چگونگی استفاده از ترامادول

ترامادول از طریق دهان طبق دستور پزشک، معمولاً هر ۴ تا ۶ ساعت برای تسکین درد مصرف می‌شود.

ممکن است این دارو را همراه با غذا یا بدون غذا مصرف کنید. اگر حالت تهوع دارید، خوردن این دارو همراه با غذا می‌تواند کمک کننده باشد.

از پزشک یا داروساز خود در مورد راه‌های دیگر برای کاهش تهوع صحبت کنید(مانند دراز کشیدن به مدت ۱ تا ۲ ساعت همراه با حرکت اندک سر تا حد امکان).

دوز دارو بر اساس وضعیت پزشکی و پاسخ به درمان شما تعیین می‌شود.

برای کاهش خطر ابتلا به عوارض جانبی، پزشک شما ممکن است این دارو را با دوز پایین شروع کند و به تدریج دوز شما را افزایش دهد.

به دقت از دستورالعمل پزشک خود پیروی کنید. حداکثر دوز ۴۰۰ میلی گرم در روز است. اگر بیشتر از ۷۵ سال سن دارید، حداکثر دوز ۳۰۰ میلی گرم در روز است.

بدون مشورت با پزشک میزان مصرف خود را افزایش ندهید، و یا مدت زمان مصرف را طولانی‌تر نکنید. طبق دستور پزشک دارو را متوقف کنید.

داروهای مسکن در صورتی که هنگام بروز اولین نشانه‌های درد استفاده شوند بهترین تأثیر را دارند. اگر صبر کنید تا درد بدتر شود، دارو نیز ممکن است به خوبی اثر خود را نگذارد.

اگر درد مداوم دارید (مانند درد ناشی از آرتریت)، پزشک شما ممکن است دستور دهد از داروهای مسکن که تأثیر طولانی دارند استفاده کنید.

در آن صورت، این دارو ممکن است برای درد ناگهانی (شکست ناگهانی درد) تنها در صورت نیاز استفاده شود.

دیگر داروهای مسکن درد (مانند استامینوفن، ایبوپروفن) نیز ممکن است تجویز شود. با پزشک یا داروساز خود در مورد استفاده بی خطر از ترامادول همراه با داروهای دیگر صحبت کنید.

ترامادول ممکن است موجب واکنش‌های ترک (ترک مواد مخدر) شود، به خصوص اگر به طور منظم برای مدت زمان طولانی و یا در دوزهای بالا استفاده شود.

در چنین مواردی، ممکن است علائم ترک (مانند بی قراری، آبریزش چشم، آبریزش بینی، تهوع، تعریق، درد عضلانی) درصورتی که به طور ناگهانی استفاده از این دارو را متوقف کنید، رخ دهند.

برای جلوگیری از واکنش‌های ترک، پزشک شما ممکن است دوز شما را به تدریج کاهش دهد. برای دریافت جزئیات بیشتر با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید و هر گونه واکنش ترک را فوراً گزارش دهید.

هنگامی که این دارو برای مدت زمان طولانی استفاده می‌شود، ممکن است به خوبی اثرگذار نباشد. برای متوقف کردن مصرف این دارو بهتر است با پزشک خود مشورت کنید.

این دارو به ندرت ممکن است باعث عادت کردن غیرعادی (اعتیاد) شود. برای کاهش خطر ابتلا به اعتیاد، این دارو را دقیقاً مطابق با تجویز پزشک مصرف کنید.

در صورتی که درد شما همچنان ادامه یافت و یا بدتر شد، با پزشک خود تماس بگیرید.

عوارض جانبی ترامادول

با مصرف ترامادول تهوع، استفراغ، یبوست، سرگیجه، خواب آلودگی، و یا سردرد ممکن است رخ دهند.

برخی از این عوارض جانبی ممکن است پس از مدتی که از این دارو استفاده کنید، کاهش یابند.

در صورتی که هر یک از این عوارض باقی ماند یا بدتر شد، فوراً با پزشک یا داروساز خود تماس بگیرید.

به منظور جلوگیری از یبوست، یک رژیم غذایی که شامل مقدار کافی فیبر باشد داشته باشید، مقدار زیادی آب بنوشید، و ورزش کنید.

برای انتخاب یک ملین (مانند نوع محرک با نرم کننده مدفوع) از داروساز خود کمک بگیرید.

برای کاهش خطر ابتلا به سرگیجه و سبکی سر، به آرامی از حالت نشسته یا دراز کشیده، برخیزید.

به یاد داشته باشید که پزشک شما ترامادول را به این خاطر تجویز کرده است که در نظر گرفته است فواید آن بیشتر از خطر عوارض جانبی آن است.

بسیاری از افراد با استفاده از این دارو عوارض جانبی جدی ندارند.

در صورت بروز هر یک از این عوارض جانبی بعید، اما جدی با پزشک خود تماس بگیرید

تغییرات ذهنی / خلقی (مانند اضطراب، سردرگمی، توهم)، درد شدید معده / شکم، دشواری در ادرار، نشانه‌هایی از اینکه غدد آدرنال شما به خوبی کار نمی‌کنند (مانند از دست دادن اشتها، خستگی غیر معمول، کاهش وزن).

