تأثير دين و دعا بر بهداشت رواني
نويسنده: افروز ترقي
«راش» يكي از بنيانگذاران علم روان پزشكي مي گويد: «مذهب آنقدر براي پرورش و سلامت روح و روان آدمي اهميت دارد كه هوا براي تنفس»
در سالهاي اخير روانشناسان توجه بيشتري به دين براي سلامت روان و درمان بيماريهاي رواني معطوف داشته اند. آنها معتقدند در ايمان به خدا نيروي خارق العاده وجود دارد كه نوعي قدرت معنوي به انسان مي بخشد و در تحمل سختي هاي زندگي روزمره او را كمك مي كند. از نگراني و اضطرابي كه بسياري از مردم زمان ما در معرض ابتلا به آن هستند دور مي سازد. دوره اي كه توجه فراوان به زندگي مادي و رقابت شديدي براي بدست آوردن ماديات بين مردم به وجود آمده است، همين گرايش باعث فشار روحي بر انسان معاصر و گيجي و سردرگمي او شده است.
(ايمان بدون شك مؤثرترين درمان اضطراب است) اضافه مي كند (ايمان نيرويي است كه بايد براي كمك به انسان در زندگي وجود داشته باشد، فقدان ايمان خطري است كه شكست انسان را برابر سختيهاي زندگي هشدار مي دهد.)
همانطور كه امواج خروشان و غلتان اقيانوس نمي تواند آرامش ژرفاي آن را برهم بزند و امنيت آن را پريشان كند دگرگونيهاي سطحي و موقتي زندگي نيز آرامش دروني انسان را كه عميقاً به خداوند ايمان دارد برهم نمي زند.
يونگ مي گويد: من صدها تن را كه به من مراجعه كرده اند معالجه و درمان كرده ام اما از ميان بيماراني كه در نيمه دوم عمر خود به سر مي برند يعني از 35 سالگي به بعد حتي يك بيمار را نديديم كه اساساً مشكلش نياز به يك گرايش ديني از زندگي نباشد. آنها به اين دليل گرفتار بيماري رواني شده بودند كه جوهر دين و باورهاي ديني را در نيافته بودند لذا با بازگشت به اين ديدگاههاي ديني به طور كامل درمان شدند.
مورخ معروف آرنولدتوئين مي گويد: بحراني كه اروپائيان در قرون حاضر دچار آن شده اند اساساً به فقر معنوي آنها باز مي گردد. او معتقد است كه تنها راه درمان اين فقر و پاشيدگي اخلاقي بازگشت به دين است.
در مورد منابع به اين مطلب بر مي خورديم كه در تمام زمينه ها مذهب يك عامل حفاظتي در مقابل آشفتگي هاي رواني است. اين اثر حفاظتي محدود به مذهب خاصي نيست كه مي توان آن را به معنويت و روحانيت نسبت داد. تعريف معنويت (يك رابطه متعالي بين تجارب عادي زندگي و يك اصل يا محور سامان بخش احاطه كننده)
انسان امروز با آگاهي و بينش به اين عقيده رسيده است كه بدون معنويت تنها مي ماند و در گرداب تكنولوژي به فنا مي رسد. انسان امروز فهميده كه با دور شدن از باور و اعتقاد، پوچي و درماندگي در انتظارش خواهد بود. ويليام جيمز معتقد است باور به وجود ارزشهاي بالاتر و يك قدرت برتر براي بهداشت رواني انسان ضروري است.
نتايج پژوهشهاي جديد در رابطه با استفاده از دعا در زندگي روزمره و تأثير آن بر سلامت روان حاكي از آن است كه بين فراواني استفاده از دعا با سلامت رواني رابطه معني دار وجود دارد. يعني افرادي كه بيشتر به دعا مي پردازند سلامت رواني بيشتري دارند.
افسردگي و اضطراب شايعترين اختلالات روانپزشكي است كه با توجه به شيوع بالا و هزينه هاي بهداشتي توجه بسياري از متخصصين بهداشت رواني را بخود جلب كرده است. با توجه به يافته هاي بررسي حاضر مبني بر وجود رابطه معني دار ميان اضطراب و افسردگي و فراواني استفاده از دعا و همچنين بررسي هاي قبلي به نظر مي رسد در سياست گذاريهاي بهداشت رواني بويژه در پيشگيري از اضطراب و افسردگي توجه به اين ارتباط دوسويه مخلوق- خالق حياتي باشد.
