هزینه تحمیل شده ناشی از انرژی پنهان خانه‌های هوشمند

دستگاه‌های هوشمند تنها چند نمونه از آنچه تحت عنوان «اینترنت اشیاء» یا (IOT) شناخته می‌شود و به آن «دومین انقلاب دیجیتال» گفته می‌شود، به حساب می‌آیند.
یکی از بزرگترین آرزوهای این انقلاب کمک به خانواده‌ها جهت صرفه جویی در مصرف انرژی استیکی از بزرگترین آرزوهای این انقلاب کمک به خانواده‌ها جهت صرفه جویی در مصرف انرژی است. حسگرهایی وجود دارند که می‌توانند در صورت عدم استفاده از چراغ و برنامه‌های مختلف آنها را خاموش کرده یا زمانی که فرد در رختخواب است گرمایش خانه را کم نمایند. اپلیکیشن‌های تلفن هوشمند می‌توانند در خصوص میزان مصرف انرژی لوازم خانگی اطلاعات بیشتری ارائه دهند.

در حالی که برآوردهای انجام شده تفاوت بسیاری با یکدیگر دارند، حامیان صنعت عنوان می‌کنند که فناوریهای خانگی متصل به اینترنت می‌توانند به خانواده‌ها کمک کرده تا میزان انرژی مصرفی خود را بین 10 تا 25 درصد کاهش دهند. با توجه به عدم وجود تحقیقات معتبر چنین ادعاهایی عمدتاً سوداگرانه تلقی می‌شوند.

طی تحقیقات اجتماعی صورت گرفته از استرالیا و انگلستان مشخص شده است که اینترنت اشیاء نیز ممکن است مصرف انرژی مورد نیاز را افزایش دهد. نویسندگان این مقاله سه تأثیر انرژی «پنهان» را شناسایی کرده‌اند که بندرت در تحقیقات اینترنت اشیاء یا پیش بینی‌های صرفه جویی در مصرف انرژی در نظر گرفته می‌شوند. این سه به قرار زیر هستند.
 

برآورد هزینه‌های واقعی انرژی و داده‌های اینترنت اشیاء در حال حاضر به درستی مشخص نیست. در یکی از برآوردها نشان داده می‌شود که سرورهای داده مورد نیاز برای به راه انداختن اینترنت، به اندازه صنعت هوانوردی، گاز گلخانه‌ای (حدود 2% از گازهای منتشر شده در جهان) تولید می‌کنند. پیش بینی می‌شود که در ده سال آینده میزان مصرف برق سرور سه برابر خواهد شد.

در حالی که IOT هنوز هم بخش نسبتاً ناچیز (و عمدتاً ناشناخته) از این رشد به حساب می‌آید، سهم آن احتمالاً در سالهای آینده به میزان قابل توجهی افزایش خواهد یافت.

درست مانند تلفنهای هوشمند و سایر کامپیوترها، بروز رسانی دستگاه‌های متصل به اینترنت به رشد ترافیک داده‌ای افزوده و از اینرو مصرف انرژی مراکز داده و شبکه‌های انتقال افزایش می‌یابد.

همانطور که در برخی از تحقیقات مشاهده شده است، همچنین به دلیل افزایش نیاز مراکز داده، دفاتر کنترل و شبکه‌های خانگی مستقر در خانه‌های افراد، ممکن است تقاضا برای انرژی نیز بیشتر شود. این زیر ساخت سخت افزاری، فضا اشغال کرده، انرژی مصرف می‌کند و ممکن است به استفاده از وسایل سرمایشی و گرمایشی به منظور برخورداری از کارکرد عادی نیاز داشته باشد.

به دلیل سرعت عرضه نرم افزارهای جدید برای وسایل خانگی همچون یخچال و ماشین لباسشویی ممکن است این امر باعث ارتقاء مکرر این دستگاه‌ها شود، همانطور که در سالهای اخیر در خصوص تلویزیون و کامپیوتر مشاهده شده است.

با توجه به آنکه، برای ساخت وسایل، دور انداختن و بروز رسانی آنهایی که به قدر کافی هوشمند نیستند نیز انرژی مصرف می‌شود، در نتیجه به منظور کاهش ضایعات الکترونیکی (زباله‌های الکترونیکی) و کاهش انرژی مورد نیاز برای این کار، بایستی سیاستهایی در نظر گرفته شود.
 

