ستون فقرات ما نه تنها به پشتیبانی و حفظ ساختار بدن کمک می‌کند، بلکه مانع از آسیب به نخاع نیز می‌گردد. با این‌حال، فعالیت‌های شدید، ضربه، اختلالات در بدو تولد، انواع مختلف بدخیمی و برخی عفونت‌ها و بیماری‌های خاص می‌توانند باعث ایجاد آسیب به نخاع شده و بنابراین منجر به بروز علائمی مانند درد و سفتی در ناحیه‌ی کمر، بی‌حسی، احساس سوزش و سوزن سوزن شدن در پاها و بسیاری مشکلات دیگر گردند. مشکلات جزئی در این زمینه ممکن است با دارو درمانی همراه با ورزش و استراحت رفع گردد. با این‌حال، در صورت بروز آسیب‌های جدی در ناحیه‌ی کمر، انجام عمل جراحی ضروری می‌باشد. معمولاً، مشکلات مربوط به استخوان ستون فقرات (مهره‌ها) یا دیسک‌های بین مهره‌ای (ساختارهای لایه‌ای بین مهره‌ها) نیازمند عمل جراحی است.

بازیابی بر اساس نوع عمل جراحی

بهبود بعد از عمل جراحی به سن، نوع جراحی، سطح آمادگی قبل از جراحی، نوع کاری که انجام می‌دهید و نحوه اجرای تغییرات در سبک زندگی توصیه شده توسط پزشک بستگی دارد.

دیسککتومی: این نوع جراحی برای درمان دیسک بین مهره‌ای که معمولا به عنوان دیسک لغزنده شناخته می‌شود، توصیه می‌گردد. در مورد دیسک بین مهره‌ای، پوشش بیرونی دیسک به واسطه‌ی آب و پارگی از هم جدا شده و بخش درونی متورم می‌گردد. در صورتی‌که فشار بر روی اعصاب اطراف ایجاد شود، ممکن است باعث ایجاد درد، ضعف یا بی‌حسی در پاها شود. همچنین، با افزایش سن، دیسک‌ها تمایل به کاهش اندازه دارند که باعث ایجاد تنگی نخاع می‌گردد. در چنین مواردی، جراحی به منظور حذف بخش آسیب دیده دیسک انجام می‌شود.

زمان بازیابی: افرادی که مبتلا به دیسککتومی گردن هستند، می‌توانند تا دو تا سه هفته بعد از عمل شروع به انجام کارهای سبک کنند و در حدود دو ماه بعد از عمل شروع به انجام کارهای سنگین‌تر کنند. برای بیمارانی که مبتلا به دیسککتومی کمر هستند، بی‌حسی معمولا تا دو هفته بعد از عمل جراحی ادامه خواهد داشت. افرادی که تحت عمل قرار می‌گیرند، تا حدود 2 تا 4 هفته بعد از عمل می‌توانند شروع به انجام کارهای سبک کنند.

لامینوتومی و لامینکتومی: لامینا یک پوشش استخوانی در پشت کانال نخاعی می‌باشد. روشی که شامل حذف کل لامینا با هدف رسیدن به دیسک می‌باشد، لامینکتومی نامیده می‌شود. روشی که شامل حذف تنها بخش کوچکی از لامینا باشد، به عنوان لامینوتومی شناخته می‌شود. هر دو روش به منظور دسترسی به دیسک بین مهره‌ای آسیب دیده انجام می‌گردد.

زمان بازیابی: افرادی که مبتلا به لامینکتومی گردنی هستند، ممکن است بعد از 6 تا 12 هفته به کار غیر شدید برگردند. بیماران مبتلا به لامینکتومی گردنی تنها به حدود 2 تا 4 هفته زمان به منظور برگشت به کار عادی نیاز دارند. در صورتی‌که بیمار دارای شغلی باشد که از لحاظ فیزیکی سنگین است، بیمار نیازمند 3 تا 4 ماه زمان برای بازگشت به کار خود می‌باشد. بیماران مبتلا به لامینکتومی گردنی نیاز به حداقل 1 تا 2 هفته برای بازگشت به کار غیر متحرک دارند.

