راهكاري جديد براي تامين انرژي
استفاده از سوختي جايگزين كه سازگاري بهتري با محيط زيست داشته و از منابع تجديدپذير حيات تامين شده باشد، مورد توجه جدي كشورهاي پيشرفته جهان قرار گرفته است.
اگر از مواد سلولزي براي توليد سوخت استفاده كنيم، نه‌تنها با افزايش انتشار گازهاي گلخانه‌اي در سطح زمين مواجه نخواهيم شد، بلكه مي‌توانيم از مواد سلولزي به صورت محصول جانبي فرآيندهاي صنعتي و كشاورزي يعني ضايعات محصولات زراعي و باغي و كارخانه‌هاي كاغذسازي كه به عنوان مواد زايد دور ريخته مي‌شوند براي توليد اتانول سوختي استفاده كنيم. يكي از راه‌هاي مناسب براي استفاده از اين ضايعات تبديل آنها به الكل اتيليك است. اين در حالي است كه دور ريختن اين مواد سبب تخريب محيط زيست مي‌شود و سوزاندن آنها نيزآلودگي شديد هوا را همراه خواهد داشت.
وابستگي كشورهاي پيشرفته به نفت از يك سو و وقوع بحران‌هاي نفتي در دهه 70 ميلادي از سوي ديگر، سبب شده است كشورهاي صنعتي راهكارهاي جديدي را براي تامين انرژي مورد نياز خود مورد توجه قرار دهند و با استفاده از مواد جايگزين در تامين سوخت خودروها و همچنين توليد سوخت‌هاي جايگزين پاك به اهداف خود در زمينه حفاظت از محيط زيست و توسعه پايدار دست يابند. نتايج به دست آمده از بررسي‌هاي انجام شده در اين زمينه نشان داده است از آنجايي كه اتانول با توجه به منابع موجود در هر كشور از ذرت، ملاس و سيب‌زميني قابل توليد است، ميتواند جايگزين مناسبي براي سوخت‌هاي موجود باشد. امروزه بيش از 98 درصد اتانول توليدي در سطح دنيا از تخمير قندها به دست مي‌آيد. از آنجايي كه هزينه توليد اتانول نسبت به قيمت مواد اوليه آن و همچنين تركيب مواد اوليه از اهميت قابل توجهي برخوردار است، موفقيت در توليد اين نوع سوخت در رقابت آن با بنزين تابعي از شرايط جغرافيايي منطقه، آب و هوا، روش توليد، خواص محصولات كشاورزي و نوع ضايعات آنها خواهد بود. استفاده از الكل به عنوان سوخت موتورهاي درون‌سوز، به‌تنهايي يا در تركيب با ديگر سوخت‌ها در سال‌هاي اخير مورد توجه قرار گرفته است كه علت آن فزوني فوايد زيست‌محيطي و اقتصادي بلند‌مدت اين سوخت در مقايسه با سوخت‌هاي فسيلي است. اگرچه متانول و اتانول هر دو براي اين منظور مناسب هستند و ميتوان آنها را در نفت خام يا گاز طبيعي به دست آورد، اما از آنجايي كه اتانول به عنوان يك منبع تجديدپذير و به آساني از مواد آلي همچون دانه‌هاي گياهي يا چغندرقند و ديگر تركيبات سلولزي به دست مي‌آيد، در مقايسه با متانول از اهميت بيشتري برخوردار است. به طور كلي ميتوان براي توليد سوخت‌هاي الكلي از محصولات مختلفي نظير چغندرقند، سيب‌زميني، آفتابگردان، اوكاليپتوس، نيشكر، جو و ذرت استفاده كرد. كشورهاي برزيل و روسيه 2 كشوري هستند كه تحقيقات رسمي را در زمينه توليد الكل از مواد زيستي انجام داده‌اند. بررسي‌هاي انجام شده نشان داده است كه در كشور برزيل براي توليد اتانول از نيشكر و در كشور روسيه نيز براي توليد متانول از اكاليپتوس استفاده مي‌شود. اگر بخواهيم سوخت الكلي را از منابع كشاورزي به دست آوريم بايد سطح وسيعي از زمين‌هاي قابل كشت و حاصلخيز و همچنين زيرساخت‌هاي لازم براي تامين آب مورد نياز كشاورزي را در اختيار داشته باشيم. بنابراين تهيه مستقيم سوخت‌هاي الكلي از محصولات كشاورزي نمي‌تواند گزينه مناسبي براي تامين سوخت مورد نياز كشورهاي مختلف و بخصوص كشورهاي صنعتي مانند كشورهاي اروپاي غربي باشد. براي مثال، اگر كل كشور آلمان از نيشكر پوشيده شده باشد، تنها نيمي از نيازهاي فعلي سوخت و انرژي اين كشور از طريق توليد اتانول سوختي تامين خواهد شد. در حالي كه اگر سوخت الكلي از مواد زايد و ضايعات بخش كشاورزي و دامپروري مانند ساقه نيشكر، كاه و كلش، چوب ذرت و ديگر موادي كه دور ريخته مي‌شوند، تهيه شود نياز به افزايش سطح زير كشت محصولات كشاورزي نخواهد بود.
