از کربلا تا کربلا!
براساس خاطره ي جانباز غلامحسين عسکري
شهادت حسين بن علي (ع) و ياران باوفايش، واقعه اي مربوط به زمان و مکان خاص نبود؛ بلکه درسي بود ماندگار و عاشقانه براي تمامي اعصار و عالم هستي. در تشريح اين موضوع ، بهترين تعريف را بزرگ عارف زمانه فرمود: اگر دنيا ما را محاصره نظامي کنند، فرزند محرميم و مولايمان حسين (ع) ...
در جبهه هاي جنگ گاه شرايطي پيش مي آمد که هم کربلا و هم شعب ابي طالب در يک جا ظهور مي يافت. نيروهاي اطلاعات و عمليات، معمولا بارها شاهد اين گونه صحنه ها بودند . زيرا در قلب مواضع دشمن، به دلايل مختلف در تله مي افتادند. آنها براي جلوگيري از اسارت و لو رفتن منطقه عملياتي آينده، مجبور بودند روزها را با کم ترين مواد غذايي سر کنند.
اين نيروها به جهت تحرک زياد، نمي توانستند مهمات و مواد غذايي کافي با خود حمل کنند؛ وقتي در جايي زمين گير مي شدند، آنجا برايشان کربلا و شعب ابي طالب مي شد.
غلامحسين مي گفت: در عملياتي که اعضا ي گروهک منافقين در منطقه مهران، به نام «چهلچراغ» انجام داده بودند، با دو تن ديگر از اعضاي اطلاعات وعمليات، در قلب موضع عراق گير مي افتند. راه بازگشت آنان را مزدوران سد کرده بودند و در مقابل نيز ارتش بعث عراق قرار داشت. تنها راه ممکن انتظار بود و بس. وقتي تمام آب و مواد غذايي را در يکجا جمع کرديم، تنها کمتر از يک قمقمه آب و چند دانه خرما، کل موجودي مان براي انتظاري نامعلوم بود.
پنج شبانه روز در گرماي تير ماه، سه نفر با همان يک قمقمه آب و چند دانه خرما به سر برديم . هر دانه خرما ساعت ها دهان به دهان مي گشت و هر قطره آب ...
غلامحسين اضافه مي کند: چون کم سن ترين فرد آن گروه بودم، هر کدامشان سعي مي کردند آب کمتري مصرف کنند تا به من آب بيشتري برسد!
منبع: ماهنامه راهيان نور ، امتداد، شماره ي 25 و 26
/خ
شهادت حسين بن علي (ع) و ياران باوفايش، واقعه اي مربوط به زمان و مکان خاص نبود؛ بلکه درسي بود ماندگار و عاشقانه براي تمامي اعصار و عالم هستي. در تشريح اين موضوع ، بهترين تعريف را بزرگ عارف زمانه فرمود: اگر دنيا ما را محاصره نظامي کنند، فرزند محرميم و مولايمان حسين (ع) ...
در جبهه هاي جنگ گاه شرايطي پيش مي آمد که هم کربلا و هم شعب ابي طالب در يک جا ظهور مي يافت. نيروهاي اطلاعات و عمليات، معمولا بارها شاهد اين گونه صحنه ها بودند . زيرا در قلب مواضع دشمن، به دلايل مختلف در تله مي افتادند. آنها براي جلوگيري از اسارت و لو رفتن منطقه عملياتي آينده، مجبور بودند روزها را با کم ترين مواد غذايي سر کنند.
اين نيروها به جهت تحرک زياد، نمي توانستند مهمات و مواد غذايي کافي با خود حمل کنند؛ وقتي در جايي زمين گير مي شدند، آنجا برايشان کربلا و شعب ابي طالب مي شد.
غلامحسين مي گفت: در عملياتي که اعضا ي گروهک منافقين در منطقه مهران، به نام «چهلچراغ» انجام داده بودند، با دو تن ديگر از اعضاي اطلاعات وعمليات، در قلب موضع عراق گير مي افتند. راه بازگشت آنان را مزدوران سد کرده بودند و در مقابل نيز ارتش بعث عراق قرار داشت. تنها راه ممکن انتظار بود و بس. وقتي تمام آب و مواد غذايي را در يکجا جمع کرديم، تنها کمتر از يک قمقمه آب و چند دانه خرما، کل موجودي مان براي انتظاري نامعلوم بود.
پنج شبانه روز در گرماي تير ماه، سه نفر با همان يک قمقمه آب و چند دانه خرما به سر برديم . هر دانه خرما ساعت ها دهان به دهان مي گشت و هر قطره آب ...
غلامحسين اضافه مي کند: چون کم سن ترين فرد آن گروه بودم، هر کدامشان سعي مي کردند آب کمتري مصرف کنند تا به من آب بيشتري برسد!
منبع: ماهنامه راهيان نور ، امتداد، شماره ي 25 و 26
/خ
