قال الصادق علیه السلام: مِنْ اخْلاقِ الْانْبِیاءِ السِّواک، السِّواک مِنْ سُنَنِ الْمُرْسَلین.[1]
[مسواک زدن از اخلاق انبیا و سنتهای رسولان الهی است.]
قال الباقر علیه السلام: لِکلِّ شَی ءٍ طَهُورٌ وَطَهورُ الفَمِّ السِّواک.[2]
[هرچیز پاک کننده ای دارد، و مسواک پاک کننده دهان است.]
قال رسول اللَّه صلی الله علیه و آله: لَوْلا انْ اشُقَّ عَلی امَّتی لَامَرْتُهُمْ بِالسِّواک عِنْدَ وُضُوءِ کلِ صَلوةٍ.[3]
[اگر بر امّتم دشوار نمی بود، دستور می دادم با وضوی هر نمازی مسواک بزنند.]
قال علی علیه السلام: انّ افْواهَکمْ طُرُقُ القُرْآنِ فَطَهِّرُوها بالسِّواک.[4]
[دهانهای شما مسیر قرآن می باشند (قرآن را با دهان و زبان تلاوت می کنید)، لذا آنها را با مسواک پیراسته نمایید.]
پیامبر مکرّم اسلام صلی الله علیه و آله در یکی از وصایای خود به حضرت امیر علیه السلام فواید مسواک را چنین بیان می فرماید:
1- خدا را خوشحال می نماید؛
2- سنت است؛
3- ملائک را شاد می نماید؛
4- حسنات را می افزاید؛
5- غم را می زداید؛
6- چشم را روشن می کند؛
7- حافظه را تقویت می بخشد؛
8- پاک کننده دندان است؛
9- دندانها را سفید می گرداند؛
10- لثه ها را محکم می سازد؛
11- خرابی دندان را اصلاح می کند؛
12- اشتها را می افزاید.
پی نوشت ها:
[1] وسائلالشیعة، ج 1، ص 346.
[2] همان، ص 349.
[3] همان، ص 354.
[4] همان، ص 358.
منبع: حوزه نت
