جیزهای رژیمی !

یک سری اشتباه در زمینه تغذیه توسط بدن سازان انجام می شود که در چربی سوزی بدن ایجاد خلل می کند. در این مقاله به برشماری عوامل مذکور می پردازیم. هیچ ورزشکاری تا به حال بدون داشتن یک طرح رژیمی مناسب نتوانسته موفق باشد. اگر می خواهید حداکثر عضله و حداقل چربی را در بدن خود داشته باشید باید تناسب بین رژیم غذایی و تمرین را به درستی رعایت کنید. گاهی اوقات بخش رژیم غذایی گیج کننده ترین عامل در رسیدن به تکامل فیزیکی به حساب می آید.
برای اینکه بدانید یک رژیم غذایی خوب باید دارای چه شرایطی باشد مطالعه این مقاله را توصیه می کنیم تا با دیدی روشن تر بتوانید عمل کنید. 10 موردی که اشاره شده اند می توانند خیلی مخرب باشند بنابراین باید مراقب آنها باشید. از این موارد به عنوان فاجعه یاد می کنیم تا ذهن تان روی آن ها دقیق تر شود و در ضمیر ناخودآگاهتان اثر بگذارد. اگر یادی از دوران کودکی کنیم می توانیم کلمه معروف «جیز» را به کار ببریم تا بهتر آنها را به خاطر داشته باشیم.
در واقع، در کنار لزوم ویتامین ها، مواد معدنی، آب فراوان، فیبرها و همه مواد غذایی برای کارایی عادی بدن، تعیین کننده ترین فاکتور که روی سلامت بدنی تأثیر می گذارد میزان چربی بدن است. برخلاف ویتامین ها و مواد معدنی که صدها مدل از آن ها موجود است، مواد غذایی دارای 3 گروه اصلی پروتئین، چربی و کربوهیدرات هستند. بدن به همه آنها احتیاج دارد.
رژیم های غذایی مختلف براساس درصد این 3 گروه غذایی طراحی می شوند و خیلی از موسساتی که تبلیغ رژیم خاصی را انجام می دهند، سعی دارند با ارائه برخی برنامه های پیچیده چربی های بدن را بسوزانند و همه چیز را بغرنج و خسته کننده کنند تا بر آن ها ایمان بیاورید. اما در حقیقت یک رژیم غذایی درست خیلی ساده قابل طراحی و پیروی است و خیلی ها راه حل ساده را می پسندند. به طور طبیعی خوردن غذاهای درست کلید است اما به اندازه همان داشتن عادات غذایی و روزانه هم مهم است.
برای بدنسازان پروتئین یک ستاره است. بدون آن ما نمی توانیم رشد کنیم و بدن فعلی خود را حفظ کنیم. اما چربی ها و کربوهیدرات ها نیز ضروری هستند و از ارزشی کم برخوردار نیستند. به طوری که بدون آن ها جریانات مربوط به سلامتی و رشد عضلانی لطمه می خورد. حالا برای اینکه بدانید یک رژیم غذایی خوب باید دارای چه شرایطی باشد مطالعه این مقاله را توصیه می کنیم تا با دیدی روشن تر بتوانید عمل کنید. 10 موردی که اشاره شده اند می توانند خیلی مخرب باشند بنابراین باید مراقب آن ها باشید. از این موارد به عنوان فاجعه یاد می کنیم تا ذهن تان روی آن ها دقیق تر شود و در ضمیر ناخودآگاهتان اثر بگذارد. اگر یادی از دوران کودکی کنیم می توانیم کلمه معروف « جیز » را به کار ببریم تا بهتر آن ها را به خاطر داشته باشیم.

فاجعه رژیمی 1 :
شش ماهه به دنیا آمدن !

شاید به نظر واضح بیاید اما درصد مواد تشکیل دهنده بدن به سرعت تغییر نمی کند و همین می تواند موجب بی صبری شود. باید به سوخت و ساز بدن فرصت تطبیق یابی دهید. اگر کالری دریافتی را کم کردید و پروتئین دریافتی را بیشتر کردید اما کاهش وزن را تجربه نکردید، دست از رژیم خود نکشید و سراغ رژیم های زودگذر که یک روز باب می شوند و روز دیگر از مد خارج می شوند، در مراحل اولیه فقط موجب بروز کم آبی در بدن می شوند و افراد تصور می کنند چربی می سوزانده اند در حالی که این یک کاهش وزن کاذب است. این حقیقت را مد نظر داشته باشید که اگر می خواهید چربی بسوزانید باید کالری بیشتری نسبت به آن چه می خورید بسوزانید و این به معنای لزوم اجرای تمرینات بیشتر و غذا خوردن کمتر است. بر این رویه پای بند بمانید تا تفاوت را حس کنید اما برایش وقت در نظر بگیرید. این تئوری شاید خوشایند نباشد اما یک استراتژی اساسی، بی چون و چرا و قانون طبیعت است.

