اولیای الهی وقتی به مقام صدیقین بار یافتند، حرفی که می زنند و اخباری که می کنند، گرچه اخبار است، معامله انشا با آن می شود. وقتی می گوید: خداوند به انسان چنین اجر و پاداشی را خواهد داد، چونان دعایی برآورده شده، همان آن انجام می شود. به بیان رسول گرامی اسلام و امامان معصوم طلا، حضرت امیر المؤمنین و همسر بزرگوارشان زهرای مرضیه در الگوی کامل و تام صدیقین اند. روایات در این زمینه بسیار است. بخش زیادی از این روایات ذیل آیه ومن یطع الله والرسول فأولئک مع الذین أنعم الله علیهم من التبیین والصدیقین والشهداء والصالحین وحسن أولئک رفیقا (2) وارد شده است؛ روایاتی چون: عن ابن سنگان عن بعض أصحابه عن أبی جعفر عنه قال: قال رسول الله : إن أمتی عرض على فی المیثاق فکان أول من آمن بی على وهو أول من صدقنی حین بعثت وهو الصدیق الأکبر والفاروق یفرق بین الحق والباطل (3)سیره رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) و اهل بیت (علیهم السلام) گرامی ایشان ما در زمینه چگونگی برخورد ایشان با همسرانشان، بهترین نمونه از این نوع است. سیره آن بزرگواران در بزرگداشت مقام همسر و حفظ حریم او و احترام به شخصیتش در قالب کمک به همسرانشان نیز می تواند درس خوبی برای همه همسران عالم باشد. عن إسحاق بن عمار، وأبی بصیر، عن أبی عبد الله ، قال إن الله (تعالی) أمهر فاطمة الله ربع الدنیا، فربعها لها، وأمهرها الجنة والنار، تدخل أعداءها النار، وتدخل أولیاءها الجنة، وهی الصدیقة الکبرى، وعلى معرفتها دارت القرون الأول (4)؛ عن أمیر المؤمنین علی بن ابی طالب عنه قال: ألا وإنی فیکم أیها الناس کهارون فی آل فرعون وباب حطة فی بنی إسرائیل وسفینة نوح فی قوم نوح إلى النبأ العظیم والصدیق الأکبر(5)؛ عن سلیمان التیمی عن أبی عبد الله فی قوله تعالی «فاولئک مع الذین أنعم الله علیهم من النبیین والصدیقین والشهداء والصالحین»، رسول الله فی الآیة ونحن فی هذا الموضع الصدیقین والشهداء وانتم الصالحون (6)
رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) که خود اصدق الصادقین و مربی همه بشریت، حتی آن دو بزرگواران هستند، در این مقام، گویا به مردانی که کمک و یاور همسرشان باشند، نه تنها باریابی به مقام شهدا و صدیقین را نوید می دهند، بلکه در همان لحظه، این بشارت و رستگاری را برای ایشان ضمانت می کنند؛ ان شاء الله.
سیره رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) و اهل بیت (علیهم السلام) گرامی ایشان ما در زمینه چگونگی برخورد ایشان با همسرانشان، بهترین نمونه از این نوع است. سیره آن بزرگواران در بزرگداشت مقام همسر و حفظ حریم او و احترام به شخصیتش در قالب کمک به همسرانشان نیز می تواند درس خوبی برای همه همسران عالم باشد.
یکی از زیباترین نمودهای ویژگی‌های نیک و پسندیده در انسان آن است که در زندگی خصوصی خود ساده زیست باشد. در خوراک و پوشاک، نشست و برخاست، خواب و استراحت، رفت و آمد، معاشرت با دیگران، فعالیت های روزمره، و... به گونه ای باشد که اولا، با کمال تواضع و فروتنی، انجام بسیاری از امور را خود بر دوش گیرد؛ ثانیة، اگر به ناچار، دیگران، به ویژه خانواده و همسر باید انجام برخی امور را به دوش گیرند، برای آنان زحمت و مشکل ایجاد نکند. هرچه انسان ساده تر و بی تکلف تر زندگی کند، مشکلات کمتری را به خانواده تحمیل می کند و این خود بزرگترین کمک و یاری به اوست.
آنچه از سیره مبارک پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله وسلم نقل شده، دارای چنین ویژگی برجسته ای است. حضرت به گونه ای زندگی می کردند که یا اساسا همه کارهای شخصی شان را بر دوش می گرفتند و انجام می دادند یا اگر برخی امورشان به دیگران سپرده می شد، چندان ساده و راحت بود که برای آنان زحمت ایجاد نمی کرد. ایشان به بیشترین همراهی را با خانواده و همسرانشان داشتند. حضور ایشان در خانه به گونه ای بود که امور مربوط به ایشان برای همسرانشان تکلف و مشقتی نبود؛ برای مثال، درخواست زیادی از آنان نداشتند؛ بسیاری از کارهای شخصی یا کارهای خانه را خودشان به دوش می گرفتند؛ خوردوخوراک، پوشش، آمدوشد، خواب و استراحت، کار و فعالیت، درخواست ها، و دیگر امور شخصی حضرت آن قدر ساده و بی آلایش بود که لازم نبود گروهی از همسران ایشان اسیر رتق و فتق امور شخصی شان باشند. اینها همه، خود کمک بزرگی به همسرانشان بوده است؛ چراکه بسیاری از مردان و زنان، چه در آن زمان و چه در عصر کنونی، همسرانشان را به امور شخصی بسیار شلوغ و پرزحمت خود وامی داشته اند و با ایجاد زحمت هایی اضافی برایشان، آنان را در قبال آن وظایف خودساخته بازخواست نیز کرده و می کنند.
پی‌نوشن‌ها:
- لسان العرب، العین و مجمع البحرین، واژه «صدق»
- نساء، ۹۹
- محمدباقر مجلسی، بحار الأنوار، ج ۱۷، ص 154
- ابوجعفر محمد بن حسن طوسی، الأمالی، ص ۱۹۸
- محمد بن یعقوب الکلینی الرازی، الکافی، ج ۸ ص ۲۹
- محمدباقر مجلسی، بحار الأنوار، ج۱۹، ص ۳۵۶
