کم به فکر روحت باش و بگرد یک مربی خوب برای روحت پیدا کن، هیچ نمی شنویم.
اگر بپرسند: «الگویت در زندگی کیست؟» اول فکرمان می رود سراغ اسم چندتا هنرپیشه ی ایرانی و خارجی که اتفاقاً به تازگی با فلان برند معتبر قرارداد بسته اند و پول خوبی هم به جیب زده اند یا مثلاً زود جواب می دهیم که من فلان بازیکن فوتبال را الگوی خود قرار داده ام.
در این بین، دختران و پسرانی هم هستند که در جواب این سؤال می گویند: «من پدر و مادرم را در زندگی الگوی خود می دانم. درست است که بعضی از این الگوها، مثل پدر و مادر، الگوهای خوبی هستند، در کل هیچ کدام الگوی اصلی نیستند؛ چون ما درست در مورد آن فکر و پرس وجو نکرده ایم، پای حرف دوتا آدم کاربلد ننشسته ایم و اصلاً تصمیمی هم برای یافتن الگو نداریم و گاه فکر می کنیم خودمان همه چیز را بلد هستیم و نیازی به الگو نیست.
می خواهم مشخصات یک الگوی شایسته را در اختیارتان قرار دهم؛ کسی که در دنیا بی مثال است و از هر زاویه ای که نگاه کنی، اخلاقی، معنوی، سبک زندگی و... شایسته و بی نظیر است.
نامش را خدا انتخاب کرده است؛
فرشتگان با او صحبت کرده اند؛
نامش بر ستون های عرش و روی درهای بهشت نوشته شده است؛
قبل از تمام انسان ها وارد بهشت می شود؛
نسل پیامبر از او است؛
خداوند برای او بارها هدیه فرستاده است؛
خداوند برای تسبیحِ به نام او، پاداش فراوانی قرار داده است؛ منظورم تسبیحات فاطمه ی زهرا سلام الله علیها است.
اگر می خواهی از این به بعد حضرت فاطمه ی زهرا را الگوی خود قرار دهی و تمام الگوهای قبلی را که به اشتباه انتخاب کرده بودی کنار بگذاری، ما هم این انتخاب شایسته را به تو تبریک می گوییم. مبارکت باشد!
نویسنده: نعیمه جلالی نژاد
تصویرساز: طاهره امینی
.jpg "راه های مودبانه برای «متوقف کردن» افراد پرحرف")