منبع:www.kayhannews.ir
/خ
در سالهاي اخير روانشناسان توجه بيشتري به دين براي سلامت روان و درمان بيماريهاي رواني معطوف داشته اند. آنها معتقدند در ايمان به خدا نيروي خارق العاده وجود دارد كه نوعي قدرت معنوي به انسان مي بخشد و در تحمل سختي هاي زندگي روزمره او را كمك مي كند. از نگراني و اضطرابي كه بسياري از مردم زمان ما در معرض ابتلا به آن هستند دور مي سازد. دوره اي كه توجه فراوان به زندگي مادي و رقابت شديدي براي بدست آوردن ماديات بين مردم به وجود آمده است، همين گرايش باعث فشار روحي بر انسان معاصر و گيجي و سردرگمي او شده است.
(ايمان بدون شك مؤثرترين درمان اضطراب است) اضافه مي كند (ايمان نيرويي است كه بايد براي كمك به انسان در زندگي وجود داشته باشد، فقدان ايمان خطري است كه شكست انسان را برابر سختيهاي زندگي هشدار مي دهد.)
همانطور كه امواج خروشان و غلتان اقيانوس نمي تواند آرامش ژرفاي آن را برهم بزند و امنيت آن را پريشان كند دگرگونيهاي سطحي و موقتي زندگي نيز آرامش دروني انسان را كه عميقاً به خداوند ايمان دارد برهم نمي زند.
يونگ مي گويد: من صدها تن را كه به من مراجعه كرده اند معالجه و درمان كرده ام اما از ميان بيماراني كه در نيمه دوم عمر خود به سر مي برند يعني از 35 سالگي به بعد حتي يك بيمار را نديديم كه اساساً مشكلش نياز به يك گرايش ديني از زندگي نباشد. آنها به اين دليل گرفتار بيماري رواني شده بودند كه جوهر دين و باورهاي ديني را در نيافته بودند لذا با بازگشت به اين ديدگاههاي ديني به طور كامل درمان شدند.
مورخ معروف آرنولدتوئين مي گويد: بحراني كه اروپائيان در قرون حاضر دچار آن شده اند اساساً به فقر معنوي آنها باز مي گردد. او معتقد است كه تنها راه درمان اين فقر و پاشيدگي اخلاقي بازگشت به دين است.
در مورد منابع به اين مطلب بر مي خورديم كه در تمام زمينه ها مذهب يك عامل حفاظتي در مقابل آشفتگي هاي رواني است. اين اثر حفاظتي محدود به مذهب خاصي نيست كه مي توان آن را به معنويت و روحانيت نسبت داد. تعريف معنويت (يك رابطه متعالي بين تجارب عادي زندگي و يك اصل يا محور سامان بخش احاطه كننده)
تأثير دعا بر سلامت رواني
انسان امروز با آگاهي و بينش به اين عقيده رسيده است كه بدون معنويت تنها مي ماند و در گرداب تكنولوژي به فنا مي رسد. انسان امروز فهميده كه با دور شدن از باور و اعتقاد، پوچي و درماندگي در انتظارش خواهد بود. ويليام جيمز معتقد است باور به وجود ارزشهاي بالاتر و يك قدرت برتر براي بهداشت رواني انسان ضروري است.
نتايج پژوهشهاي جديد در رابطه با استفاده از دعا در زندگي روزمره و تأثير آن بر سلامت روان حاكي از آن است كه بين فراواني استفاده از دعا با سلامت رواني رابطه معني دار وجود دارد. يعني افرادي كه بيشتر به دعا مي پردازند سلامت رواني بيشتري دارند.
افسردگي و اضطراب شايعترين اختلالات روانپزشكي است كه با توجه به شيوع بالا و هزينه هاي بهداشتي توجه بسياري از متخصصين بهداشت رواني را بخود جلب كرده است. با توجه به يافته هاي بررسي حاضر مبني بر وجود رابطه معني دار ميان اضطراب و افسردگي و فراواني استفاده از دعا و همچنين بررسي هاي قبلي به نظر مي رسد در سياست گذاريهاي بهداشت رواني بويژه در پيشگيري از اضطراب و افسردگي توجه به اين ارتباط دوسويه مخلوق- خالق حياتي باشد.
منبع:www.kayhannews.ir
/خ