در صورتی که هر یک از این عوارض جانبی نادر اما جدی رخ دادند، فوراً کمک پزشکی دریافت کنید

غش، تشنج، تنفس آهسته / کم عمق، خواب آلودگی غیر معمول/بیدار شدن دشوار از خواب.

ترامادول ممکن است سروتونین را افزایش دهد و به ندرت باعث یک بیماری بسیار جدی به نام سندرم / سمیت سروتونین می‌شود.

این خطر در صورتی که داروهای دیگری که باعث افزایش سروتونین می‌شوند را به طور همزمان مصرف کنید، افزایش می‌یابد، بنابراین تمام داروهایی که مصرف می‌کنید را به پزشک یا داروساز خود بگویید.

در صورتی که برخی از علائم زیر بروز کردند، فوراً کمک پزشکی دریافت کنید

ضربان قلب سریع، توهم، از دست دادن هماهنگی، سرگیجه شدید، تهوع / استفراغ / اسهال شدید، کشش عضلات، تب با علت ناشناخته، تحریک / بی قراری غیر معمول.

واکنش آلرژیک جدی این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده هر گونه علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: جوش، خارش / تورم (به خصوص در صورت / زبان / گلو)، سرگیجه شدید و تنفس دشوار، به پزشک مراجعه کنید.

موارد احتیاط

قبل از مصرف ترامادول، در صورتی که به این دارو حساسیت دارید و یا اگر هر گونه آلرژی دیگری دارید پزشک یا داروساز خود را در جریان قرار دهید.

این محصول ممکن است حاوی مواد تشکیل دهنده غیر فعال باشد که می‌توانند موجب واکنش‌های آلرژیک یا مشکلات دیگر شوند.

برای اطلاعات بیشتر با داروساز خود صحبت کنید.

قبل از استفاده از این دارو، پزشک و یا داروساز را از سابقه پزشکی خود مطلع سازید، به خصوص از سوابقی همچون: اختلالات مغزی (مانند ضربه به سر، تومور، تشنج)، مشکلات تنفسی (مثل آسم، آپنه خواب، بیماری انسداد ریوی مزمن – COPD)، بیماری‌های کلیوی، بیماری کبد، اختلالات روانی/ خلقی (مانند گیجی، افسردگی، افکار خودکشی)، سابقه شخصی یا خانوادگی استفاده منظم / سوء استفاده از مواد مخدر / الکل، مشکلات معده / روده (مانند انسداد، یبوست، اسهال ناشی از عفونت، انسداد روده) دشواری در ادرار (مثلاً ناشی از بزرگ شدن پروستات)، بیماری‌های کیسه صفرا، بیماری پانکراس (پانکراتیت).

این دارو ممکن است موجب سرگیجه شود. تا زمانی که مطمئن نشدید که می‌توانید فعالیت‌هایی که نیازمند هوشیاری هستند را به درستی انجام دهید، از انجام چنین فعالیت‌هایی خودداری کنید، مثلاً رانندگی نکنید، از ماشین آلات استفاده نکنید، و یا از انجام هر گونه فعالیت دیگری که مستلزم هوشیاری است پرهیز کنید.

قبل از عمل جراحی، دکتر یا دندانپزشک خود را در مورد تمام محصولاتی که استفاده می‌کنید (از جمله داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) مطلع سازید.

افراد مسن ممکن است به عوارض جانبی این دارو، به خصوص سردرگمی، سرگیجه، خواب آلودگی، و تنفس آهسته /کم عمق حساس‌تر باشند.

زنان در سنین باروری قبل از استفاده از این دارو، باید با پزشک خود در مورد خطرات و مزایای آن صحبت کنند.

در صورتی که باردار هستید و یا قصد باردار شدن دارید پزشک خود را در جریان قرار دهید.

در دوران بارداری، این دارو باید تنها در صورت نیاز استفاده شود.

در صورتی که این دارو در طول دو ماه اول بارداری استفاده شود خطر نقائص مادرزادی افزایش می‌یابد.

همچنین، انتظار می‌رود استفاده از آن برای مدت زمان طولانی و یا در دوزهای بالا در نزدیکی تاریخ زایمان بتواند به جنین آسیب برساند.

برای کاهش این خطر، دارو را در کمترین دوز مؤثر برای کوتاه‌ترین زمان ممکن استفاده کنید.

در صورتی که متوجه هر گونه علائم در نوزاد تازه متولد شده خود مانند تنفس آهسته / کم عمق، تحریک پذیری، گریه غیر طبیعی / مداوم، استفراغ، یا اسهال شدید، فوراً پزشک خود را مطلع سازید.

این دارو به شیر مادر نفوذ می‌کند و به ندرت ممکن است اثرات نامطلوبی بر روی کودک شیرخوار داشته باشد.