براي تغيير سوخت اتومبيل به اتانول علاوه بر اين‌كه بايد از سيستم كاربراتوري يا ورودي بزرگ‌تري در خودروها استفاده كنيم، بايد مقداري اتانول گرم شده را در شروع كار خودرو به درون كاربراتور تزريق كنيم و اگر 10 تا 30 اتانول را با بنزين مخلوط كنيم، ديگر نياز به تغييرات سيستم موتوري نخواهيم داشت.
متاسفانه درتهران و بسياري از ديگر شهرهاي بزرگ كشور به علت افزايش تعداد وسايل نقليه، آلودگي هوا در سطح شهر افزايش يافته و به يك بحران تبديل شده است. با افزايش تردد وسايل نقليه در سطح شهر‌ها انتشار آلاينده‌هايي مانند مونواكسيد‌كربن، انواع هيدروكربن‌ها، گازسولفور، اكسيد‌هاي ازت و ديگر گازهاي آلاينده افزايش يافته و در نتيجه در اثر تجمع اكسيد‌هاي ازت و بنزين سوخته نشده خروجي از اگزوز اتومبيل‌ها مه‌دودي در نزديكي سطح زمين به وجود مي‌آيد كه سبب افزايش آلودگي هوا مي‌شود كه در نتيجه سبب تحريك پوست، چشم، تنگي‌نفس، كاهش ديد و همچنين از بين رفتن گياهان خواهد شد. شايد برايتان جالب باشد بدانيد كه هر وسيله نقليه سبك به طور متوسط روزانه يك تا 2 كيلوگرم گاز آلاينده در هوا منتشر مي‌كند. از سوي ديگر، كشور ما با داشتن منابع عظيم نفتي به علت كمبود پالايشگاه، بخشي از بنزين مورد نياز خود را از كشورهاي ديگر وارد مي‌كند.
با افزايش تردد اتومبيل‌ها انتشار گاز كربنيك و ديگر گازهاي گلخانه‌اي نيز افزايش مي‌يابد كه در نتيجه سبب افزايش دماي هوا خواهد شد.
در سال‌هاي اخير افزايش تجمع گازهاي گلخانه‌اي به افزايش سيلاب‌ها، خشكي‌ها، كاهش سطح آب‌ها و شور شدن درياچه‌هاي آب شيرين منجر شده است. بنابراين براي كاهش آلودگي هوا و توليد گازهاي گلخانه‌اي و همچنين كاهش واردات بنزين در كشور بايد منابع سوخت ديگري كه تجديدپذير بوده و حداقل آلايندگي هوا را داشته باشند جايگزين بخشي از بنزين مصرفي در خودروها و ديگر وسايل نقليه شوند. اما در حال حاضر سوخت زيستي اتانول تنها ماده‌اي است كه چون از گياهان تهيه مي‌شود تجديدپذير بوده و تركيب آن با بنزين، آلودگي هوا را كاهش مي‌دهد. سوخت‌زيستي اتانول را ميتوان از منابع گياهي مختلف مانند گياهان توليد‌كننده مواد قندي، گياهان توليد كننده مواد سلولزي و ضايعات كشاورزي توليد كرد.
