سرچشمه غم ها

غمگین غمگینم

حتی میان دره ای پرگل
حتی کنار ساحلی زیبا
یا در میان جنگلی انبوه
با این همه
آرامِ آرامم
غم ها شبیه آب
در عمق جانم می کند رخنه
و چشمه ای از غم
 آماده ی جوشیدن از چشمان من مانده است
این اشک های من
ربطی به کوه و جنگل و صحرا ندارد
هرکس نداند من که می دانم
تنهای تنهایم
سر چشمه ی اصلی غم هایم