در صورتی که کودک شما دچار خواب آلودگی غیر معمول، دشواری در تغذیه، و یا مشکل در تنفس شد، فوراً به پزشک اطلاع دهید. قبل از تغذیه با شیر مادر با پزشک خود مشورت کنید.

تداخلات دارویی

تداخلات دارویی ممکن است عملکرد داروهای شما را تغییر دهند و یا خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی را افزایش دهند.

این مقاله شامل تمام تداخلات دارویی امکان پذیر نیست. لیستی از تمام محصولاتی که استفاده می‌کنید (از جمله نسخه / داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) تهیه کنید و آن را به پزشک یا داروساز خود ارائه دهید.

بدون تأیید پزشک مصرف این دارو را شروع یا متوقف نکنید، و یا دوز آن را تغییر ندهید.

برخی از محصولاتی که ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند عبارتند از

داروهای مسکن خاص (مخلوط داروهای مخدر آگونیست- آنتاگونیست، مانند پنتازوسین نالبوفین، بوتورفانول)، آنتاگونیست های مخدر (مانند نالترکسون).

مصرف مهار کننده‌های MAO با این دارو می‌تواند موجب تداخل دارویی جدی (احتمالاً منجر به مرگ) شود.

از مصرف مهار کننده‌های MAO (ایزوکاربوکسازید، لینزولید، متیلن بلو، موکلوبماید، فنلزین، پروکاربازین، رازاگیلین، سلجیلین، ترانیل سیپرومین) در طول درمان با این دارو پرهیز کنید.

اکثر مهار کننده‌های MAO نیز به مدت دو هفته قبل از درمان با این دارو نباید مصرف شوند. برای شروع و یا قطع مصرف این دارو با پزشک خود مشورت کنید.

در صورتی که داروهای دیگری که موجب افزایش سروتونین می‌شوند را همراه با این دارو مصرف کنید، خطر ابتلا به سندرم/ سمیّت سروتونین در شما افزایش می‌یابد.

نمونه‌هایی از چنین داروهایی عبارتند از: داروهای خیابانی مانند MDMA / “اکستازی” مخمر سنت جان، داروهای ضد افسردگی خاص (از جمله SSRI ها مانند فلوکستین/ پاروکستین، SNRI ها مانند دولوکستین / ونلافاکسین).

احتمال خطر ابتلا به سندرم/سمیت سروتونین ممکن است زمانی که این داروها را شروع یا دوز آنها را افزایش می‌دهید، بیشتر شود.

سایر داروها که می‌توانند به حذف ترامادول از بدن شما تأثیر بگذارند، ممکن است عملکرد این دارو را نیز تحت تأثیر قرار دهند.

نمونه‌های چنین داروهایی عبارتند از: کینیدین، ضد قارچ‌های آزول (مانند ایتراکونازول)، داروهای HIV (مانند ریتوناویر)، آنتی بیوتیک های مکرلید (مانند ازیترومایسین)، ریفامیسن ها (مانند ریفامپین)، داروهای مورد استفاده برای درمان حملات صرع (مثل کاربامازپین).

خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی (مانند تنفس آهسته / کم عمق، خواب آلودگی شدید) ممکن است در صورتی که این دارو با سایر محصولاتی که می‌توانند تنفس را تحت تأثیر قرار دهند و یا موجب خواب آلودگی شوند، افزایش یابد.

بنابراین، اگر در حال مصرف محصولات دیگر مانند: محصولات ضد آلرژی یا سرماخوردگی و سرفه، دارو برای خواب و یا اضطراب (مانند آلپرازولام، دیازپام، زولپیدم)، شل کننده‌های عضلانی، سایر مسکن‌های مخدر (مانند مورفین)، و داروهای روانی (مانند ریسپریدون، آمی تریپتیلین، ترازودون) هستید پزشک یا داروساز خود را مطلع سازید. داروها و یا دوز داروهای شما ممکن است نیاز به تغییر داشته باشند.

این دارو ممکن است با تست‌های آزمایشگاهی خاص (از جمله سطوح آمیلاز / لیپاز) تداخل داشته باشد و احتمالاً باعث نتایج اشتباه می‌شود. مطمئن شوید پرسنل آزمایشگاه و تمام پزشکان شما می‌دانند از این دارو استفاده می‌کنید.

مصرف دوز بالا یا اوردوز

در صورتی که دوز بالایی مصرف گردد با مرکز مسمومیت یا اورژانس تماس گیرید.

در تهران می توان با مرکز مسمومیت با شماره تلفن ۱۴۹۰ تماس بگیرید.

ساکنان دیگر شهر ها می توانند با مرکز کنترل مسمومیت استانی یا اورژانس ۱۱۵ تماس بگیرند.

نکته های مهم

ترامادول را به بقیه افراد جهت مصرف ندهید. این برخلاف قانون است.

تست های آزمایشگاهی و یا پزشکی (مانند فشار خون، ضربان قلب، رشد در کودکان) ممکن است به صورت دوره ای برای نشان دادن پیشرفت شما و یا کنترل عوارض جانبی انجام شود.

برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.

منبع: سایت راستینه