جديدترين روش جوانسازي پوست
نويسنده:دکتر محمدعلي نيلفروش‌زاده/ متخصص پوست و مو و رييس مرکز تحقيقات پوست و سالک
سلولهاي فيبروبلاست نقش مهمي در حفظ داربست بافت پيوندي دارند و عملکرد اصلي آنها توليد پروتئين کلاژن است. جستجو جهت يافتن درماني مناسب براي از بين بردن چين و چروک و جوشگاه‌هاي ناشي از آکنه و نقايص پوستي همواره يکي از مباحث مورد علاقه پژوهشگران، پزشکان متخصص پوست و جراحان زيبايي بوده است. جديدترين تکنيک در اين ميان استفاده از سلولهاي بنيادي پوست خود فرد به عنوان يک ماده پرکننده زنده است که توانايي تکثير و نيز توليد کلاژن را دارد که ماده اصلي قوام ظاهر جوان پوست مي‌باشد. از حدود سال 1995 مطالعاتي روي کشت و تکثير سلولهاي فيبروبلاست جهت افزايش توليد کلاژن در بافت انجام شده و موفقيت‌هايي نيز به دست آمده است.
در اين مطالعات، ابتدا سلولهاي فيبروبلاست از قطعه کوچکي از پوست بيمار استخراج شده و در محيط کشت اختصاصي تکثير مي‌شود. سپس سلولهاي تکثيرشده مجددا تکثير شده و به محل فرو رفتگي پوست مانند چين و چروک‌ها يا جوشگاه‌هاي ايجاد شده پس از زخم يا محل آکنه يا جوشگاه‌هاي ناشي از آسيب تزريق مي‌شود. فيبروبلاست در محل تزريق شروع به توليد کلاژن کرده و محل فرورفتگي يا نقص پوستي را پر مي‌کند که اين موضوع با ميکروسکوپ الکتروني مورد تاييد قرار گرفته است.
از اين تکنيک در حال حاضر در کشورهاي معدودي استفاده مي‌شود و ايران جزو اولين کشورهايي است که اين عمل را با موفقيت انجام داده است. در اين روش سلول‌ها به طور تدريجي کلاژن‌سازي مي‌کنند و لذا نتيجه در درازمدت قابل مشاهده است.
در اين روش که در واقع يک روش سلولي خويش‌سازگار است، سلول‌ها متعلق به خود فرد است و لذا سيستم ايمني فرد تحريک نمي‌شود و اثر درازمدت آن از نکاتي است که ارجحيت اين روش را نسبت به ساير روش‌هاي تزريق مواد پرکننده مثل تزريق اسيد هيالورونيک نشان مي‌دهند زيرا پايداري اثر در پرکننده‌هايي مثل اسيد هيالورونيک موقتي و در حد چند ماه بوده و همواره خطر تحريک سيستم ايمني وجود دارد.
يک بيماري مهم که از اختلال رنگدانه‌اي ناشي مي‌شود، بيماري ويتيليگو يا برص است. در اين بيماري سلولهاي ملانوسيت توانايي توليد ملانين را از دست مي‌دهند و لکه‌هاي سفيدرنگي روي پوست ايجاد مي‌شود که ظهور اين لکه‌ها منشا مشکلات اجتماعي و رواني متعددي است. در روش سلول درماني، ابتدا قطعه کوچکي از پوست بيمار برداشته شده و سلولهاي ملانوسيت پس از فعل و انفعالاتي استخراج شده و در محيط کشت اختصاصي تکثير مي‌شوند. اين ملانوسيت‌ها روي يک صفحه ويژه کشت داده شده و سپس در محل ضايعه زخم ايجاد شده و لايه سلولهاي ملانوسيت کشت داده شده در محل زخم گذاشته مي‌شود. اين سلول‌ها متعلق به خود فرد بوده و توانايي تحريک سيستم ايمني را ندارند. ميزان موفقيت درمان در اين روش بين 70 تا 90 درصد بوده و از اين روش به عنوان آخرين خط درمان در موارد مقاوم به درمان استفاده مي‌شود.
منبع: http://salamatiran.com
/خ
در اين مطالعات، ابتدا سلولهاي فيبروبلاست از قطعه کوچکي از پوست بيمار استخراج شده و در محيط کشت اختصاصي تکثير مي‌شود. سپس سلولهاي تکثيرشده مجددا تکثير شده و به محل فرو رفتگي پوست مانند چين و چروک‌ها يا جوشگاه‌هاي ايجاد شده پس از زخم يا محل آکنه يا جوشگاه‌هاي ناشي از آسيب تزريق مي‌شود. فيبروبلاست در محل تزريق شروع به توليد کلاژن کرده و محل فرورفتگي يا نقص پوستي را پر مي‌کند که اين موضوع با ميکروسکوپ الکتروني مورد تاييد قرار گرفته است.
از اين تکنيک در حال حاضر در کشورهاي معدودي استفاده مي‌شود و ايران جزو اولين کشورهايي است که اين عمل را با موفقيت انجام داده است. در اين روش سلول‌ها به طور تدريجي کلاژن‌سازي مي‌کنند و لذا نتيجه در درازمدت قابل مشاهده است.
در اين روش که در واقع يک روش سلولي خويش‌سازگار است، سلول‌ها متعلق به خود فرد است و لذا سيستم ايمني فرد تحريک نمي‌شود و اثر درازمدت آن از نکاتي است که ارجحيت اين روش را نسبت به ساير روش‌هاي تزريق مواد پرکننده مثل تزريق اسيد هيالورونيک نشان مي‌دهند زيرا پايداري اثر در پرکننده‌هايي مثل اسيد هيالورونيک موقتي و در حد چند ماه بوده و همواره خطر تحريک سيستم ايمني وجود دارد.
يک بيماري مهم که از اختلال رنگدانه‌اي ناشي مي‌شود، بيماري ويتيليگو يا برص است. در اين بيماري سلولهاي ملانوسيت توانايي توليد ملانين را از دست مي‌دهند و لکه‌هاي سفيدرنگي روي پوست ايجاد مي‌شود که ظهور اين لکه‌ها منشا مشکلات اجتماعي و رواني متعددي است. در روش سلول درماني، ابتدا قطعه کوچکي از پوست بيمار برداشته شده و سلولهاي ملانوسيت پس از فعل و انفعالاتي استخراج شده و در محيط کشت اختصاصي تکثير مي‌شوند. اين ملانوسيت‌ها روي يک صفحه ويژه کشت داده شده و سپس در محل ضايعه زخم ايجاد شده و لايه سلولهاي ملانوسيت کشت داده شده در محل زخم گذاشته مي‌شود. اين سلول‌ها متعلق به خود فرد بوده و توانايي تحريک سيستم ايمني را ندارند. ميزان موفقيت درمان در اين روش بين 70 تا 90 درصد بوده و از اين روش به عنوان آخرين خط درمان در موارد مقاوم به درمان استفاده مي‌شود.
منبع: http://salamatiran.com
/خ
