زبان بدن یا بادی لنگویج در سرتاسر دنیا قوانین مشترکی دارد. یعنی ممکن است شما به کشوری بیگانه سفر کنید و با زبان آن کشور آشنایی نداشته باشید اما از طریق زبان بدن و بادی لنگویج تا حدود زیادی می‌توانید منظور یکدیگر را متوجه شوید. این در حالی است که از طریق زبان بدن تا حدود زیادی می‌توانید احساسات طرف مقابل را هم متوجه شوید. احساساتی مثل استرس و اضطراب، ترس، خوشحالی، خشم، عشق و نفرت، موافقت یا مخالفت، اعتماد به نفس، دروغگویی و حتی احترام گذاشتن از این طریق تا حدود زیادی قابل فهم هستند. شاید برای‌تان جالب باشد که بدانید زبان بدن زنان و مردان با هم متفاوت است و اگر در این زمینه اطلاعات کافی داشته باشید به راحتی می‌توانید منظور اطرافیان را متوجه شده و عکس‌العمل صحیح نشان دهید.
۱- ژاپن
ژاپن در مجموع فرهنگ محتوایی خاصی دارد به این معنای که محتوای پیام، شامل سرنخ‌های غیر‌کلامی، وزن بیشتری نسبت به کلمات دارد. بنابراین در این شرایط تفسیر زبان بدن یا بادی لنگویج اهمیت بیشتری دارد. در شرایط عادی تماس طولانی چشمی ممکن است شما را فردی صادق و با صداقت نشان دهد اما در ژاپن این به معنای یک رفتار تجاوزکارانه به حریم شخصی است.
در ژاپن ظرافت، وقار و خود کنترلی با احترام گذاشتن پیوند ناگسستنی دارند. بنابراین کم کاری در این زمینه به معنای عدم احترام به دیگران است. ژاپنی‌ها در کنترل کردن علامات و حالات چهره تبحر خاصی دارند در نتیجه شما نشانه ناخوشایندی و ناراحتی را به ندرت در چهره یک فرد ژاپنی می‌توانید مشاهده کنید. از سوی دیگر ژست دست به سینه نشستن یا ایستادن در ژاپن به معنای یک حالت پرخاشگری و سلطه‌جویی است و بهتر است در برابر یک ژاپنی از آن پرهیز کنید.
یادتان باشد در ژاپن لبخند زدن همیشه به معنای خوشحالی نیست بلکه گاهی نشان دهنده عصبانیت یا خجالت است. از سوی دیگر زمانی که یک ژاپنی به حالت تایید سرش را تکان می‌دهد این کار لزوما به معنای تایید صحبت‌های شما نیست بلکه او فقط در حال گوش دادن به حرفهای شماست. هرگز موقع صحبت کردن دست‌ها را در جیب نگذارید. انجام دادن کارها با دست چپ (فرقی ندارد راست دست هستید یا چپ دست) در بسیاری کشورهای آسیایی بی‌ادبی است.
۲- چین
ایرانی‌ها روابط تجاری و اقتصادی گسترده‌ای با چینی‌ها دارند و شاید دانستن زبان بدن و بادی لنگویج چینی‌ها در این زمینه خالی از لطف نباشد. چین هم یکی دیگر از کشورهای با محتوای فرهنگی فراوان و جامعه‌ای شلوغ و جمع‌گراست که مردمش معمولا مجاورت و نزدیکی زیادی با یکدیگر دارند. برای این‌که در مراوده با چینی‌ها کار اشتباهی انجام ندهید بهتر است در جلسات کف پای خود را روی زمین نگه دارید و برای مثال پاها را در هوا نگه ندارید، تکان ندهید یا پا روی پا نیندازید. این حرکات بسیار زننده و بی‌ادبانه محسوب می‌شوند و از نظر آن‌ها مثل این است که شما بخواهید کف پای خود را به کسی نشان بدهید.
در طول جلسه و مذاکره از سکوت کردن نترسید. برای شروع سکوت کردن به این معناست که شما در حال فکر کردن هستید و با طرف مقابل موافق هستید. اما از طرف دیگر این سکوت طولانی می‌تواند به عنوان یک سلاح علیه شما استفاده شود در صورتی که طرف مقابل سکوت شما را به عنوان معیاری برای ناراحتی و عدم موافقت شما در طول مکالمه ارزیابی کند. با این‌همه چینی‌ها در آغاز مذاکرات جدی و مهم معمولا کوتاه صحبت می‌کنند. برای چینی‌ها همه چیز کسب و کار نیست، آن‌ها دوست دارند خود شما را هم شخصا تا حدودی بشناسند. چینی‌ها دوست دارند به زبان خودشان تجارت کنند. لازم نیست برای تجارت زبان چینی یاد بگیرید چون قطعا مترجم دارید اما کافی است چند کلمه و جمله را به صورت صحیح یاد بگیرید و در مکالمات خود به کار ببرید؛ کلماتی مثل «متشکرم» و «چطور». مطمئن باشید به خاطر این تلاش چینی‌ها از شما قدردانی خواهند کرد.