فاجعه رژیمی 2 :
غذا خوردن به روش قاراشمیش !

هیچ کس نمی تواند 24 ساعت از 365 روز سال را با عادات سفت و سخت رژیمی تغذیه کند. همه ما هر از گاهی لازم است برای ارضای ذائقه خود غذایی به غیر از سالاد یا تن ماهی بخوریم. سخت گیری شدید می تواند نتیجه معکوس دهد. در این زمان است که رژیم گیرنده ها دنبال غذاهای در دسترس مثل نان، سیب زمینی تنوری یا بستی می روند. برای این که هر رژیمی جواب دهد، باید حاوی غذاهای سالم و جذاب باشد. به این مهم توجه کنید که غذا سوخت است و هر چه که وارد بدن خود می کنید باید دلیلی داشته باشد. این بدان معنا نیست که هر چه می خورید باید بی مزه باشد بلکه مطمئن شوید که اتنخاب هایتان از غذاهای کامل و پروتئین هاست. مقدار کمی ماکارونی با مرغ خوب است اما اگر بخواهید همراه یک نوشیدنی شیرین باشد و یک ساعت بعد یک شکلات طلب کنید و دوباره یک ساعت بعد یک برش میوه بخواهید بخورید و ... شاید به نظرتان تغذیه صحیحی دارید اما در واقع بدن را با کربوهیدرات هایی بمباران می کنید که تبدیل به چربی می شوند. به پروتئین فکر کنید! تقریباً غیر ممکن است که بخواهید بیش از حد پروتئین بخورید مگر آن که در حالت کلی تمرین زده باشید. نکته مهم این است که همیشه در مورد آن چه می خورید در تمام طول روز هوشیار باشید.

فاجعه رژیمی 3 :
کاسه ی چه کنم !

چیزی به عنوان « تنها راه » وجود ندارد که برای همه مردم کارساز واقع شود. لازم است به بدن و واکنش های آن توجه داشته باشید. بعضی ها با لبنیات مشکلی ندارند در حالی که دیگران با مصرف آن ها ظاهری ورم کرده به دست می آورند. یکی فکر می کند حذف کردن غلات کلید موفقیت اوست در حالی که فرد دیگر با این اقدام یبوست می گیرد. خیلی ها دوست دارند سالاد را به غذاهای خود اضافه کنند تا احساس سیری داشته باشند و کالری کمتری مصرف کنند اما دیگران با مصرف سالاد با مشکلات گوارشی روبرو می شوند. بنابراین کورکورانه از یک رژیم غذایی پیروی نکنید. اصلاحاتی در برنامه های خود به وجود آورید تا برنامه به شکلی شود که بهترین جواب را به بدن بدهد.

فاجعه رژیمی 4 :
فراموشی مکمل ها

برخی از مکمل ها قول های زیادی می دهند اما عملکردشان ضعیف تر از ادعاهایشان است. البته تشخیص این مکمل ها کار دشواری است. اما برخی از مکمل ها خیلی خوب هستند عبارتند از PMR ها ( جایگزین های وعده غذایی ) که معمولاً با تأمین کالری کم پروتئین قابل توجهی به بدن می رسانند. در کنار مکمل های پروتئینی یک مکمل مولتی ویتامین مینرال یک ضرورت به حساب می آید به ویژه وقتی که کالری دریافتی تان محدود شده است چرا که در این چنین رژیم هایی برخی از مواد مغذی لازم به بدن نمی رسند.

فاجعه رژیمی 5 :
فلفل ببین چه ریزه !

در حالی که مکمل های غذایی مهم هستند اما نمی توانند جبران کننده ضعف های یک رژیم غذایی ضعیف باشند. آنها همانطور که از اسم شان مشخص است تکمیل کننده اند. آنها مکمل هستند و می توانند در ایجاد محیطی آنابولیک در بدن کمک کنند اما به تنهایی کاری ازشان ساخته نیست و نباید روی آنها حساب خاصی باز کنید. بدون داشتن عادات منظم غذایی همه مکمل های جهان هم جز تلف کردن پول تان نقشی نخواهند داشت.

فاجعه رژیمی 6 :
بدبینی به چربی ها

چربی ها نیستند که شما را چاق می کنند بلکه کالری های اضافی شما را چاق می سازند. به ویژه اگر کالری اضافی از قندها تأمین شده باشد که حاوی هیچ ارزش غذایی نمی باشد. از سوی دیگر چربی های رژیمی، بلوک های سازنده هورمون ها و تولید کولاژن را تأمین می کنند و به سلامت پوست و مو کمک می کنند. چربی ها هم چنین به حفظ سطح کلسترول خوب HDL و کلسترول بد LDL خون در بهترین نسبت کمک می کنند. شواهدی وجود دارد که حتی برخی از چربی های اشباع شده ممکن است نقشی در یک رژیم غذایی سالم داشته باشند. به طور طبیعی مقادیر زیادی از چربی ها باعث تولید کالری اضافی ناخواسته می شود اما برخی از چربی های رژیمی در فرم روغن های امگا ضروری هستند. بدون این چربی ها بدن حس قحطی می کند و در نتیجه چربی های بدن را احتکار می کند. چربی ها را تحت نظر داشته باشید اما به طور کلی از مصرف آن ها خودداری نکنید.

