اعتیاد به اینترنت یک هوس است یا بیماری؟
از هر ۳ نفر ۱ نفر تصورش این است که اینترنت به‌اندازه‌ی هوا، آب، غذا و سرپناه ارزش دارد. این‌که می‌بینیم اشخاص به این شدت به تکنولوژی واکنش نشان می‌دهند اصلاً جای تعجب ندارد که اعتیاد و واکنش‌های این‌گونه به اینترنت را آسیب روانی بدانیم!با این‌که اینترنت فقط یک ابزار است، پس چرا اشخاصی که از آن استفاده‌ی مداوم می‌کنند، معتاد نامیده می‌شوند؟
شاهد این ادعا را میتوان از کشورهای آسیای شرقی دانست. مثلاً در کره، کشوری که تکنولوژی به شکل عمیقی در فرهنگشان جای گرفته است، اعتیاد به اینترنت یکی از مشکلات بزرگ این کشور نام گرفته است. در دهه‌ی اخیر خیلی از مردم به خاطر ماراتن بازی‌های ویدئویی آنلاین جان خودشان را ازدست‌داده‌اند چراکه پیوسته پای این بازی‌ها نشسته و بدون هیچ آب و غذایی می میرند تنها به این دلیل که به نیازهای پایه‌ای خودشان بی اعتنایی کرده‌اند.
جالب است بدانید که در حال حاضر در آمریکا، تخمینی که زده میشود این است که هر بچه‌ای که بین ۸ الی ۱۸ سال سن دارد از کتاب، کامپیوتر، ام پی تری پلیر و بازی‌های ویدئویی آن‌هم نزدیک به ۸ ساعت در روز استفاده میکند، درحالی‌که کاربرانی دیگر هستند که استفاده ۱۲ ساعتی از رسانه‌ها را نیز دارند. کودکان در فضای امروزی چه زمانی که در مدرسه هستند و یا چه زمانی که با والدین خود هستند بیشتر با صفحات نمایش سروکار دارند. اما آیا ما اقدامات لازم و کافی را برای جلوگیری از اعتیاد به اینترنت در کودکان و جوانان را انجام می دهیم؟
هیچ قانونی برای منع استفاده بیش‌ازحد از اینترنت برای کودکان وجود ندارد. دولت و جامعه مسئولیتی را دراین‌باره نمی‌پذیرند!
با همه این سؤال‌هایی و مشکلاتی که بایستی پاسخ داده و حل شوند در ابتدا بایستی بررسی کنیم که در شخصیت ما نیز اعتیاد به اینترنت وجود دارد یا خیر؟
اگر که احساس می‌کنید مشکلی با اینترنت دارید، سوالاتی که در ادامه می‌آید را از خودتان بپرسید. اگر به بیش از ۵ سؤال پاسخ بله می‌دهید، بایستی بگوییم که درخطر اعتیاد به اینترنت قرار دارید.
آیا احساس می‌کنید که گرفتار اینترنت شده‌اید(در مورد فعالیت‌های اخیر اینترنتی خودتان فکر کنید)؟
آیا احساس می‌کنید که بایستی روزانه از اینترنت به مدت بیشتری استفاده کنید تا قانع شوید که به‌اندازه کافی در آن بوده‌اید؟
آیا تاکنون تلاش‌های ناموفقی برای کنترل، قطع ارتباط یا توقف استفاده از اینترنت داشته‌اید؟
آیا احساس می‌کنید آسایش ندارید، دپرس شده‌اید یا وقتی‌که سعی دارید تا استفاده از اینترنت را کاهش دهید یا آن را متوقف سازید واکنش نشان می‌دهید؟
آیا معمولاً به‌اندازه‌ای که نیاز ندارید(اضافه) آنلاین می‌مانید؟
آیا درخطر از دست دادن رابطه، کار یا برنامه‌ی آموزشی و کاری به دلیل استفاده از اینترنت هستید؟
آیا به اعضای خانواده، دکتر و دیگران برای اشتراک در فعالیت‌های اینترنتی دروغ گفته‌اید؟
آیا از اینترنت برای فرار از مشکلات یا تسکین خستگی‌ها و ملال‌هایتان(مثل احساس تنهایی، گناه، عصبانیت، افسردگی) استفاده می‌کنید؟
منبع: سایت نظارت بر خانواده
