پرش های نوزاد در خواب یا اسپاسم نوزادان
اسپاسم نوزادان (که به نام سندرم غرب نیز شناخته می‌شود) نوعی از صرع است که در ۰.۰۰۵ درصد از کودکان اتفاق می‌افتد. این بیماری در سنین دو تا دوازده ماهگی (به ویژه در حدود ۴ تا ۸ ماهگی) رخ می‌دهد.در حالی که تشنج‌ها ممکن است تنها یک یا دو ثانیه طول بکشند، اما هنگامی که پشت سر هم اتفاق می‌افتند ۵ تا ۱۰ ثانیه به طول می‌انجامند. در طول اسپاسم، بدن به طور ناگهانی سفت می‌شود، پشت به شکل قوس خمیده می‌شود و دست‌ها، پاها، و سر به سمت جلو خم می‌شوند. با این حال، تشخیص اسپاسم‌های نوزادان دشوار است. گاهی اوقات چشم‌ها به سمت بالا می‌چرخند و گاهی در خواب عضلات شکمی آن‌ها پرش‌هایی می‌کند.
مدتی پس از شروع اسپاسم، پدر و مادر متوجه تغییراتی در نوزاد می‌شوند، برخی از این تغییرات به شرح زیر است:
عقب گرد در نقاط عطف رشدی که نوزاد پیش از این آموخته بود (برای نمونه کودکی که قبلا راه می‌رفته شروع به خزیدن می‌کند)
عدم برقراری ارتباط اجتماعی و لبخند نزدن
افزایش بی قراری یا سکوت
اگر احساس می‌کنید که کودک شما مراحل رشدی خود را به درستی طی نمی‌کند، بهتر است مساله را با پزشک کودک در میان بگذارید.
اهمیت تشخیص زودهنگام
تشخیص زودهنگام اسپاسم نوزادان اهمیت ویژه‌ای دارد. در صورت مشاهده پرش های نوزاد در خواب یا بیداری، مساله را با پزشک متخصص کودکان در میان بگذارید. ممکن است نیاز به مراجعه به متخصص مغز و اعصاب کودکان باشد. در صورت امکان از حالت اسپاسم کودک فیلم بگیرید و آن را به پزشک نشان دهید. گاهی اوقات پزشک درخواست انجام آزمایش نوار مغزی (EEG) می‌کند. Video-EEG برای بررسی الگو‌های امواج مغزی در طول اسپاسم و مستندسازی الگو‌های امواج مغزی بین اسپاسم‌هاست. متخصصان مغز و اعصاب کودکان به دنبال یک الگوی EEG متمایز به نام Hypsarrhythmia هستند. نشانه‌های تشنج و EEG بسیار متمایز هستند و پزشک قادر است اسپاسم نوزادان را با دقت و اطمینان بالایی تشخیص دهد.
علل اسپاسم در نوزادان
اسپاسم نوزادان به دلایل مختلفی روی می‌دهد. تقریبا هر اختلال یا آسیب مغزی می‌تواند منجر به اسپاسم در نوزادان شود. بیش از ۵۰ بیماری ژنتیکی/متابولیکی با اسپاسم نوزادان مرتبط هستند. همچنین بسیاری از بیمارانی که دارای اختلالات تاخیر در رشدی هستند (مانند فلج مغزی، سندرم داون، اسکلروز توبول و ...) معمولا دچار اسپاسم می‌شوند. تعیین علت اسپاسم نوزادان بسیار مهم است، زیرا بر درمان آن‌ها تاثیر می‌گذارد.
درمان اسپاسم نوزادان
آکادمی مغز و اعصاب کودکان آمریکا هورمون آدرنوکورتیکوتروپیک (ACTH) را به عنوان اولین خط درمان اسپاسم‌های کودکان توصیه می‌کند. این دارو به شکل تزریقی به کودک داده می‌شود. دوز‌های اول در بیمارستان تزریق می‌شود تا در صورت بروز هرگونه عوارض جانبی، مراقبت لازم به عمل بیاید. از آنجا که کودک شما نیاز به ادامه دادن تزریق ACTH دارد، آموزش تزریق به نوزاد به مدت ۶ هفته، به شما داده خواهد شد. هدف تزریق این دارو متوقف کردن کامل اسپاسم نوزاد و بهبود EEG غیرطبیعی است.در برخی موارد نیز، متخصصان مغز و اعصاب کودکان دارو‌های تشنجی مانند ویگاباترین (vigabatrin) را تجویز می‌کنند.
چشم انداز زندگی نوزادان مبتلا به اسپاسم
حتی اگر اسپاسم نوزادان متوقف شود، بسیاری از کودکان در آینده نوع دیگری از صرع را تجربه می‌کنند و ممکن است دچار اختلالات فکری یا رشدی شوند. اما اگر درمان سریع و موفقیت آمیز باشد، چشم انداز آینده روشن‌تر است.
جمع بندی
در صورت مشاهده هر یک از نشانه‌های زیر در کودک، به رفتار او دقت بیشتری نشان دهید. نشانه‌هایی مانند انجام یک سری حرکات ناگهانی، تکراری و غیرقابل کنترل، در سر و صورت، حرکات دست و پا یا پرش های نوزاد در خواب.از حرکات کودک فیلم تهیه کنید و در اولین فرصت مساله را با پزشک در میان بگذارید.
پزشک با انجام آزمایش EEG (نوار مغزی)، الگوی امواج نامنظم مغزی را در صورت وجود، تایید می‌کنید.
با انجام درمان‌های اولیه اسپاسم متوقف می‌شود تا تاخیر در رشد به حداقل برسد.
منبع: سایت ستاره