همانطور که انقلاب ایجاد شده در وسایل خانگی باعث افزایش انتظار همگان به پاکیزگی بیشتر خانه شده و نیز مصرف انرژی و آب بیشتر را به همراه داشته است، وسایلی مانند ترموستاتهای هوشمند نیز انتظارات را برای راحتی بالا برده‌اند، به ویژه در صورتی که وسایل گرمایشی و سرمایشی به کرات و در اتاقهای بیشتر مورد استفاده قرار داشته باشند.

ایجاد امکاناتی از جمله خودکار شدن شیر آب، توالتهای هوشمند و سیستم‌های صوتی و تصویری فراگیر به خودی خود ممکن است نسبتاً کم مصرف به نظر برسند. اما به خدمات موجود افزوده و احتمالاً به شبکه‌ همیشه در حال کار و آماده نیاز داشته و باعث مصرف انرژی می‌شوند.
در یکی از برآوردهایی که اخیراً صورت گرفته، مشخص شده است که دستگاه‌های متصل به شبکه از 10 میلیارد در سال 2014 به 30 تا 50 میلیارد تا سال 2020 در سطح جهان رشد داشته است.

روی کار آمدن دستگاه‌هایی که با اشاره انگشت به کار انداخته می‌شوند، موجب افزایش استفاده از این دستگاه‌ها شده است. اعضای خانواده اکنون می‌توانند به جای تماشای تنها یک تلویزیون، همزمان از تبلت و تلفنهای هوشمند خود نیز استفاده کنند. در نتیجه این خود می‌تواند به طور کلی تقاضای انرژی مورد نیاز جهت راه اندازی آنها را افزایش دهد.

حتی دستگاه‌های که به منظور صرفه جویی در مصرف انرژی به بازار عرضه می‌شوند نیز می‌توانند موجب افزایش مصرف انرژی شوند. به عنوان مثال برخی از برنامه‌های هوشمند به صاحبان خانه اجازه می‌دهند تا در صورت فراموشی در خاموش کردن وسایل گرمایشی یا سرمایشی خانه خود، بتوانند آنها را از راه دور خاموش کنند.

با این حال، همچنین این امکان را فراهم می‌سازند که صاحبان خانه بتوانند آنها را از راه دور روشن کنند. در یکی از مقالات آمده است: «اگر می‌خواهید قبل از رسیدن به خانه دستگاه تهویه خانه را روشن کنید، این کار را با استفاده از اپلیکیشن و از راه دور انجام دهید».

هر اندازه تعداد دستگاه‌های متصل به شبکه بیشتر باشد، پیچیدگی بیشتری نیز ایجاد می‌شود. این امر موجب رونق گرفتن بازار برای وسایل جدیدی می‌شود که فناوری را در خانه ادغام می‌سازند.
 

خدمات جدیدی مانند نسخه‌های هوشمند تشک و یخچالهایی که بر سلامت نظارت داشته و به الگوهای خواب، رژیم غذایی و دارویی کمک می‌کنند نیز روز به روز  در حال عرضه به بازار هستند.

حوزه امنیت نیز به سرعت در حال پیشرفت است تا با ایجاد قابلیتهای نظارتی، امکان نظارت مداوم و از راه دور خانه را فراهم سازد. به طوری که فرد بتواند به منظور جلوگیری از ورود سارقان به خانه خود، چراغ‌ها و وسایل را از راه دور روشن نماید. دستگاه‌ها همچنین دارای تصاویر ویدئویی با پخش مستقیم از طریق تلفنهای هوشمند و تبلها بوده به طوری که صاحبان خانه می‌توانند فعالیت کودکان و حیوانات خانگی خود را تحت نظارت داشته باشند.
تمام این دستگاه‌ها اشکال مختلفی از تقاضای انرژی را به همراه داشته که به کار انداختن خود دستگاه را نیز شامل می‌شودتمام این دستگاه‌ها اشکال مختلفی از تقاضای انرژی را به همراه داشته که به کار انداختن خود دستگاه را نیز شامل می‌شود. آنها همچنین داده‌ها را از طریق اینترنت انتقال داده و موجب استفاده بیشتر از محتوای پخش رسانه می‌شوند. که خود یکی دیگر از مؤلفه‌های اصلی انرژی در حال رشد مورد استفاده در اینترنت است.

البته این بدان معنا نیست که IOT کار خاصی انجام نمی‌دهد، بلکه دستگاه‌هایی که در بالا ذکر شد از مزایای بسیاری برخوردارند.
اما باید توجه بیشتری به این تأثیرات پنهان داشته باشیم چرا که دولتها و خانواده‌ها به دلیل مزایای صرفه جویانه آنها در مصرف انرژی از این فناوریها استفاده می‌کنند.


منبع: theconversation