فاجعه رژیمی 7 :
این ترازو برات نون و آب نمی شه !

ترازوها و کلیپرها (درجه های اندازه گیری چربی) می توانند ابزار مفیدی باشند اما نباید به آنها تکیه کنید. همانطور که گفته شد، ایجاد تغییرات نیاز به زمان دارد و از طرف دیگر کم شدن حتی نیم کیلو چربی هم در بدن می تواند تفاوت زیادی در ظاهر پدید آورد. ترازوها غیر قابل تکیه هستند. نوشیدن یک لیوان آب ساده می تواند وزن بدن را حدود 1 کیلو بالا ببرد در حالی که چند دقیقه بعد از آن وزن پائین برمی گردد، بنابراین ترازو نمی تواند موثق باشد. ترازوهایی که درصد چربی بدن را نمایش می دهند فقط برای تفریح هستند، آن ها از یک فرمول تخمینی استفاده می کنند که نسبت قد و سن را در نظر می گیرد. این ترازوها برای بدن سازان بی فایده هستند. مهم است به یاد داشته باشید که یک بدنساز ممکن است حین عضله سازی چربی از دست بدهد بنابراین این جابجایی روی ترازو قابل ارزیابی است. از آن جایی که عضلات پرچگالی تر از چربی ها هستند، ممکن است وزن تان افزایش یابد اما کم چربی تر هم شوید. بهترین روش برای تخمین تغییرات عضلانی و کاهش چربی نگاه کردن آینه است. ظاهر بدن تان است که نمایانگر تغییرات است.

فاجعه رژیمی 8 :
وعده را به فراموشی نسپار

شاید لزومی نباشد که هر 3 ساعت غذا بخورید اما اگر فاصله بین وعده ها خیلی زیاد شود بدن عضلات را تخریب می کند. اگر گرسنه هستید لازم نیست خودتان را سیر کنید اما مطمئن شوید که چیزی می خورید تا عضلات تخریب نشوند.

فاجعه رژیمی 9 :
شنونده باید عاقل باشد.

طی سال ها برخی از تئوری ها به اشتباه تبدیل به حقیقت شده اند. از آن جایی که هر کسی می تواند روی اینترنت مطالب بگذارد، ممکن است خیلی از مطالب غیر عملی که نظرات شخصی هستند هم روی سایت ها به عنوان حقیقت به خورد مردم داده شود. یکی از این تئوی های غلط این است که دکستروز می تواند به عنوان یک ماده غذایی فوق العاده که حامل دیگر مواد است مورد استفاده قرار بگیرد. دکستروز یک شکر ساده با ضریب گلیسمیک بالا است که تفاوتی با شکر عادی رومیزی که ارزان است ندارد. دکستروز سودی ندارد به غیر از این که سطح گلیکوژن عضلات و کبد را بعد از سوختن کالری طی تمرین بازسازی می کند. ممکن است مصرف آن در وعده بعد از تمرین سودمند باشد اما کربوهیدرات های با ضریب گلیسمیک بالا باید از رژیم غذایی حذف شوند چرا که سطح انسولین را افزایش می دهند. بله، افزایش انسولین بعد از تمرین می تواند مواد غذایی را بهتر به عضلات برساند اما مقادیر زیاد انسولین کاری نمی کند جز اینکه شما را چاق می کند. در اینترنت این قبیل بزرگ نمایی ها همواره وجود دارد. اما به قول معروف شنونده باید عاقل باشد.

فاجعه رژیمی 10 :
تسلیم نشوید.

چنانچه در میانه راه همه چیز را رها کنید به جایی نخواهید رسید. رژیم تان نباید یک هدف مشخص با یک تاریخ انقضا تعیین شده داشته باشد. رژیم باید بخشی از شیوه زندگی تان باشد. خردمندانه غذا بخورید و زیاده روی نکنید.
بعد از مدتی برایتان سخت نخواهد بود. احساس خوبی خواهد بود که بدن خود را با غذاهایی پر کنید که همگی شما را قوی تر می کنند نه اینکه صرفاً معده را پر کنند. اینکه به رژیم خود پای بند باشید خیلی راحت تر است تا بخواهید یک مدت بدون اصول غذا بخورید و بعد رژیم های سخت تحمل کنید. رژیم گرفتن نیاز به دانش آپولو ندارد اما نیاز به برنامه ریزی و تداوم دارد بنابراین تسلیم نشوید.
منبع: www.khanevadeyema.com