همجوشی نخاعی

همجوشی نخاعی برای درمان دردهای مزمن کمر، بی‌ثباتی ستون فقرات، لیز خوردگی مهره یا بیماری ‌دژنراتیو دیسک توصیه می‌شود. در این روش، دو مهره با همدیگر ادغام می‌گردند. این روش شامل حذف دیسک واقع بین آن‌ها و پیوند استخوان می‌باشد. بعد از انجام عمل جراحی، پیوندها التیام یافته و مهره‌ها در جای خود به صورت محکم قرار می‌گیرند. بیماری که این عمل را انجام می‌دهد، به دلیل ادغام ستون فقرات، دارای حرکات محدودی خواهد بود. استفاده از این نوع عمل برای تسکین کمر درد مزمن بحث برانگیز می‌باشد.

زمان بازیابی

بیمارانی که تحت این عمل قرار گرفته‌اند، می‌توانند بعد از 5 تا 6 هفته به انجام کارهای سبک بپردازند. بیمارانی که دارای شغل فیزیکی سنگین هستند، ممکن است نیاز به یک سال زمان برای بازگشت به کار خود داشته باشند. فردی که تحت عمل همجوشی نخاعی قرار می‌گیرد، در صورتی‌که بیماری جوان باشد، نیازمند 4 تا 8 هفته زمان به منظور بازگشت به کار خود است. برای بیماران مسن‌تر، حداقل 6 ماه زمان برای بهبودی کامل از بیماری لازم است.

در صورتی‌که تکنیک تهاجمیِ حداقلی، برای هر یک از جراحی‌های کمر ذکر شده در بالا اعمال شود، دوره‌ی بهبودی کوتاه‌تر می‌گردد. سیگار کشیدن فرایند بهبودی بعد از عمل را به دلیل این که نیکوتین باعث مسدود شدن رگ‌های خونی می‌گردد، به تاخیر می‌اندازد آسیب به اندام‌ها و بافت‌های اطراف، خونریزی، عفونت، زخم و خطرات دیگری که مرتبط با یک جراحی باز می‌باشد، در چنین روش‌هایی به واسطه‌ی اندازه‌ی کوچک‌تر برش‌ها کاهش می‌یابد. با این‌حال، هر بیماری ممکن است کاندید مناسبی برای جراحی حداقل تهاجمی کمر نباشد.

نکاتی برای بهبود سریع بعد از عمل

مدیریت درد

اکثر افراد چند روز اول بعد از عمل، درد را تجربه می‌کنند. برای مدیریت این درد، بیماران باید یک پمپ کنترل درد را نصب کنند. بیمار تنها باید دکمه‌ای را برای ارسال دوز ثابتی از داروهای ضد درد به خود یا بدنش فشار دهد.

اجتناب از سیگار کشیدن

سیگار کشیدن فرایند بهبودی بعد از عمل را به دلیل این که نیکوتین باعث مسدود شدن رگ‌های خونی می‌گردد، به تاخیر می‌اندازد. انقباض مانع از عرضه خون و متعاقبا عرضه مواد تغذیه‌ای به استخوان‌ها می‌گردد. این عمل می‌تواند اثرات جانبی بر فرایند بهبودی داشته باشد.

پیاده روی‌های کوتاه

توصیه شده که فردی که تحت هر نوع عمل جراحی ستون فقرات قرار گرفته، باید در اسرع وقت بعد از عمل شروع به پیاده روی کند. این کار نه تنها به انعطاف پذیری دوباره کمک می‌کند، بلکه منجر به تسریع فرایند بهبودی نیز می‌گردد.

اجتناب از مصرف داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی

باید از مصرف داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی یا داروهای ضد درد برای حداقل 2 تا 3 ماه بعد از جراحی اجتناب ورزید. این امر به این دلیل است که این داروهای رقیق کننده‌های خون هستند که فرایند التیام را به تاخیر می‌اندازند. برخی از این داروهای ضد التهابی شامل آسپرین، ایبوپروفن، ملوکسیکام و غیره می‌باشد.

شروع به ورزش

شما می‌توانید برخی از تمرینات ورزشی را 6 تا 8 هفته بعد از عمل جراحی شروع کنید. در انجام این کار بهتر است با پزشک مشورت کنید و تحت نظارت یک فیزیوتراپیست واجد شرایط شروع به انجام تمرینات ورزشی ضروری کنید.

منبع: Charlie S - HealthHearty