در اینجا به نکته هایی اشاره می شود که کندوکاو بچه‌ها را در طبیعت تقویت می کنند. همچنین آنان را به سوی کاوش در طبیعت فرامی خواند. به این ترتیب، آنان فرآیند علم یعنی چگونه آموختن را تجربه می کنند و حواسشان دقیق و قوی می شود. خورشید، برف، باران و ابرها، صحبت درباره آب و هوا و بحث و گفت وگو پیرامون آن تمامی ندارد. در ساعت های مختلف روز، اندازه سایه فرزندتان را مشخص کنید.
به این ترتیب، او می آموزد که چگونه از طریق زاویه جابه جایی خورشید، می توان زمان را درک کرد. در روزهایی که برف میبارد، یک قطعه نمد یا پارچه مخملی مشکی را در یخچال قرار دهید. سپس دانه های برف را بر سطح آن به دام اندازید و با ذره بین مشاهده کنید. وسایل ساده مانند بادنما، فرفره و بادبادک بسازید و با کمک آنها، سرعت یا جهت باد را بررسی کنید.
فرزند شما با استفاده از یک دماسنج و یک فنجان درجه بندی شده می تواند دما و میزان بارش را طی یک دوره مشخص پیگیری و ثبت کند و اطلاعات خود را با پیش بینی های یک مرکز هواشناسی مقایسه کند. بنابراین شما با اندکی مطالعه و بهره گیری از اشتیاق کودک برای دانستن میتوانید یک مرکز هواشناسی خانگی ایجاد کنید.
باغبانی پروژه ای است که بچه‌ها می توانند از آغاز تا پایان مسئولیت آن را برعهده گیرند. کاشتن، آب دادن، چیدن علف های هرز و برداشت محصول چه در یک گلدان و چه در یک باغچه کوچک می تواند بچه‌ها را با چرخه زندگی گیاهان آشنا کند و امکان مراقبت از یک موجود زنده را به آنان بدهد.
گل آفتابگردان و لوبیا سریع رشد می کنند، توجه بچه‌ها را به خود مشغول می کنند و اعتماد به نفس آنان را تقویت می کنند. طی ماه‌های زمستان، قرار دادن پیاز در آب فرصتی را فراهم می سازد تا بچه‌ها رشد ریشه ها را مشاهده کنند. در جنگل، در پارک، در ساحل دریا یا حتی اطراف خانه شما، جانداران زیادی وجود دارند که پیوسته در جنب و جوش اند. با نگاهی دقیق به تپه مورچه ها، لانه پرندگان، تار عنکبوت یا زیرسنگی که برگردانده شده، می توان آموخت که حشرات و سایر جانوران چگونه غذا تهیه می کنند و برای خود سرپناهی فراهم می سازند.
از گنجینه هایی که موجها برای ساحل دریا به ارمغان می آورند، غافل نشوید. صدف‌ها، سنگ‌ها، برگها یا مخروطهای کاج را با هم مقایسه کنید. به فرزندتان کمک کنید تا بفهمد هر چیزی که می بیند هدفی دارد. یک صدف می تواند خانه یک جاندار باشد و یک دانه می تواند به درختی تنومند تبدیل شود. از فرزندتان بخواهید شکل چیزهایی را ترسیم کند که نمی توان آنها را جمع آوری کرد.
تغییرات روزانه خورشید و ماه باعث تغییرات شگرفی در آسمان می شود و فرصتی را فراهم می سازد تا در آموختن زمان و تقویم به فرزندان مان یاری رسانیم. تغییر شکل ماه، تغییرات نور و زمان ظاهر شدن و ناپدید شدن آن را ثبت کنید. در حالی که بسیاری از بچه‌ها از تاریکی می ترسند، می توانید با نشان دادن زیبایی های آسمان شب به فرزندتان آرامش بخشید. با روشن کردن شمع یا چراغ، شب پرهها و دیگر حشرات شب پرواز را جذب کنید.
بچه‌ها با بررسی بخش کوچکی از طبیعت می توانند آگاهی خود را از جهان پیرامون شان وسعت بخشند و بیاموزند که جانوران و گیاهان چگونه رشد و زندگی می کنند. چون طبیعت پر از حرکت، تغییر و شگفتی است، منبعی بی پایان برای بحث و گفت وگوست و شما می توانید از این راه در بهبود توانایی سخن گفتن و خوب شنیدن به فرزندتان یاری رسانید. وقتی ماهمراه فرزندان مان در طبیعت کاوش می کنیم، در حالی که باعث تقویت حس ارزش قائل شدن برای زیبایی ها و شگفتی های جهان پیرامون مان در آنان می شویم، فرصت تفکر علمی را نیز برایشان فراهم می سازیم.
اولین تفریح کاغذ - مدادی کودکان است. آنها نخستین بار با دیدن کار و فعالیت نوشتاری والدینشان یاد می گیرند که مداد را به دست گرفته و روی صفحه کاغذ اشکالی را بکشند. در ابتدای راه آنها مداد را به شکلی ناپخته در دست گرفته و خطوطی را با کمترین دقت و ظرافت می کشند.
کشیدن این خطوط هر چند شکل و تصویر خاصی ندارد ولی به عضلات دست کودک کمک کرده و آن را تقویت می کند. در سالهای بعد عضلات دستش قوی تر شده و با الگوبرداری از بزرگسالان مداد را به شکل صحیح تری در دست می گیرد. سپس خطوط را به شکل دایره وار بر صفحه می کشد. حدود سن ۵ سالگی تصاویر کمی کامل تر شده و کودک حال قادر است آدمک بکشد.
او چیزی شبیه انسان می کشد ولی تصویر پخته نیست بدن و شکل را ناکامل می کشد. در پایان سن ۶ سالگی و آغاز سن دبستان تصاویر کامل تر شده و آنها با جزئیات بیشتری نقاشی می کنند. آنها حالا مناظر و یا صحنه ای از خانه و خانواده شان را نقاشی می کنند. بنابراین اگر از همان ابتدای کودکی نقاشی و تصاویری که کودکان ترسیم می کنند مورد تشویق قرار گیرد احساس خوبی خواهند داشت و در نتیجه در جهت ارتقای تصاویر کشیده شده تلاش بیشتری خواهند کرد.
تحقیقات نشان داده دختران بیشتر از پسران نقاشی می کنند این علاقه مندی آنها نباید در مهد کودک یا مدرسه منحصر شود بلکه خانه و خانواده مهمترین رکن پرورش استعدادهای کودکان است. خانواده هایی که کودکانشان به نقاشی علاقه دارند بهتر است محیط خانه را پذیرای هنرکودکانه آنها کنند.
یک اتاق شاد با زمینه ای از رنگ‌های شاد که به علاقه کودک انتخاب می شوند در ادامه استعداد کودک اثرگذار است. خصوصا آنکه دیوار جلوی میز نقاشی او تصویر یک نقاشی شاد باشد. استفاده از طیف گسترده ترکیب رنگ‌ها به خلاقیت کودک در رنگ آمیزی کمک می کند. رنگین کمان برای این موضوع بهترین گزینه است.
منبع: کودکان نابغه و باهوش، فاطمه تقدسی‌نیا، نوید حکمت، چاپ دوم، قم، 1396
1111.jpg)
