فاطمه الزهراء (سلام الله علیها) چندان از این انتخاب راضی و خشنود بودند که حتی در روزهای پایانی عمر شریف پدر بزرگوارشان و در کنار بسترشان نیز با خوشحالی و سرور اظهار رضامندی کردند. پیش تر، از ابوایوب انصاری نقل کردیم که وقتی رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) در بستر بیماری از ویژگی‌های منحصربه فرد حضرت علی برای دختر بزرگوارشان فاطمه الزهراء (سلام الله علیها) نقل فرمودند، ایشان بسیار خوشحال و مسرور شدند.
وقتی رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) می دیدند فاطمه الزهراء (سلام الله علیها) او در اثر سرزنش ها و کنآیه‌های زنان مهاجر و انصار به سبب ازدواج با امیر مؤمنان (علیه السلام) ناراحت است و گاهی گریه می کند، او را دلداری می دادند و می فرمودند: «چرا گریه می کنی؟ به خدا سوگند، اگر در خاندان من بهتر از علی کسی بود، تو را به او نمیدادم». آن گاه از فضایل و جایگاه بی مثال آن حضرت نزد خداوند خبرهایی برای دخترشان نقل می فرمودند؛ تا آنجا که فاطمه الزهراء (سلام الله علیها) ن خطاب به پدر گفتند:
«ای رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم)، من هیچ کس را در روی زمین به على علیه السلام ترجیح نمیدهم».( قالت فاطمة یا رسول الله! ما أختار علیه أحد من أهل الأرض. فزوجها رسول الله صلى الله علیه وسلم قال ابن عباس عند ذلک: والله ما کان لفاطمة و غیر على »(1).بشارت باد بر تو یا على؛ چراکه خداوند چندان کرامتی به تو بخشید که به هیچ کس جز تو نبخشیده است. من دخترم فاطمه * را، بنا بر تزویج فاطمه برای تو به دست خداوند رحمن، به عقد ازدواجت در آوردم امیر مؤمنان (علیه السلام)، در انتخاب همسر، چون سیره رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) و دخترشان فاطمه علیها السلام بوده است. توجه لازم و اهمیت دادن به این مسئله مهم و در نتیجه، انتخاب درست و شایسته، سیره ایشان در انتخاب همسر بوده است.
ازدواج با فاطمه الزهراء (سلام الله علیها) ایشان به فرموده خودشان، تنها در اندیشه ازدواج با فاطمه الزهراء (سلام الله علیها) بوده اند. به همین دلیل، وقتی از رضای رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) آگاه شدند، بی درنگ به این کار اقدام کردند.
در منابع تاریخی و روایی نقل شده است که حضرت علی ع خود بسیار خواهان و مشتاق ازدواج با دختر بزرگوار رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم)، فاطمه الزهراء (سلام الله علیها) بودند. به بیان خودشان، مدتها در پی فرصت مناسبی بودند تا جریان را با رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) مطرح کنند. سرانجام فرصتی دست داد و خودشان این پیشنهاد را با آن حضرت مطرح کردند و پاسخ مثبت گرفتند. بنابراین، خود ایشان بر این وصلت اصرار داشتند و بیم آن داشتند که از پیوند با زهرای مرضیه محروم شوند و رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) زنان دیگری از قریش را برای ایشان در نظر گرفته باشند.
افزون بر این، سرور وصف ناشدنی حضرت علیه السلام از رضامندی فاطمه الزهراء (سلام الله علیها) خود بهترین دلیل است که انتخاب شریک زندگی و مادر فرزندان پاک و مطهرشان برایشان بسیار مهم بوده است.
حضرت صادق آل محمد (علیهم السلام) از پدران بزرگواراشان و آنان از امیر مؤمنان (علیه السلام)علی نقل می کنند که حضرت فرموده اند:
من به ازدواج با فاطمه فرزند رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) مایل بودم، اما جرئت بیان آن را نداشتم. این مسئله بر سینه ام سنگینی می کرد و شب و روز مرا مشغول می داشت. تا اینکه روزی خدمت رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) رفتم. ایشان فرمودند: «على جان» عرض کردم: «لبیک یا رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم)». فرمودند: «آیا دوست داری ازدواج کنی؟» پاسخ دادم: «پیامبر خدا بهتر می دانند». در حالی که حضرت قصد داشتند یکی از زنان قریش را به تزویج من درآورند و من می ترسیدم فاطمه نان را از دست بدهم. من از چیزی خبر نداشتم تا اینکه فرستاده ای از سوی حضرت نزد من آمد و خواست به سرعت خدمت ایشان بروم. آن روز حضرت را بیش از هر روز دیگر خوشحال و شاد یافتم. به سرعت نزد ایشان رفتم. حضرت در حجره ام سلمه بودند. وقتی نگاه ایشان به من افتاد، چهره مبارکشان از خوشحالی شکفت. چنان تبسم فرمودند که من برق دندان های ایشان را دیدم. سپس فرمودند: «بشارت باد بر تو یا على؛ چراکه خداوند تبارک و تعالی مرا مأمور تزویج تو کرده و بدین ترتیب مرا از هر چیز دیگری بی نیاز فرموده است». عرض کردم: «ای رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم)، این امر چگونه رخ داد؟» فرمودند: «جبرئیل بر من نازل شده و...). پیامبر به تفصیل خبر جبرئیل را درباره تزویج فاطمه برای امیر مؤمنان (علیه السلام) را از سوی خداوند و جشن و سرور بسیار در بهشت بیان کردند. سپس فرمودند:بشارت باد بر تو یا على؛ چراکه خداوند چندان کرامتی به تو بخشید که به هیچ کس جز تو نبخشیده است. من دخترم فاطمه * را، بنا بر تزویج فاطمه برای تو به دست خداوند رحمن، به عقد ازدواجت در آوردم و...».
آن گاه امیر مؤمنان (علیه السلام) در برابر این عنایت و توجه ویژه خداوند و نعمت فوق العاده‌ای که به ایشان عطا فرمودند، به سپاسگزاری زبان گشودند و این آیه شریف را تلاوت فرمودند: پروردگارا، مرا توفیق شکر نعمتی که به من عطا کردی عنایت فرما». حضرت عرضه داشتند: «آمین». این رخداد نشان اهمیتی است که حضرت علی علیه السلام به انتخاب همسر می داده اند و حاضر نبوده اند با هرکسی به وصلت تن دهند. به همان اندازه که کنکاش تاریخی ما بدان رسید، حضرت در همه مواردی که قصد ازدواج داشتند، به انتخاب همسر اهمیت می دادند.
پی‌نوشت:
1. محمدباقر مجلسی، بحار الأنوار، ج ،۷۰ ص ۱۰۱.
منبع: همسران شایسته، اسد الله طوسی، چاپ اول، مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(رحمه الله)، قم ۱۳۹۱