ازآنجايي‌كه اتانول ازمنابع موجود درهر كشور قابل توليد است، ميتواندجايگزين مناسبي براي سوخت‌هاي موجود باشداز آنجايي‌كه ماده اوليه براي توليد اتانول بايد ارزان قيمت و فراوان باشد كشورهاي مختلف از ارزان‌ترين و فراوان‌ترين ماده اوليه براي توليد سوخت‌زيستي اتانول استفاده مي‌كنند و به اين ترتيب براي توليد اتانول در كشور برزيل كه بزرگ‌ترين كشور توليد كننده اتانول در سطح دنيا است از نيشكر و در آمريكا يا دومين توليد كننده اتانول دنيا پس از برزيل از ذرت و در اروپا از چغندر قندر و غلات استفاده مي‌شود كه از مواد اوليه قندي يا نشاسته‌اي هستند. با اين‌كه تحقيقات زيادي درباره استفاده از مواد سلولزي يا ضايعات كشاورزي به عنوان ماده اوليه توليد اتانول انجام شده، اما هنوز استفاده از اين روش به مرحله صنعتي توليد انبوه مانند استفاده از ذرت يا نيشكر نرسيده است. در ايران با توجه به وجود منابع بالقوه مواد اوليه براي توليد اتانول حاصل از ملاس‌هاي نيشكر و چغندر قند، مواد نشاسته‌‌دار و مواد سيگنوسلولزي از ضايعات چوب، ضايعات كشاورزي و كاغذ بازيافتي از زباله امكان توليد اتانول فراهم است و در صورت ايجاد بازار مصرف و سرمايه‌گذاري مناسب ميتوان سالانه بيش از 2 ميليون تن اتانول در كشور توليد كرد.
علاوه بر اين امكان استفاده از اتانول در سوخت بنزين نيز در دستور كار قرار گرفته است كه بررسي‌هاي انجام شده حاكي از آن است كه نه‌تنها امكان استفاده از اتانول در سوخت خودروهاي داخلي وجود دارد، بلكه تا اختلاط يا درصد، نياز به تغيير موتور يا سيستم سوخت‌رساني نيز نخواهد بود.
انسان‌ها علاوه بر اين كه بايد در محيطي پاك و عاري از هرگونه آلودگي زندگي كنند، نيازمند دسترسي به منابع قابل بازيافت و تجديدپذير انرژي هستند كه در اين ميان اتانول ميتواند به عنوان منبعي پاك و تجديدپذير مورد استفاده قرار گيرد. به عبارت ديگر، اتانول جايگزين مناسبي براي سوخت‌هاي فسيلي است كه ميتواند به صورت خالص يا به صورت مخلوط با بنزين مورد استفاده قرار گيرد. يكي از مهم‌ترين ويژگي‌‌هاي اين طرح تحقيقاتي توليد اين ماده از منابع تجديدپذير حيات و بر پايه مواد سلولزي است كه به ميزان قابل‌توجهي در طبيعت يافت مي‌شود. از اين ماده ميتوان علاوه بر يك جايگزين سوختي مناسب به عنوان حلال و سوخت پاك و همچنين كاهنده گازهاي گلخانه‌اي در محيط زيست استفاده كرد.
كاهش انتشار دي‌اكسيد كربن حاصل از سوخت بنزين يا هر سوخت ديگر در محيط از مزاياي زيست‌محيطي اتانول است. گاز دياكسيدكربن سبب تشديد پديده گلخانه‌اي خواهد شد و اين در حالي است كه دي‌اكسيد كربن توليد شده در نتيجه سوخت بيواتانول در فرآيند تخمير و توسط گياهان كاشته شده براي توليد اتانول جذب مي‌شود. اين ويژگي از مهم‌ترين مزاياي استفاده از اتانول سوختي است كه حتي در سوخت‌هاي پاك