گذار آرد مه من گاهگاه از اشتباه اينجا گذار آرد مه من گاهگاه از اشتباه اينجا شاعر : شهريار فداي اشتباهي کرد او را گاهگاه اينجا گذار آرد مه من گاهگاه از اشتباه اينجا فراوان کن گذار آن مه گم کرده راه اينجا مگر ره گم کند کو را گذار افتد به ما يارب نيايد فيالمثل آري گرش افتد کلاه اينجا کله جا ماندش اين جا و نيامد ديگرش از پي چو هم شاهي و هم درويش گاه آنجاو گاه اينجا نگويم جمله با من باش و ترک کامکاران کن نگنجد موکب کيوان شکوه پادشاه اينجا هواي ماه خرگاهي مکن اي کلبهي درويش چراغت پيش پا دارد که راه اينجا و چاه اينجا توئي آن نوسفر سالک که هر شب شاهد توفيق کدورت را فرامش کرده با آئينه آه اينجا بيا کز دادخواهي آن دل نازک نرنجانم که سير معنوي اينجا و کنج خانقاه اينجا سفر مپسند هرگز شهريار از مکتب حافظ