علائم و علل بروز سندروم درد پاتلوفمورال
شایع‌ترین علامت سندروم پاتلوفمورال، درد در ناحیه زانو است که در هر دو طرف کاسه زانو متمرکز می‌باشد. این درد ممکن است خسته کننده باشد و اغلب به عنوان احساس خرد شدن یا ترک خوردن با یا بدون سفتی در ناحیه زانو شرح داده می‌شود. این مشکل می‌تواند با حرکت پاها تشدید شود. نشستن برای ساعات طولانی نیز ممکن است درد را بدتر کند. برخی از افراد مبتلا به این بیماری ممکن است التهاب شدیدی نیز در ناحیه زانو داشته باشند، هر چند که این علامت شایعی در همه بیماران نیست. در اکثر موارد، این علائم با استراحت برطرف می‌گردد.علل بروز سندرون درد پاتلوفمورال ممکن است از یک فرد به فرد دیگر فرق کند. به منظور درک علل بروز این مشکل، شما باید یک ایده اساسی درباره آناتومی کاسه زانو داشته باشید. کاسه زانو یا استخوان کشکک یک استخوان مثلثی شکل کوچک واقع در جلوی زانو درست در انتهای استخوان ران می‌باشد. استخوان ران طویل‌ترین و ضخیم‌ترین استخوان در اسکلت انسان است. این استخوان دارای شیارهای کم عمق است که در آن استخوان کشکک در طول خم و راست شدن به طرف بالا و پایین حرکت می‌کند. استخوان ران به عضلات ماهیچه چهار سر در جلوی بالای پاها متصل بوده و تاندون استخوان ران به قسمت پایین‌تر پاها متصل می‌باشد. حرکت زانو توسط عمل مشترک عضلات و رباط‌ها تسهیل می‌شود. همچنان‌که ماهیچه چهار سر منقبض می‌شود، استخوان کشکک در امتداد شیارها در استخوان ران حرکت می‌کند.
در صورتی‌که کاسه زانو به درستی با شیارها تراز نشود، حرکت آن باعث اصطکاک و فشار در این ناحیه می‌شود که این موضوع به نوبه خود منجر به تحریک استخوان و سایر ساختارهای مجاور دیگر می‌گردد. عدم هماهنگی کاسه زانو یکی از علل شایع سندروم درد پاتلوفمورال است. علل دیگر این بیماری شامل انعطاف پذیری ضعیف زردپی زانو، ماهیچه‌های ساق پا و ماهیچه‌های گردنده مفصل ران می‌باشد. حدود شش هفته برای بهبود کامل سندروم درد پاتلوفمورال زمان نیاز است. ضعف عضلات نیز ممکن است باعث ایجاد این وضعیت شود زیرا حرکت استخوان کشکک عمدتاً به واسطه عمل ماهیچه‌های چهار سر ران انجام می‌گیرد. هر گونه اختلال ساختاری در پا نیز ممکن است علت بروز این مشکل باشد. علل دیگر بروز این بیماری آسیب وارده به کاسه زانو است.
روش‌های درمان سندروم درد پاتلوفمورال
درمان سندروم درد پاتلوفمورال شامل دارو و جراحی، بسته به شدت بیماری، است. روش‌های درمانی اساسی شامل استفاده از یخ، استراحت و محدود ساختن حرکات بدن و پاها می‌باشد. داروهای مورد استفاده جهت تسکین درد شامل داروهای ضد درد و داروهای ضد التهاب است. در برخی موارد، به منظور تصحیح موقعت کاسه ران ضرباتی به این ناحیه وارد آورده می‌شود و این کار تا زمانی‌که کاسه ران دو باره به حالت تعادل برگردد، ادامه می‌یابد. تمرینات سندروم درد پاتلوفمورال شامل انعطاف پذیری و تمرینات حرکتی، تمرینات کششی و تمرینات متعادل سازی است.فیزیوتراپی جهت بهبود کامل بیماری پیشنهاد می‌گردد. در برخی موارد نادر، در صورتی‌که دیگر اقدامات درمانی ارائه شده به منظور تسکین درد بیمار با شکست مواجه شود، اقدام به انجام عمل جراحی خواهد شد. با این‌حال، حدود شش هفته برای بهبود کامل سندروم درد پاتلوفمورال زمان نیاز است. قبل از جراحی، باید از انجام فعالیت‌های تنش زا خود داری کرد چون این فعالیت‌ها می‌تواند روند بهبودی را تحت تأثیر قرار دهد.