مانند گاز طبيعي نيز يافت نخواهد شد. علاوه بر اين كه آلودگي هوا در شهرهاي بزرگ مسائل و مشكلات بسياري را در كشور به همراه داشته است، با وجود در اختيار داشتن منابع ذخيره عظيم نفتي در كشور به دليل كمبود پالايشگاه، بنزين وارد مي‌شود و در شرايط كنوني نيز به علت تحريم‌هاي اعمال شده، كشف منابع جديد نفتي و بهره‌برداري از آنها با مشكلات بسياري مواجه بوده است. انتشار دي‌اكسيد كربن نيز به افزايش گازهاي گلخانه‌اي در محيط و در نتيجه افزايش دماي هوا منجر خواهد شد كه پيامدهاي نامطلوبي همچون افزايش خشكي‌ها، افزايش ارتفاع سطح درياها، وقوع سيلاب‌هاي متعدد در فصول مختلف سال و شور شدن درياچه‌هاي آب شيرين را به همراه خواهد داشت. با توجه به آنچه گفته شد استفاده از منابع سوختي ديگري كه بتوانند به صورت خالص يا مخلوط با بنزين مورد استفاده قرار گيرند براي كاهش آلودگي هوا و كاهش انتشار گازهاي گلخانه‌اي و همچنين افزايش درجه اكتان بنزين و كاهش واردات بنزين در كشور ضروري خواهد بود. اين منابع جديد بايد تجديدپذير باشد و علاوه بر اين كه سبب افزايش درجه اكتان بنزين مي‌شوند، حداقل آلايندگي هوا را به همراه داشته باشند. در شرايط كنوني اتانول تنها ماده‌اي است كه با توجه به اين كه از گياهان توليد مي‌شود، تجديدپذير بوده و ميتواند به صورت مخلوط با بنزين براي تامين سوخت مورد نياز وسايل نقليه مورد استفاده قرار گيرد. در اين صورت چون بنزين كمتري مصرف مي‌شود، واردات بنزين كم شده و گازهاي گلخانه‌اي كمتري هم توليد مي‌شود.
از آنجايي كه ميزان توليد ضايعات و پسماند محصولات كشاورزي در سطح دنيا بسيار بالاست با توجه به تركيب اين مواد ميتوان از آن به عنوان منبع مناسبي براي توليد اتانول استفاده كرد. اين در حالي است كه بازگشت اين ضايعات به خاك سبب افزايش حاصلخيزي، كنترل فرسايش، آزادسازي مواد مورد نياز خاك و پايداري ساختمان خاك خواهد شد. همچنين با توجه به اين كه يكي از منابع بزرگ ضايعات مواد سلولزي در كشورهاي پيشرفته، زباله‌هاي خانگي هستند در اين كشورها از زوايد جامد شهري در سطح تجاري نيز ميتوان به عنوان منبع مناسبي براي توليد اتانول زيستي استفاده كرد.
منبع: روزنامه جام جم
اگر از مواد سلولزي براي توليد سوخت استفاده كنيم، نه‌تنها با افزايش انتشار گازهاي گلخانه‌اي در سطح زمين مواجه نخواهيم شد، بلكه مي‌توانيم از مواد سلولزي به صورت محصول جانبي فرآيندهاي صنعتي و كشاورزي يعني ضايعات محصولات زراعي و باغي و كارخانه‌هاي كاغذسازي كه به عنوان مواد زايد دور ريخته مي‌شوند براي توليد اتانول سوختي استفاده كنيم. يكي از راه‌هاي مناسب براي استفاده از اين ضايعات تبديل آنها به الكل اتيليك است. اين در حالي است كه دور ريختن اين مواد سبب تخريب محيط زيست مي‌شود و سوزاندن آنها نيزآلودگي شديد هوا را همراه خواهد داشت.
