GobliiinS4 (خداحافظي با گابلين هاي دوست داشتني)
نويسنده : سهيل منصوري
طرفداران قديمي بازي هاي ماجرايي ، بدون شک بازي هاي ماجرايي اشاره و کليک زيباي Goblins را که براي PC عرضه شد، به ياد دارند. اين بازي ها هر چند جزو محبوب ترين و موفق ترين بازي هاي ماجرايي به حساب نمي آمدند؛ اما ويژگي هاي خلاقانه و منحصر به فرد آن ها ، از قبيل کنترل شخصيت هاي مختلف براي انجام کارهاي متفاوت جاي خاصي در دل بازيبازهاي علاقمند به بازي هاي ماجرايي باز کرده بود. اکنون که چهارمين بازي در سري Goblins عرضه شده است؛ احتمالا بسياري از طرفداران قديمي بازي هاي ماجرايي کنجکاو شده اند ، بدانند آيا اين بازي به خوبي بازي هاي قبلي هست يا خير و آيا همان ويژگي هاي جالب و منحصر به فرد را به همراه دارد؟
در نگاه اول ، Gobliiins4 با اولين بازي سري تفاوت چنداني ندارد. در اين بازي نيز بازيباز کنترل سه گابلن راکه توانايي ها و ناتواني هاي آن ها عينا مشابه بازي شماره يک اين سري است، به دست مي گيرد و از توانايي ها و ناتواني هاي آن ها عينا مشابه بازي شماره يک اين سري است، به دست مي گيرد و از توانايي هاي متفاوت هر يک از آن ها براي حل معما ها استفاده مي کند. به عنوان مثال يکي از گابلن هاي بازي از قدرت بدني قابل توجهي برخوردار است و براي انجام کارهايي که به نيروي زياد نياز دارند، مورد استفاده قرار مي گيرد. تنها تفاوت اساسي که در نگاه اول به چشم مي خورد ، استفاده از گرافيک سه بعدي به جاي گرافيک دو بعدي زيباي بازي هاي قبلي است. در G4 به جاي استفاده از گرافيک کارتوني و دو بعدي زيبا که در بسياري از بازي هاي ماجرايي اشاره و کليک شاهد آن بوديم ، از مدل هاي سه بعدي روي پس زمينه هاي دو بعدي که در واقع از رندر شدن صحنه هاي سه بعدي ايجاد شده اند؛ استفاده شده است. انتقال از دنياي دوبعدي به سه بعدي همانند بسياري از بازي هاي ماجرايي ديگر ، به زيبايي بصري اين بازي نيز آسيب زده است. مدل ها زشت و بي روح هستند و پس زمينه ها نيز با ظرافت لازم طراحي نشده اند. از اين رو، G4 زيبايي و اصالت بازي هاي قبلي را ندارد و رنگ هاي آن نيز به شفافي و براقي رنگ ها در بازي هاي دو بعدي نيست. گرافيک بازي بسيار قديمي است؛ اما جالب اين که بازي براي اجرا به سيستم نسبتا قدرتمندي نياز دارد که هيچ تناسبي با گرافيک بسيار ساده آن ندارد!
اما تنها پس از شروع بازي است که بازيباز به تدريج متوجه مي شود G4 از لحاظ گيم پلي و داستان نيز حس و حال بازي هاي قبلي را ندارد و يک بازي ماجرايي اشاره و کليک بسيار ساده و تاريخ مصرف گذشته است که حتي از ساده ترين و بديهي ترين ويژگي هاي بازي هاي مدرن و حتي قديمي بي بهره ماندن و بيش از هر چيز ، بايد آن را يک بازي پازل کودکانه بسيار بي منطق محسوب کرد که سازنده آن در کمال خوش خيالي قصد داشته نظر طرفداران بزرگ سال بازي هاي Goblins را آن هم در اين روزگار به خود جلب کند! اولين ايراد بزرگ و نابخشودني G4 ، ساختار ابتدايي مراحل آن است که در سال 2009 باستاني به نظر مي رسد . در اين بازي ،هر مرحله بازي تنها از يک صحنه تشکيل شده و بازيباز پس از حل کردن کليه معماهاي موجود در مرحله و موفقيت در آن ، به مرحله بعد راه پيدا مي کند. اين ساختار تک صحنه اي حتي براي يک بازي بسيار قديمي ماجرايي اشاره و کليک هم يک نقص محسوب مي شود؛ چه رسد به يک بازي جديد . از اين رو G4 به جاي اينکه ساختار اين بازي ماجرايي سنتي را داشته باشد، بيشتر به يک پازل مي ماند که بازيباز بايد تکه هاي گمشده جورچين را در صحنه پيدا کرده و روي هم سوار کند تا به مرحله بعد برود. ساختار تک صفحه اي G4 مي تواند براي بسياري از بازيبازها تازه کار که تجربه اي از بازي هاي جدي تر ندارند جذاب باشد . اما چون روش حل بسياري از معماها کاملا بي ربط و غير منطقي است ، حتي بازيبازهاي کاملا بي تجربه که اولين بازي عمرشان را بهترين بازي تاريخ مي پندارند نيز از روند عجيب حل معماي بازي شگفت زده خواهند شد. چرا که منطق آخرين چيزي است که هنگام حل بسياري از معما ها در G4 مورد استفاده قرار مي گيرد! از طرف ديگر بسياري از آيتم ها و اشيا در محيط بازي کاربردي نداشته و صرفا براي شوخي و خنده استفاده شده است.
