1- باید از معیارهای همسر مناسب و مطلوب آگاهی یابید و با مطالعه قبلی در پی فرد مطلوب برآیید. از این رو قبل از هر اقدامی، باید با توجه به سلیقه شخصی و مقتضای ایمان خود و بهره گیری از کتاب های مربوطه، اوصاف و ویژگی های یک همسر ایده آل را بنویسید[1].
2- به ویژگی های استخراج شده ضریب و امتیاز بدهید؛ برای مثال یکی از ویژگی ها، ایمان و دیگری شغل است. بی تردید این دو ویژگی از اهمیت و امتیاز یکسان برخوردار نیستند؛ لذا در مرحله دوم به ویژگی های به دست آمده، ضریب بدهید و اولویت ها را مشخص سازید.
3- با اعلام آمادگی خواستگار، باید وارد مرحله تحقیق شوید و از وجود ویژگی های مطلوب در وی و پیراستگی او از اوصاف نامطلوب باخبر شوید و بدانید که آیا شرایط شما را دارد یا نه؟ وی هم باید شرایط مورد پسند و مطلوب را دارا و هم از امور ناپسند مبرا باشد؛ مثلًا هم با ایمان باشد و هم به بیماری های وراثتی و ژنتیکی مبتلا نباشد.
در این مرحله باید از همکاری پدر، مادر، برادران و خواهران و دیگر افراد مورد اطمینان، برخوردار شوید و به تحقیق درباره وی بپردازید. دقت کنید که به اطلاعات دقیق و صحیح دست یابید تا بتوانید براساس آنها، تصمیم درست بگیرید. پس دقت در کسب اطلاعات، نباید مورد غفلت قرار گیرد. بهترین طریق آشنایی، کسب اطلاع از خانواده ها، همسایه ها، دوستان، همکاران و بستگان و مهم ترین موضوعات هم اطلاع از میزان پایبندی به آداب اخلاقی و احکام شریعت است.
4- بعضی از ویژگی ها و اوصاف، ویژگی های کیفی هستند و کمیت پذیر نیستند (مانند ایمان، صداقت و...). در این گونه موارد باید رفتار فرد را بررسی و براساس آن قضاوت کرد؛ مانند اینکه: شخص با ایمان غیبت نمی کند، دروغ نمی گوید، نماز خود را در اول وقت می خواند، حساب سال شرعی دارد و.. . لذا از راه صحیح باید به وجود این اوصاف پی برد؛ نه اینکه صرفاً به گفته دیگران اعتماد کرد.
5- بعد از به دست آوردن اوصاف و میزان برخورداری خواستگارتان از این ویژگی ها، به وی امتیاز بدهید. در صورتی که از مجموع 100 امتیاز، وی حداکثر امتیاز را به دست آورد، اقدام کنید. باید بدانید شخصی که صد در صد مطابق خواسته ها و معیارهای شما باشد، هرگز یافت نخواهد شد. البته بعضی از اوصاف را نمی توان نادیده گرفت و احراز آنها لازم است؛ یعنی، اگر فرد مورد نظر در جهات دیگر امتیاز بالا داشته باشد؛ ولی از این اوصاف محروم باشد، فرد مناسبی نخواهد بود. اوصافی مانند: خوش اخلاقی، ایمان، صحّت مزاج و عدم ابتلا به بیماری های حاد ارثی و ژنتیکی از این قبیل است، پس هم باید نسبت به احراز اوصاف اساسی اهتمام نمود و هم باید به مجموع امتیازات کسب شده توجه کرد. این دو در کنار هم، موجب اطمینان خاطر و اتخاذ تصمیم درست می شود.
در میان ویژگی های اساسی «ایمان واخلاق خوب» و به عبارت دیگر شخصیت دینی و ویژگی های رفتاری در درجه اول اهمیت قرار دارد.
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرماید:
اذا جاءکم من ترضون خُلقه و دینه فزوجوه و الا تکن فتنة و فساد کبیر[2]
؛ «هرگاه کسی (به خواستگاری) آمد که از اخلاق و دین او راضی هستید، به او همسر دهید؛ وگرنه فتنه و فساد بزرگی روی خواهد داد».
توصیه های بایسته
1- حساسیت وسواس گونه نداشته باشید؛ بلکه دقت لازم است.2- در تمام مراحل زندگی- به خصوص ازدواج- از توکل به خداوند و استعانت از ائمه هدی علیهم السلام غفلت نورزید. رعایت آداب شرعی نوشته شده در کتاب های روایی (مانند کتاب مکارم الاخلاق) ضروری است.
3- به هنگام تحیر و تردید، از مشورت با افراد آگاه، خیرخواه و مورد اعتماد غافل نشوید.
4- بدون جهت و به انگیزه های واهی، یا ویژگی های دنیوی نه چندان ضروری و یا احتمالات بی پایه، خواستگار خود را رد نکنید.
5- نسبت به ازدواج نباید حساسیت افراط گونه نشان داد؛ همان گونه که گذشت، باید نسبت به معیارهای اساسی پای فشرد، ولی بر معیارهای غیر اساسی نباید اصرار داشت. چه بسا نتوان آنها را بعداً محقق ساخت و یا از آنها چشم پوشی کرد؛ زیرا فردی که صد در صد مطابق خواست شخص باشد، هرگز پیدا نخواهد شد.
انسان ها باید با یکدیگر تفاوت داشته باشند، تا بتوانند خود به کمال ره یابند و فرزندان از هر یک از والدین- متناسب با ویژگی های شخصیتی آن دو- بهرمند شوند.
برای مثال از غضب یکی از والدین تا حدودی خائف و از مهربانی دیگری خشنود باشید. حساسیت بیش از حد، سخت آسیب می رساند و موجب خسته شدن شما و فراموش کردن ویژگی های حیاتی و اساسی می گردد.
اموری مانند سن، میزان تحصیلات، وضعیت شغلی و اقتصادی تا حدودی غیراساسی تلقی می شود. از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله نقل شده است: «با زن به خاطر چهار چیز ازدواج می شود: مال و ثروتش، زیبایی اش، دینداری اش و اصل و نسب و خانواده اش و تو با زنان متدین ازدواج کن»[3].
پی نوشت ها:
[1] . به منظور آشنایى با ویژگىهاى همسر مناسب، لازم است حداقل از یکى از کتابهاى زیر استفاده کنید:
الف. حسین، مظاهرى، جوانان و انتخاب همسر؛
ب. ابراهیم، امینى، انتخاب همسر؛
پ. محمدرضا، شرفى، خانواده متعادل.
[2] . اصول کافى، ج 5، ص 347.
[3] . محمد، رى شهرى، میزان الحکمه، ج 5، ص 2255، ح 7836.
منبع: حوزه نت