وابستگي كشورهاي پيشرفته به نفت از يك سو و وقوع بحران‌هاي نفتي در دهه 70 ميلادي از سوي ديگر، سبب شده است كشورهاي صنعتي راهكارهاي جديدي را براي تامين انرژي مورد نياز خود مورد توجه قرار دهند و با استفاده از مواد جايگزين در تامين سوخت خودروها و همچنين توليد سوخت‌هاي جايگزين پاك به اهداف خود در زمينه حفاظت از محيط زيست و توسعه پايدار دست يابند. نتايج به دست آمده از بررسي‌هاي انجام شده در اين زمينه نشان داده است از آنجايي كه اتانول با توجه به منابع موجود در هر كشور از ذرت، ملاس و سيب‌زميني قابل توليد است، ميتواند جايگزين مناسبي براي سوخت‌هاي موجود باشد. امروزه بيش از 98 درصد اتانول توليدي در سطح دنيا از تخمير قندها به دست مي‌آيد. از آنجايي كه هزينه توليد اتانول نسبت به قيمت مواد اوليه آن و همچنين تركيب مواد اوليه از اهميت قابل توجهي برخوردار است، موفقيت در توليد اين نوع سوخت در رقابت آن با بنزين تابعي از شرايط جغرافيايي منطقه، آب و هوا، روش توليد، خواص محصولات كشاورزي و نوع ضايعات آنها خواهد بود. استفاده از الكل به عنوان سوخت موتورهاي درون‌سوز، به‌تنهايي يا در تركيب با ديگر سوخت‌ها در سال‌هاي اخير مورد توجه قرار گرفته است كه علت آن فزوني فوايد زيست‌محيطي و اقتصادي بلند‌مدت اين سوخت در مقايسه با سوخت‌هاي فسيلي است. اگرچه متانول و اتانول هر دو براي اين منظور مناسب هستند و ميتوان آنها را در نفت خام يا گاز طبيعي به دست آورد، اما از آنجايي كه اتانول به عنوان يك منبع تجديدپذير و به آساني از مواد آلي همچون دانه‌هاي گياهي يا چغندرقند و ديگر تركيبات سلولزي به دست مي‌آيد، در مقايسه با متانول از اهميت بيشتري برخوردار است. به طور كلي ميتوان براي توليد سوخت‌هاي الكلي از محصولات مختلفي نظير چغندرقند، سيب‌زميني، آفتابگردان، اوكاليپتوس، نيشكر، جو و ذرت استفاده كرد. كشورهاي برزيل و روسيه 2 كشوري هستند كه تحقيقات رسمي را در زمينه توليد الكل از مواد زيستي انجام داده‌اند. بررسي‌هاي انجام شده نشان داده است كه در كشور برزيل براي توليد اتانول از نيشكر و در كشور روسيه نيز براي توليد متانول از اكاليپتوس استفاده مي‌شود. اگر بخواهيم سوخت الكلي را از منابع كشاورزي به دست آوريم بايد سطح وسيعي از زمين‌هاي قابل كشت و حاصلخيز و همچنين زيرساخت‌هاي لازم براي تامين آب مورد نياز كشاورزي را در اختيار داشته باشيم. بنابراين تهيه مستقيم سوخت‌هاي الكلي از محصولات كشاورزي نمي‌تواند گزينه مناسبي براي تامين سوخت مورد نياز كشورهاي مختلف و بخصوص كشورهاي صنعتي مانند كشورهاي اروپاي غربي باشد. براي مثال، اگر كل كشور آلمان از نيشكر پوشيده شده باشد، تنها نيمي از نيازهاي فعلي سوخت و انرژي اين كشور از طريق توليد اتانول سوختي تامين خواهد شد. در حالي كه اگر سوخت الكلي از مواد زايد و ضايعات بخش كشاورزي و دامپروري مانند ساقه نيشكر، كاه و كلش، چوب ذرت و ديگر موادي كه دور ريخته مي‌شوند، تهيه شود نياز به افزايش سطح زير كشت محصولات كشاورزي نخواهد بود.
اتانول به جاي بنزين
براي تغيير سوخت اتومبيل به اتانول علاوه بر اين‌كه بايد از سيستم كاربراتوري يا ورودي بزرگ‌تري در خودروها استفاده كنيم، بايد مقداري اتانول گرم شده را در شروع كار خودرو به درون كاربراتور تزريق كنيم و اگر 10 تا 30 اتانول را با بنزين مخلوط كنيم، ديگر نياز به تغييرات سيستم موتوري نخواهيم داشت.
متاسفانه درتهران و بسياري از ديگر شهرهاي بزرگ كشور به علت افزايش تعداد وسايل نقليه، آلودگي هوا در سطح شهر افزايش يافته و به يك بحران تبديل شده است. با افزايش تردد وسايل نقليه در سطح شهر‌ها انتشار آلاينده‌هايي مانند مونواكسيد‌كربن، انواع هيدروكربن‌ها، گازسولفور، اكسيد‌هاي ازت و ديگر گازهاي آلاينده افزايش يافته و در نتيجه در اثر تجمع اكسيد‌هاي ازت و بنزين سوخته نشده خروجي از اگزوز اتومبيل‌ها مه‌دودي در نزديكي سطح زمين به وجود مي‌آيد كه سبب افزايش آلودگي هوا مي‌شود كه در نتيجه سبب تحريك پوست، چشم، تنگي‌نفس، كاهش ديد و همچنين از بين رفتن گياهان خواهد شد. شايد برايتان جالب باشد بدانيد كه هر وسيله نقليه سبك به طور متوسط روزانه يك تا 2 كيلوگرم گاز آلاينده در هوا منتشر مي‌كند. از سوي ديگر، كشور ما با داشتن منابع عظيم نفتي به علت كمبود پالايشگاه، بخشي از بنزين مورد نياز خود را از كشورهاي ديگر وارد مي‌كند.