عوامل خطر مؤثر در سندرم درد پاتلوفمورال
عواملی که خطر بروز سندرم پاتلوفمورال را افزایش می‌دهند، شامل موارد زیر می‌باشند:* سن: سندرم درد پاتلوفمورال معمولاً نوجوانان و بزرگسالان جوان را درگیر می‌کند. مشکلات زانو در جمعیت‌های با سن بالاتر به طور شایع‌تر ناشی از آرتریت می‌باشند.
* جنسیت: زنان دو برابر بیشتر از مردان مستعد بروز درد پاتلوفمورال می‌باشند. این امر به علت آن است که لگن پهن‌تر زنان، زاویه‌ای را که در آن استخوان‌های مفصل زانو به هم می‌رسند، افزایش می‌دهد.
* ورزش‌های خاص: ورزش‌هایی مانند دو و پرش می‌توانند استرس اضافی بر زانوها وارد کنند؛ مخصوصاً زمانی که سطح تمرینات را افزایش دهید.
پیشگیری
بیماری سندروم درد پاتلوفمورال تا حدودی با پوشیدن کفش‌های مناسب، گرم کردن خود قبل از ورزش و توسط دنبال کردن برنامه‌های تمرینی مناسب قابل پیشگیری است.گاهی اوقات درد زانو به طور اتفاقی رخ می‌دهد؛ اما اقدامات خاصی، از جمله موارد زیر، احتمالاً به پیشگیری از درد کمک می‌کنند.
* قدرت و نیروی خود را حفظ کنید. عضلات پرقدرت چهارسرران و ابداکتور هیپ به حفظ تعادل زانو طی فعالیت کمک می‌کنند؛ اما به هنگام برداشتن وزنه و بارهای سنگین، از چمباتمه زدن با عمق زیاد خود داری کنید.
* به تراز و تکنیک فکر کنید. از پزشک یا فیزیوتراپیست خود در خصوص انعطاف‌پذیری و ورزش‌های قدرتی بپرسید تا تکنیک شما برای پریدن، دویدن و چرخیدن روی پاشنه را بهینه ساخته و به کشکک کمک کند در شیار مربوط به خود به درستی حرکت کند. ورزش، به خصوص برای عضلات خارجی لگن مهم است تا از پیچ خوردن زانو به سمت داخل به هنگام چمباتمه زدن، فرود آمدن پس از پرش یا پایین رفتن از پله پیشگیری شود.
* وزن اضافی خود را کم کنید. اگر اضافه وزن دارید، کم کردن وزن اضافی استرس وارده بر زانوها را کاهش می‌دهد.
* بدن خود را قبل از دویدن یا انجام سایر ورزش‌ها گرم کنید. این کار را به مدت 5 دقیقه و با انجام فعالیت سبک انجام دهید.
* حرکات کششی انجام دهید. انعطاف‌پذیری خود را با انجام حرکات کششی ملایم بهبود ببخشید.
* شدت فعالیت‌های خود را به تدریج افزایش دهید. از ایجاد تغییرات ناگهانی در شدت تمرینات ورزشی یا فعالیت‌های روزانه خودداری کنید.
* از کفش مناسب استفاده کنید. از مناسب بودن اندازه‌ی کفش خود و همچنین جاذب ضربه بودن آن اطمینان حاصل کنید. اگر کف پایتان صاف است، از کفی مناسب استفاده نمایید.
منبع:
Health Hearty
.jpg "5 ابزار ضروری برای زنده ماندن در صعودهای زمستانی")
