سپيدهدم که وقت کار عامست
شاعر : منوچهري
نبيذ غارجي رسم کرامست |
|
سپيدهدم که وقت کار عامست |
که من مخمورم و ميلم به جامست |
|
مرا ده ساقيا جام نخستين |
نبيذ يکمني دادن کدامست |
|
وليکن لختکي باريکتر ده |
سه جام يکمني خوردن حرامست |
|
نماز بامدادان کرد بايد |
مرا ده ساتگيني بر تو وامست |
|
چو وام ايزدي بنهاده باشم |
رکوعم را رکوعست ار قيامست |
|
چنانکه باز نشناسد امامم |
خوشا کاين ماهرو ما را غلامست |
|
خوشا جام ميا، خوشا صبوحا |
ظلام اندر ظلام اندر ظلامست |
|
دو زلفش دو شب و دو خال مشکين |
مدام از دست آن دلبر مدامست |
|
صبوح از دست آن ساقي صبوحست |
نه جاي طعنه و جاي ملامست |
|
غلام و جام مي را دوست دارم |
وليکن اين خوشيها در حرامست |
|
هميدانم که اين هر دو حرامند |
|