جالب اين که وقتي بازيباز در ميانه مرحله از بازي خسته مي شود؛ در نهايت شگفتي پي مي برد در اين بازي قابليت ابتدايي ذخيره وجود ندارد و بازي صرفا به بازيباز اجازه مي دهد مرحله اي را که آخرين بار بازي مي کرده ، از ابتدا شروع کند و به اين ترتيب نتيجه زحمت هاي او در طول مرحله هدر مي رود . قابليت ديگري که بازي براي ادامه يک مراحل ارايه مي دهد، کد رمز براي هر مرحله است که درنهايت تاسف بايد گفت اين ويژگي متعلق به بازي هاي 20 سال پيش است . ساير ويژگي هاي بازي نيز تعريفي ندارند. از موسيقي و صداگذاري عجيب و غريب بازي (که بيشتر شبيه نمايش هاي عروسکي بيسار قديمي و بدنام ايراني است!) گرفته تا داستان آن که تنها براي کودکاني که حتي به مدرسه نمي روند، مناسب است . همه چيز با بي نظمي و بي توجهي ساخته شده و ظاهراً توليد کننده صرفا قصد داشته يک بازي را سرهم بندي کرده و به زور نام آن به خورد مردم بدهد. البته نبايد اين حقيقت را ناديده گرفت که بازي هاي Goblins در زمان خود بازي هاي مخصوص افراد بزرگسال نبودند، اما درعين حال نبايد فراموش کرد، اگر سازنده قصد دارد نظر طرفداران اين گونه بازي ها را جلب کند، بايد اين حقيقت را در نظر بگيرد که طرفداران اين سري بازي ها اکنون بزرگ تر شده و حداقل داستان و معماهاي منظقي تري را مي طلبند يا اگر قصد داشته طرفداران جديد و جواني براي خود دست و پا کند، لااقل يک بازي در سطح بازي هاي قديمي را ارايه مي داد، نه يک محصول بسيار سطح پايين ويژه خردسالان.
در نهايت بايد گفت سري Goblins نيز همانند بسياري از سري بازي هاي ديگر که دنباله آن ها سال ها بعد توسط تيم هاي بسيار ضعيف جوياي نام ساخته مي شود، قرباني شده ودر حالي که G4 مي توانست خاطره زيباي بازي هاي قبلي را دوباره زنده کند، نه تنها تاثير مثبتي ندارند؛ بلکه به خاطره شيرين بازي هاي قبلي در ذهن بازيبازهاي قديمي آسيب مي زند.
منبع: نشريه بازي رايانه شماره30
/س
در نگاه اول ، Gobliiins4 با اولين بازي سري تفاوت چنداني ندارد. در اين بازي نيز بازيباز کنترل سه گابلن راکه توانايي ها و ناتواني هاي آن ها عينا مشابه بازي شماره يک اين سري است، به دست مي گيرد و از توانايي ها و ناتواني هاي آن ها عينا مشابه بازي شماره يک اين سري است، به دست مي گيرد و از توانايي هاي متفاوت هر يک از آن ها براي حل معما ها استفاده مي کند. به عنوان مثال يکي از گابلن هاي بازي از قدرت بدني قابل توجهي برخوردار است و براي انجام کارهايي که به نيروي زياد نياز دارند، مورد استفاده قرار مي گيرد. تنها تفاوت اساسي که در نگاه اول به چشم مي خورد ، استفاده از گرافيک سه بعدي به جاي گرافيک دو بعدي زيباي بازي هاي قبلي است. در G4 به جاي استفاده از گرافيک کارتوني و دو بعدي زيبا که در بسياري از بازي هاي ماجرايي اشاره و کليک شاهد آن بوديم ، از مدل هاي سه بعدي روي پس زمينه هاي دو بعدي که در واقع از رندر شدن صحنه هاي سه بعدي ايجاد شده اند؛ استفاده شده است. انتقال از دنياي دوبعدي به سه بعدي همانند بسياري از بازي هاي ماجرايي ديگر ، به زيبايي بصري اين بازي نيز آسيب زده است. مدل ها زشت و بي روح هستند و پس زمينه ها نيز با ظرافت لازم طراحي نشده اند. از اين رو، G4 زيبايي و اصالت بازي هاي قبلي را ندارد و رنگ هاي آن نيز به شفافي و براقي رنگ ها در بازي هاي دو بعدي نيست. گرافيک بازي بسيار قديمي است؛ اما جالب اين که بازي براي اجرا به سيستم نسبتا قدرتمندي نياز دارد که هيچ تناسبي با گرافيک بسيار ساده آن ندارد!
