گل حنای هیمالیایی، بومی هند و پاکستان است اما توانسته به ۲۳ کشور اروپایی، ایالات متحده، کانادا و حتی نیوزیلند هم نفوذ کند. غلاف‌های انفجاری به گیاه اجازه می‌دهند که با سرعت در درخت‌زارهای نفوذناپذیر که بیش از ۳ متر ارتفاع دارند پخش شوند و جان گیاهان دیگر را بگیرند. با این حال، انسان نقش بسیاری زیادی در گسترش جهانی آن‌ها داشته است.
این گیاه فقط یک علف هرز عادی نیست، بلکه یک گیاه جذاب است. گل حنای هیمالیایی گل‌های بنفش زیبایی دارد و مردم آنقدر آن‌ها را دوست دارند که دانه‌هایش را همه جا پخش کنند. امروزه، بسیاری از جوامع در حال تلاش برای کنترل این گیاه و حفظ جان سایر گیاهان هستند.
گل حنای هیمالیایی در سال ۱۸۳۹ به عنوان گیاه باغچه و گلخانه به انگلستان رسید، اما چند دهه طول کشید تا به طبیعت فرار کند. به غیر از گل‌های زیبا، غلاف انفجاری دانه‌های این گیاه آن را جذاب می‌کند. زمانی این گیاه به عنوان جاذبه جدیدی برای کودکان بازایابی می‌شد و تماشای ترکیدن غلاف‌ها تجربه لذت‌بخشی برای همه بود. کوچکترین لمس و تحریکی باعث انفجار غلاف‌ها و پرتاب دانه‌ها می‌شود، از جمله تماس دست، تکان دادن ساقه گیاه یا حتی راه رفتن از کنار آن. هر گیاه ده‌ها غلاف دارد که به طور میانگین ۸۰۰ دانه در انتظار ریشه زدن دارند.
منبع: سایت برترینها
