اگر نگران این هستید که اتوماسیون و هوش مصنوعی قصد دارند اقتصاد را در یک دهه آینده مختل کنند، این مقاله را مطالعه نمایید. اما در حالی که سیاست گذاران و دانشگاهیان موافق هستند که اختلال قابل توجهی وجود خواهد داشت ، ولی در مورد تأثیر آن اختلاف نظر دارند.
از یک سو، بد بینان فنی مانند مارتین فورد در "ظهور روبات‌ها" معتقدند که اَشکال جدید اتوماسیون بدون ایجاد مشاغل جدید، بیشتر مشاغل را جا به جا می‌کند. به عبارت دیگر، بیشتر ما شغل خود را از دست خواهیم داد.
در قسمت اصلی این بحث، تکنسین‌های خوش بین از جمله اریک برایانفولسون و اندی مک آفی حضور دارند. در "عصر دوم ماشین"، آنها ادعا می‌کنند که سرمایه گذاری‌های مداوم در آموزش و پژوهش و توسعه، ضررهای شغلی را جبران می‌کند و بسیاری از کارهای انسانی جدید را تولید می‌کند که هوش مصنوعی را تکمیل می‌کنند.
در حالی که نمی‌توانم پیش بینی کنم که چه کسی بر حق خواهد بود، من بر اساس تحقیقات خودم و کارهای دیگران خبرهای خوبی دارم: مشاغل دیجیتالی فردا به احتمال زیاد هزینه‌هایی بهتر و رضایت بخش‌تر از امروز خواهد کرد. اقتصاد دیجیتال با سرعتی تقریباً چهار برابر سریعتر از اقتصاد گسترده‌تر رشد می‌کند. همان طور که برایونفولسون و مک آفی خاطر نشان کردند، آموزش کلید اصلی اطمینان از وجود کافی شغل در این زمینه است.
چک‌های بزرگتر
محققان سالها مشغول مطالعه شغل‌هایی بودند که مهارتهای دیجیتالی را در بر می‌گیرند تا تلاش کنند ارزش آنها را درک کنند. اما واقعاً منظور از "دیجیتالی بودن" کار یا مهارت چیست؟در تحقیقات قبلی، منظور همه این بود که یک کارگر از رایانه استفاده می‌کند. از آن جا که تقریباً همه کارگران امروز از رایانه شخصی استفاده می‌کنند، ما نیاز به تعریف دقیق‌تری از مهارتهای دیجیتال داریم که میزان کار را به صورت انجام کارهایی مانند برنامه نویسی، خرد کردن داده‌ها در صفحه گسترده‌های اکسل و حتی استفاده از تلفن هوشمند در نظر می‌گیرد.
در تحقیقاتی که با اقتصاد دان جیووانی گالیپولی در دانشگاه بریتیش کلمبیا انجام شد، ما روش جدیدی برای اندازه گیری مهارتهای دیجیتالی یا فناوری اطلاعات در بازار کار ایجاد کردیم بر این اساس که از آنها در یک شغل چقدر مکرر استفاده می‌شود. به عنوان مثال، یک مشاور مالی چقدر برای تجزیه و تحلیل داده‌ها وقت می‌گذارد یا یک برنامه ریز رویداد از یک کامپیوتر چقدر استفاده می‌کند؟
ما دریافتیم که کارگران مشاغلی که رتبه بالاتری را در شدت فن آوری اطلاعات کسب می‌کنند، نسبت به سایر افراد که از نظر جمعیتی مشابه هستند بیشتر درآمد دارند و این شکاف درآمدی رو به رشد است.
براساس یک مطالعه، استفاده از ابزارهای دیجیتالی از سال 2002 از 517 شغل به 545 شغل، با افزایش چشمگیری در بسیاری از مشاغل دارای مهارت پایین، افزایش یافته است. این مطالعه، انجام شده توسط واشنگتن D.C. ، و مؤسسه بروکینگز، فکر می‌کند که مشاغلی با محتوای دیجیتالی تمایل به پرداخت مبلغ بیشتری دارند .مشاغلی که نیاز به تعامل بیشتری با فناوری دارند، تمایل دارند که کیفیت بالاتری کسب کنند، به ویژه بر حسب اندازه گیری‌هایی مانند پیشرفت شغلی. این مشاغل به طور فزاینده‌ای در مراکز سنتی پیشرفته مانند سیلیکون ولی، سیاتل و آستین، تگزاس متمرکز شده‌اند.