با افزايش تردد اتومبيل‌ها انتشار گاز كربنيك و ديگر گازهاي گلخانه‌اي نيز افزايش مي‌يابد كه در نتيجه سبب افزايش دماي هوا خواهد شد.
در سال‌هاي اخير افزايش تجمع گازهاي گلخانه‌اي به افزايش سيلاب‌ها، خشكي‌ها، كاهش سطح آب‌ها و شور شدن درياچه‌هاي آب شيرين منجر شده است. بنابراين براي كاهش آلودگي هوا و توليد گازهاي گلخانه‌اي و همچنين كاهش واردات بنزين در كشور بايد منابع سوخت ديگري كه تجديدپذير بوده و حداقل آلايندگي هوا را داشته باشند جايگزين بخشي از بنزين مصرفي در خودروها و ديگر وسايل نقليه شوند. اما در حال حاضر سوخت زيستي اتانول تنها ماده‌اي است كه چون از گياهان تهيه مي‌شود تجديدپذير بوده و تركيب آن با بنزين، آلودگي هوا را كاهش مي‌دهد. سوخت‌زيستي اتانول را ميتوان از منابع گياهي مختلف مانند گياهان توليد‌كننده مواد قندي، گياهان توليد كننده مواد سلولزي و ضايعات كشاورزي توليد كرد.
ازآنجايي‌كه اتانول ازمنابع موجود درهر كشور قابل توليد است، ميتواندجايگزين مناسبي براي سوخت‌هاي موجود باشداز آنجايي‌كه ماده اوليه براي توليد اتانول بايد ارزان قيمت و فراوان باشد كشورهاي مختلف از ارزان‌ترين و فراوان‌ترين ماده اوليه براي توليد سوخت‌زيستي اتانول استفاده مي‌كنند و به اين ترتيب براي توليد اتانول در كشور برزيل كه بزرگ‌ترين كشور توليد كننده اتانول در سطح دنيا است از نيشكر و در آمريكا يا دومين توليد كننده اتانول دنيا پس از برزيل از ذرت و در اروپا از چغندر قندر و غلات استفاده مي‌شود كه از مواد اوليه قندي يا نشاسته‌اي هستند. با اين‌كه تحقيقات زيادي درباره استفاده از مواد سلولزي يا ضايعات كشاورزي به عنوان ماده اوليه توليد اتانول انجام شده، اما هنوز استفاده از اين روش به مرحله صنعتي توليد انبوه مانند استفاده از ذرت يا نيشكر نرسيده است. در ايران با توجه به وجود منابع بالقوه مواد اوليه براي توليد اتانول حاصل از ملاس‌هاي نيشكر و چغندر قند، مواد نشاسته‌‌دار و مواد سيگنوسلولزي از ضايعات چوب، ضايعات كشاورزي و كاغذ بازيافتي از زباله امكان توليد اتانول فراهم است و در صورت ايجاد بازار مصرف و سرمايه‌گذاري مناسب ميتوان سالانه بيش از 2 ميليون تن اتانول در كشور توليد كرد.
علاوه بر اين امكان استفاده از اتانول در سوخت بنزين نيز در دستور كار قرار گرفته است كه بررسي‌هاي انجام شده حاكي از آن است كه نه‌تنها امكان استفاده از اتانول در سوخت خودروهاي داخلي وجود دارد، بلكه تا اختلاط يا درصد، نياز به تغيير موتور يا سيستم سوخت‌رساني نيز نخواهد بود.