از سوی دیگر چینی‌ها بسیار مودب هستند و حتی اگر با شما کاملا مخالف باشند کمتر پیش می‌آید بی‌حوصله و عصبی بشوند. این بدان معنا نیست که آن‌ها می‌خواهند شما را فریب دهند بلکه فقط بخشی از آداب کسب و کار آن‌هاست. در حقیقت، این یک حربه‌ی معقول است که نمی خواهند شما را ناراحت یا مایوس کنند. چینی‌ها معمولا به این شکل مخالفت خود را ابراز می‌کنند “بله، اما …” به جای این‌که فقط بگویند “بله”! نگران نباشید. اگر گیج شده‌اید خیلی مودبانه از آن‌ها بخواهید بیشتر برای‌تان توضیح بدهند.
یادتان باشد اگر با چینی‌ها تجارت می‌کنید هرگز برای آن‌ها هدیه نبرید. هدیه بردن برای آن‌ها معنایی جز «رشوه» ندارد چون از نظر آن‌ها جلسه کاری و تجاری جای رد و بدل کردن کادو و هدیه نیست. این درست است که زبان بدن و آداب کسب و کار و تجارت با چینی‌ها با بقیه کشورها تا حدودی متفاوت است و شاید دانستن آن‌ها در بقیه کشورها به کارتان نیاید اما برای پیشگیری از سوءتفاهم باید آن‌ها را حتما بلد باشید چون چینی‌ها هر جای دنیا که باشند برای این اصول ارزش قائل هستند.
۳- آمریکا
آمریکایی‌ها معمولا در طول مکالمه و ارتباط از فضای فیزیکی زیادی استفاده می‌کنند بنابراین اگر در مکالمه با یک آمریکایی بیش از حد نزدیک به او بایستید ممکن است او از این حالت شما احساس ناامنی و تجاوز به حریمش را پیدا کند. در برخورد با یک آمریکایی تماس چشمی قوی و متمرکز بسیار مهم است و البته گاهی هم به عنوان ضعف یا دورویی قلمداد می‌شود.
فردی که پاهایش را روی میز قرار می‌دهد یا دست‌هایش را پشت سرش قرار می‌گذارد فضای بیشتری را اشغال می‌کند و احساس تسلط بیشتری به او دست می‌دهد. آمریکایی‌ها معمولا زمانی که در حال صحبت کردن هستند با بازخوردهای غیر‌کلامی پاسخ می‌دهند، بنابراین حالاتی مثل لبخند زدن، برقراری تماس چشمی و سر تکان دادن همگی از نظر آن‌ها مثبت هستند. در مکالمه با آمریکایی‌ها سکوت نکنید چون باعث می‌شود آن‌ها احساس راحتی نکنند.
۴- خاورمیانه
عزت و احترام دو عنصر اساسی در زندگی روزمره مردم کشورهای مسلمان خاورمیانه محسوب می‌شوند. به همین دلیل هم بیشتر از مردم سایر نقاط دنیا روی زبان بدن و بادی لنگویج خود حساس هستند. هنگام صحبت با یک خاورمیانه‌ای (صحبت مرد با مرد) تماس چشمی را حفظ کنید و البته روی احساساتی که از طریق ظاهر شما قابل شناسایی هستند تسلط و کنترل داشته باشید. هرگز برای سلام و احوالپرسی از دست چپ استفاده نکنید. زمانی که روی زمین می‌نشینید طوری بنشینید که انگشتان پای‌تان مشخص نباشند چون نشانه رعایت نکردن ادب و احترام و ن است.
۵- آمریکای لاتین
در فرهنگ کشورهای مختلف آمریکای لاتین سبک ارتباطی به طور همزمان پرشور و حرارت و در عین حال ماهرانه است. در این کشورها مردم اغلب اهل لمس کردن و مهربان هستند و البته اغلب به هم نزدیک می‌شوند. در آمریکای لاتین استفاده از حرکات دست و صورت در مکالمات یک زبان بدن اصلی و مهم است تا از این طریق همدلی ایجاد کنند. در این کشورها بیزینس و کسب و کار مبتنی بر رابطه است بنابراین این همدلی ضروری است. در فرهنگ ارتباطی آمریکای جنوبی داشتن یک چهره سرد و خشک و بی‌حالت و تکان ندادن دست‌ها به معنای داشتن یک ارتباط سرد و بی‌روح و جدا افتاده است.
۶- آفریقا
در فرهنگ بسیاری از کشورهای آفریقایی تماس فیزیکی و نزدیک امری طبیعی محسوب می‌شود و اتفاقا همین مسئله بسیاری از اهالی اروپا و آمریکای شمالی را معذب و ناراحت می‌کند. دست دادن در آغاز رابطه نشانه دوستی میان افراد است بنابراین اگر از این امر امتناع کنید رابطه شروع خوبی نخواهد داشت.
تماس چشمی متناوب و پیوسته هم نشانه احترام است. به خاطر علاقه آفریقایی‌ها به داستان‌سرایی در جلسات تجاری زمانی که یک نفر حین زبان بدن و بادی لنگویج فیزیکی صحبت هم بکند حسابی جلب توجه می‌کند و یک امتیاز مثبت است. سکوت کردن حتی در جلسات کاری یک امتیاز منفی است و تعبیر خوبی از آن نمی‌شود.
در مجموع اگر به اندازه کافی در مورد نحوه استفاده از زبان بدن در فرهنگی که در آن تجارت را انجام می دهید، اطلاعات کافی ندارید سعی کنید از حرکات یا تماس‌های جسمی بیش از حد جلوگیری کنید.
منبع: مجله افق