نه تنها این، بلکه ما همچنین در مورد تأثیر مدرک دانشگاهی بر میزان درآمد کار در مشاغل مختلف چیز جالبی پیدا کردیم. از نظر تاریخی، کارگرانی که دارای مدرک دانشگاهی هستند، بیشتر از همتایان بدون هیچ مدرک درآمد کسب می‌کرده‌اند. تحقیقی اخیر نشان داده است که این به اصطلاح حق العمل دانشگاهی در حال از دست دادن جذابیت خود است.
با توجه به تجزیه و تحلیل ما دلیل اصلی این است که حق العمل دانشگاهی برای مشاغلی که نیاز به مهارتهای دیجیتالی کمتری دارند رو به کاهش است، در حالی که برای کسانی که ما به عنوان مشاغل دیجیتالی می‌شناسیم از جمله توسعه دهندگان نرم افزار، برنامه نویسان و مهندسی هوا فضا رو به افزایش است. حداقل برخی از دست دادن‌های جذابیت کالج به دلیل افزایش تعداد لیسانسه‌هایی است که مهارت های معدودی را ارائه می‌دهند که در بازار ارزش دارند.
کیفیت بالاتر
دستمزد بالاتر یک چیز است. کیفیت شغل چطور؟خوشبختانه یک نظر سنجی که اخیراً از Gallup منتشر شده است پاسخ‌هایی را ارائه می‌دهد.
این نظر سنجی که در ماه اکتبر به دست آمد، معیارهای کیفیت شغل - مانند احساس هدف، لذت بردن و پیشرفت شغلی - را با درآمد، مشاغل و طیف وسیعی از مشخصات جمعیتی مقایسه می‌کند. من سپس نتایج نظر سنجی را به داده‌های شدت فناوری اطلاعات خودم متصل کردم.
من دریافتم که مشاغلی که نیاز به تعامل بیشتری با فناوری دارند، تمایل دارند که کیفیت بالاتری کسب کنند، به ویژه بر حسب اندازه گیری‌هایی مانند پیشرفت شغلی.
نقش تحصیل
این واقعیت که این مشاغل نه تنها مبلغ بیشتری پرداخت می‌کنند بلکه سطح بیشتری از رضایت و مشغله کارکنان را به وجود می آورند، تصویر خوش بینانه‌تری نسبت به آینده کار ایجاد می‌کند. و این به من امید می‌دهد، خصوصاً از آن جایی که اقتصاد دیجیتال با سرعتی تقریباً چهار برابر سریعتر از اقتصاد گسترده‌تر رشد می‌کند.نکته اصلی این است که مشاغل فردا را با استفاده از مهارتهای دیجیتالی که در بالا توضیح داده شده است، با استفاده از مهارتهای دیجیتالی، فراتر از کاری که روبات می‌تواند انجام دهد طراحی کنیم. ما نیاز به تعریف دقیق‌تری از مهارتهای دیجیتال داریم که میزان کار را به صورت انجام کارهایی مانند برنامه نویسی، خرد کردن داده‌ها در صفحه گسترده‌های اکسل و حتی استفاده از تلفن هوشمند در نظر می‌گیرد. و دانشگاه‌ها باید با مشخص کردن شغل‌های خوب و اطمینان از یاد گیری مهارتهای لازم توسط نسل‌های آینده، نقش بزرگی در این امر ایفا کنند.
اما معتقدم آموزش عالی نیاز به رویکردی متفاوت برای تدریس مهارت‌ها نسبت به روشی که از مشاغل قرن بیستم پشتیبانی می‌کرد، دارد. برخی از آنها، مانند دانشگاه ایالتی آریزونا، پوردو و ایالت جورجیا، با نهایت استفاده از فناوری به روش‌های جدیدی برای تسریع روند یادگیری برای دانشجویان خود، تاکنون در حال نو آوری هستند.
من معتقدم که این گونه است که ما نه تنها از "آخرالزمانی روبات" جان سالم به در می‌بریم بلکه شکوفا هم می‌شویم.
منبع: کریستوس اِی مارکریدیس - Massachusetts Institute of Technology
