خوشبختي در دستان ماست

خانواده در کشور و نظام جمهوري اسلامي ايران جايگاه خاصي دارد اساسا توسعه ي يک کشور در گروي خانواده اي با کيفيت بالاست؛ به همين دليل آموزش و اطلاع رساني خانواده ها در بدو تشکيل يعني ازدواج از اهميت بسياري برخوردار است. دکتر ايماني استاد دانشگاه و عضو هيأت علمي دانشگاه روانشناسي دانشگاه تهرا ن و از اعضاي کميته تخصصي ازدواج و خانواده ي وزارت علوم و تحقيقات و فناوري معتقد است: مرکز تکلم در مغز خانم ها، بزرگتر از آقايان است. خانم ها روان تر و
چهارشنبه، 20 آبان 1388
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما
خوشبختي در دستان ماست
خوشبختي در دستان ماست
خوشبختي در دستان ماست

نويسنده:پريسا پور علمداري




خانواده در کشور و نظام جمهوري اسلامي ايران جايگاه خاصي دارد اساسا توسعه ي يک کشور در گروي خانواده اي با کيفيت بالاست؛ به همين دليل آموزش و اطلاع رساني خانواده ها در بدو تشکيل يعني ازدواج از اهميت بسياري برخوردار است. دکتر ايماني استاد دانشگاه و عضو هيأت علمي دانشگاه روانشناسي دانشگاه تهرا ن و از اعضاي کميته تخصصي ازدواج و خانواده ي وزارت علوم و تحقيقات و فناوري معتقد است: مرکز تکلم در مغز خانم ها، بزرگتر از آقايان است. خانم ها روان تر و بيشتر از مردان صبحت مي کنند و اين يک نياز طبيعي در آن هاست، لذا براي تداوم يک زندگي موفق اين نياز خانم ها بايد از جانب شوهر پاسخ داه شود. خانم ها توقع دارند وقتي همسرشان از سرکار مي آيد با او صحبت کنند و به حرف هايش گوش دهد. بنابراين به شما توصيه مي کنم، ارتباط کلامي تان را با همسرتان حفظ کنيد.
وي با اشاره به اينکه صحبت کردن و برقراري ارتباط کلامي در خانواده آدابي دارد، از زوجين دانشجو خواست براي رسيدن به زندگي موفق و کاهش آسيب در اين رابطه، با آداب صحبت کردن با يکديگر آشنا شوند و گرچه اين مسأله بسيار ساده به نظر مي رسد، اما با درک اهميت آن، آداب گفت و گوي صحيح را در زندگي به کار گيرند.«متاسفانه بسياري از خانم ها گله مي کنند که وقتي همسرم از راه مي رسد، بلافاصله پاي تلويزيون مي نشيند وا صلا به من توجهي ندارد. در صورتي که اگر چند دقيقه رو به روي همسرمان بنشينيم و به تمايلات او توجه کنيم و به صحبت هايش بدون قضاوت، تنها گوش دهيم، حس بسيار خوبي در او ايجاد مي کنيم که مطمئنا هر دو طرف از اين ارتباط خوب لذت خواهند برد.»
دکتر ايماني در مورد عواملي که ارتباط کلامي را مختل مي سازد، «واکنش هاي تند و همراه با خشونت و پرخاشگري آقايان به خصوص هنگام گفت وگو، ممکن است در سال هاي اوليه زندگي مشترک از جانب همسر تحمل شود، اما در ادامه زندگي زناشويي، مشکلات فراواني به وجود خواهد آورد و هيچ نتيجه اي جز ويراني و تباهي خانواده نخواهد داشت. گفت و گوي سالم بايد با رضايت دو طرف تمام شود و گفت و گويي که با دعوا و ناسزا بينجامد، ارتباط کلامي را به کلي قطع مي کند».

« انتظار متقابل زن و مرد در ارتباط کلامي»

«انتظار زن و مرد در ارتباط کلامي» با هم متفاوت است؛ مردان دوست دارند وقتي با همسرشان صحبت مي کنند، آن ها خيلي خوب به حرف هايشان گوش دهند، در حالي که هنگام حرف زدن خانم ها، آقايان حاضر نيستند، همان وقت و توجه را صرف کنند و به صحبت هاي وي گوش کنند . اين طرز برخورد پس از مدتي باعث مي شود خانم ها مانند آقايان نسبت به حرف هاي شوهرانشان بي تفاوت شوند و رابطه آسيب ببيند.»

«عواقب بي تفاوتي همسران نسبت به يکديگر»

دکتر ايماني در ادامه صحبت هاي خود، بي تفاوتي نسبت به همسر را بسيار آسيب رسان دانست و اظهار داشت: « بي تفاوتي زن و شوهر نسبت به يکديگر، نشانه ي خود دوستي افراطي فرد است و منجر به عدم موفقيت در زندگي مشترک مي شود.
زن و شوهر بايد در فراز و نشيب هاي زندگي پشتيبان و غمخوار يکديگر باشند و نسبت به هم احساس مسووليت داشته باشند. براي مثال ممکن است در مقطعي از زندگي مرد خانواده مشکل مالي پيدا کند و نتواند پوشاک و ساير نيازهاي زن و فرزندانش را تأمين کند، اما در همين شرايط و با صرف هيچ هزينه اي مي تواند نيازهاي عاطفي همسر و فرزندانش را با کلامي و رفتاري با محبت تر برطرف سازد ، همچنين دوست داشتن زن در دل ، شرط لازم زندگي زناشويي است، اما به هيچ وجه شرط کافي نيست. زن ها نسبت به ابراز محبت شوهرانشان بسيار حساس هستند و اين گونه بي تفاوتي ها نسبت به يکديگر به تدريج شمع عشق و محبت را سرد و خاموش مي کند.»

چگونه همسران انتفاد سازنده داشته باشند؟

دکتر ايماني در ادامه به مسأله انتقاد پرداخت و با بيان اينکه انتفاد سالم عامل موفقيت ، تکامل و همدلي زن و شوهر مي شود گفت: « زن و شوهر از انتقادهاي سازنده ي يکديگر در جهت رفع مشکلات شان استفاده مي کنند و سعي مي کنند يکديگر را تصحيح کرده و به آرامش برسند، اما يک خانواده آشفته، اصلا ظرفيت پذيرش انتقاد حتي يک انتقاد به جا و سازنده را ندارد و به طور کلي از هرگونه بيان مشکل در زندگي مي هراسد و از دسترسي به راه حل مناسب ناتوان است. اگر بخواهيم انتقاد سازنده اي داشته باشيم مي توانيم با ملايمت، ابتدا به بيان صفات مثبت و ابراز محبت نسبت به همسرمان شروع کنيم و سپس با نرمي و حسن نيت به انتقاد قابل جبران اشاره نماييم؛ در اين صورت به غرور همسرمان لطمه اي وارد نساخته ايم. اما با انتقاد کردن از صفات غيرقابل تغيير همسر مانند قد، رنگ پوست و غيره مي تواند ميل و علاقه ي فرد به تداوم زندگي مشترک و علاقه به همسر را بسيار تضعيف کند. به اميد آنکه خوشبختي زندگي مان را روز به روز با توجه بيشتر به همسرمان عميق تر سازيم .
منبع: ماهنامه ي دنياي سلامت 31




ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.