كاهش پيامدهاي زيست‌محيطي
انسان‌ها علاوه بر اين كه بايد در محيطي پاك و عاري از هرگونه آلودگي زندگي كنند، نيازمند دسترسي به منابع قابل بازيافت و تجديدپذير انرژي هستند كه در اين ميان اتانول ميتواند به عنوان منبعي پاك و تجديدپذير مورد استفاده قرار گيرد. به عبارت ديگر، اتانول جايگزين مناسبي براي سوخت‌هاي فسيلي است كه ميتواند به صورت خالص يا به صورت مخلوط با بنزين مورد استفاده قرار گيرد. يكي از مهم‌ترين ويژگي‌‌هاي اين طرح تحقيقاتي توليد اين ماده از منابع تجديدپذير حيات و بر پايه مواد سلولزي است كه به ميزان قابل‌توجهي در طبيعت يافت مي‌شود. از اين ماده ميتوان علاوه بر يك جايگزين سوختي مناسب به عنوان حلال و سوخت پاك و همچنين كاهنده گازهاي گلخانه‌اي در محيط زيست استفاده كرد.
كاهش انتشار دي‌اكسيد كربن حاصل از سوخت بنزين يا هر سوخت ديگر در محيط از مزاياي زيست‌محيطي اتانول است. گاز دياكسيدكربن سبب تشديد پديده گلخانه‌اي خواهد شد و اين در حالي است كه دي‌اكسيد كربن توليد شده در نتيجه سوخت بيواتانول در فرآيند تخمير و توسط گياهان كاشته شده براي توليد اتانول جذب مي‌شود. اين ويژگي از مهم‌ترين مزاياي استفاده از اتانول سوختي است كه حتي در سوخت‌هاي پاك مانند گاز طبيعي نيز يافت نخواهد شد. علاوه بر اين كه آلودگي هوا در شهرهاي بزرگ مسائل و مشكلات بسياري را در كشور به همراه داشته است، با وجود در اختيار داشتن منابع ذخيره عظيم نفتي در كشور به دليل كمبود پالايشگاه، بنزين وارد مي‌شود و در شرايط كنوني نيز به علت تحريم‌هاي اعمال شده، كشف منابع جديد نفتي و بهره‌برداري از آنها با مشكلات بسياري مواجه بوده است. انتشار دي‌اكسيد كربن نيز به افزايش گازهاي گلخانه‌اي در محيط و در نتيجه افزايش دماي هوا منجر خواهد شد كه پيامدهاي نامطلوبي همچون افزايش خشكي‌ها، افزايش ارتفاع سطح درياها، وقوع سيلاب‌هاي متعدد در فصول مختلف سال و شور شدن درياچه‌هاي آب شيرين را به همراه خواهد داشت. با توجه به آنچه گفته شد استفاده از منابع سوختي ديگري كه بتوانند به صورت خالص يا مخلوط با بنزين مورد استفاده قرار گيرند براي كاهش آلودگي هوا و كاهش انتشار گازهاي گلخانه‌اي و همچنين افزايش درجه اكتان بنزين و كاهش واردات بنزين در كشور ضروري خواهد بود. اين منابع جديد بايد تجديدپذير باشد و علاوه بر اين كه سبب افزايش درجه اكتان بنزين مي‌شوند، حداقل آلايندگي هوا را به همراه داشته باشند. در شرايط كنوني اتانول تنها ماده‌اي است كه با توجه به اين كه از گياهان توليد مي‌شود، تجديدپذير بوده و ميتواند به صورت مخلوط با بنزين براي تامين سوخت مورد نياز وسايل نقليه مورد استفاده قرار گيرد. در اين صورت چون بنزين كمتري مصرف مي‌شود، واردات بنزين كم شده و گازهاي گلخانه‌اي كمتري هم توليد مي‌شود.
از آنجايي كه ميزان توليد ضايعات و پسماند محصولات كشاورزي در سطح دنيا بسيار بالاست با توجه به تركيب اين مواد ميتوان از آن به عنوان منبع مناسبي براي توليد اتانول استفاده كرد. اين در حالي است كه بازگشت اين ضايعات به خاك سبب افزايش حاصلخيزي، كنترل فرسايش، آزادسازي مواد مورد نياز خاك و پايداري ساختمان خاك خواهد شد. همچنين با توجه به اين كه يكي از منابع بزرگ ضايعات مواد سلولزي در كشورهاي پيشرفته، زباله‌هاي خانگي هستند در اين كشورها از زوايد جامد شهري در سطح تجاري نيز ميتوان به عنوان منبع مناسبي براي توليد اتانول زيستي استفاده كرد.
منبع: روزنامه جام جم