اما تنها پس از شروع بازي است که بازيباز به تدريج متوجه مي شود G4 از لحاظ گيم پلي و داستان نيز حس و حال بازي هاي قبلي را ندارد و يک بازي ماجرايي اشاره و کليک بسيار ساده و تاريخ مصرف گذشته است که حتي از ساده ترين و بديهي ترين ويژگي هاي بازي هاي مدرن و حتي قديمي بي بهره ماندن و بيش از هر چيز ، بايد آن را يک بازي پازل کودکانه بسيار بي منطق محسوب کرد که سازنده آن در کمال خوش خيالي قصد داشته نظر طرفداران بزرگ سال بازي هاي Goblins را آن هم در اين روزگار به خود جلب کند! اولين ايراد بزرگ و نابخشودني G4 ، ساختار ابتدايي مراحل آن است که در سال 2009 باستاني به نظر مي رسد . در اين بازي ،هر مرحله بازي تنها از يک صحنه تشکيل شده و بازيباز پس از حل کردن کليه معماهاي موجود در مرحله و موفقيت در آن ، به مرحله بعد راه پيدا مي کند. اين ساختار تک صحنه اي حتي براي يک بازي بسيار قديمي ماجرايي اشاره و کليک هم يک نقص محسوب مي شود؛ چه رسد به يک بازي جديد . از اين رو G4 به جاي اينکه ساختار اين بازي ماجرايي سنتي را داشته باشد، بيشتر به يک پازل مي ماند که بازيباز بايد تکه هاي گمشده جورچين را در صحنه پيدا کرده و روي هم سوار کند تا به مرحله بعد برود. ساختار تک صفحه اي G4 مي تواند براي بسياري از بازيبازها تازه کار که تجربه اي از بازي هاي جدي تر ندارند جذاب باشد . اما چون روش حل بسياري از معماها کاملا بي ربط و غير منطقي است ، حتي بازيبازهاي کاملا بي تجربه که اولين بازي عمرشان را بهترين بازي تاريخ مي پندارند نيز از روند عجيب حل معماي بازي شگفت زده خواهند شد. چرا که منطق آخرين چيزي است که هنگام حل بسياري از معما ها در G4 مورد استفاده قرار مي گيرد! از طرف ديگر بسياري از آيتم ها و اشيا در محيط بازي کاربردي نداشته و صرفا براي شوخي و خنده استفاده شده است.
جالب اين که وقتي بازيباز در ميانه مرحله از بازي خسته مي شود؛ در نهايت شگفتي پي مي برد در اين بازي قابليت ابتدايي ذخيره وجود ندارد و بازي صرفا به بازيباز اجازه مي دهد مرحله اي را که آخرين بار بازي مي کرده ، از ابتدا شروع کند و به اين ترتيب نتيجه زحمت هاي او در طول مرحله هدر مي رود . قابليت ديگري که بازي براي ادامه يک مراحل ارايه مي دهد، کد رمز براي هر مرحله است که درنهايت تاسف بايد گفت اين ويژگي متعلق به بازي هاي 20 سال پيش است . ساير ويژگي هاي بازي نيز تعريفي ندارند. از موسيقي و صداگذاري عجيب و غريب بازي (که بيشتر شبيه نمايش هاي عروسکي بيسار قديمي و بدنام ايراني است!) گرفته تا داستان آن که تنها براي کودکاني که حتي به مدرسه نمي روند، مناسب است . همه چيز با بي نظمي و بي توجهي ساخته شده و ظاهراً توليد کننده صرفا قصد داشته يک بازي را سرهم بندي کرده و به زور نام آن به خورد مردم بدهد. البته نبايد اين حقيقت را ناديده گرفت که بازي هاي Goblins در زمان خود بازي هاي مخصوص افراد بزرگسال نبودند، اما درعين حال نبايد فراموش کرد، اگر سازنده قصد دارد نظر طرفداران اين گونه بازي ها را جلب کند، بايد اين حقيقت را در نظر بگيرد که طرفداران اين سري بازي ها اکنون بزرگ تر شده و حداقل داستان و معماهاي منظقي تري را مي طلبند يا اگر قصد داشته طرفداران جديد و جواني براي خود دست و پا کند، لااقل يک بازي در سطح بازي هاي قديمي را ارايه مي داد، نه يک محصول بسيار سطح پايين ويژه خردسالان.
در نهايت بايد گفت سري Goblins نيز همانند بسياري از سري بازي هاي ديگر که دنباله آن ها سال ها بعد توسط تيم هاي بسيار ضعيف جوياي نام ساخته مي شود، قرباني شده ودر حالي که G4 مي توانست خاطره زيباي بازي هاي قبلي را دوباره زنده کند، نه تنها تاثير مثبتي ندارند؛ بلکه به خاطره شيرين بازي هاي قبلي در ذهن بازيبازهاي قديمي آسيب مي زند.
منبع: نشريه بازي رايانه شماره30
/س
