«سرنوشت آینده ی بشر در دستان خودش است.»
امروز سر صف داشتم چرت می‌زدم که یک دفعه با صدای جیغ بلندگو از جا پریدم. میکروفون سوت کشید و انصافاً هم سوت بدی کشید و این جمله ی آقای ناظم همراه همین سوت بلند توی گوشم صدا کرد. من همان جا با خودم مانده بودم که این دیگر چه صدایی بود که آقای ناظم چندبار روی میکروفون زد و تویش فوت کرد و بعد با صدای بلندی ادامه داد: «دانشمندان و مخترعان ایران چندسال پیش در همین روز برای اولین بار در تاریخ کشورمان ماهواره ی امید را به فضا فرستادند که یک تحول اساسی در علم و تکنولوژی فضایی به حساب می‌آید؛ به همین دلیل، امروز را روز فناوری فضایی نام گذاری کرد‌ه‌اند.» من که هنوز از پاره شدن چرتم شاکی بودم با خودم گفتم: خب این را که همه می‌دانستیم مخصوصاً من که تمام اخبار علمی و فرهنگی روز را دنبال می‌کنم و به خواندن مجله‌های نجوم علاقه ی شدید دارم. دیگر قرارمان این نبود سر صبح میکروفون چیزی که می دانم را توی گوشم جیغ بزند!
امروز سر صف داشتم چرت می‌زدم که یک دفعه با صدای جیغ بلندگو از جا پریدم. میکروفون سوت کشید و انصافاً هم سوت بدی کشید و این جمله ی آقای ناظم همراه همین سوت بلند توی گوشم صدا کرد. من همان جا با خودم مانده بودم که این دیگر چه صدایی بود که آقای ناظم چندبار روی میکروفون زد و تویش فوت کرد و بعد با صدای بلندی ادامه داد: «دانشمندان و مخترعان ایران چندسال پیش در همین روز برای اولین بار در تاریخ کشورمان ماهواره ی امید را به فضا فرستادند که یک تحول اساسی در علم و تکنولوژی فضایی به حساب می‌آید؛ به همین دلیل، امروز را روز فناوری فضایی نام گذاری کرد‌ه‌اند.» من که هنوز از پاره شدن چرتم شاکی بودم با خودم گفتم: خب این را که همه می‌دانستیم مخصوصاً من که تمام اخبار علمی و فرهنگی روز را دنبال می‌کنم و به خواندن مجله‌های نجوم علاقه ی شدید دارم. دیگر قرارمان این نبود سر صبح میکروفون چیزی که می دانم را توی گوشم جیغ بزند!
نویسنده: عاطفه جوینی
تصویرساز: محمدصادق کرایی
