تاب آوری چیست؟
آیا تا به حال افرادی را دیده اید که بعد از مواجه شدن با یک سختی و مصیبت بزرگ همچنان آرام باقی می مانند؟ این افراد معمولاً تاب آوری زیادی دارند و می توانند با مشکلات مواجه شوند.مهارت و قدرت آن ها در بازیابی مشکلات و چالش هایشان بسیار زیاد است ممکن است این از دست دادن ها شامل از دست دادن شغل، مشکلات مالی، بیماری های طبیعی، مشکلات اورژانسی، طلاق یا مرگ کسی باشد که دوستش دارند.
این افراد به جای این که ناامید شوند و پشت مشکلات خودشان را پنهان کنند، استراتژی های خوبی را به کار می گیرند تا بتوانند با سختی ها کنار بیایند. این مورد به معنای آن نیست که این افراد هیچ نوع استرس و اضطرابی را تجربه نمی کنند؛ بلکه به این معناست که آن ها سختی ها را در راه مثبتِ قدرت و رشد خود به کار می گیرند و در واقع در بسیاری از موارد آن ها به قوی تر از چیزی که قبلاً بودند تبدیل می شوند.
افرادی که تاب آوری کمی دارند، معمولاً بر اثر این تجربه ها توانایی و قدرت خود را از دست می دهند. آن ها از استراتژی های ناسالمی برای چالش های زندگی استفاده می کنند.
اما افرادی که تاب آوری بالایی دارند، ناامیدی و احساس شکست به آن ها احساس ضعیف بودن، مخرب بودن یا حتی رفتار های خطرناک نمی دهد. این افراد معمولاً می توانند به سرعت خودشان را بازیابی کنند.1
ویژگی های اصلی افراد تاب آور چیست؟
از دیدگاه روان شناسی، افراد تاب آور ۴ ویژگی اصلی دارند:احساس ارزشمندی پذیرفتن خود به عنوان فردی ارزشمند و احترام قائل شدن برای خود و توانایی هایشان. بی قید و شرط دوست داشتن و سعی در شناخت نقاط مثبت خود وپرورش دادن آنها و از طرف دیگر شناخت نقاط ضعف خود و کتمان نکردن آنها. علاوه برآن سعی می کنند که این نارسایی ها را با واقع بینی بر طرف کرده و در غیر این صورت با این ویژگی ها کنار می آیند.
مهارت در حل مسئله افراد تاب آور ذهنیتی تحلیلی انتقادی نسبت به توانایی های خود و شرایط موجود دارند، در مقابل شرایط مختلف انعطاف پذیر می باشند و توانایی شگفت انگیزی درباره پیدا کردن راه حل های مختلف درباره یک موقعیت یا مسئله خاص دارند. همچنین توانایی ویژه ای در تجزیه وتحلیل واقع بینانه مشکلات شخصی وپیدا کردن راه حل های فوری و راهبردهای دراز مدت برای حل و فصل مشکلاتی که به آسانی و سریع حل نمی شوند را دارا هستند.
کفایت اجتماعی این دسته از افراد مهارت های ارتباط با دیگران را خیلی خوب آموخته اند.آنها می توانند در شرایط سخت هم شوخ طبعی خودشان را حفظ کنند، می توانند با دیگران صمیمی شوند و درمواقع بحرانی از حمایت اجتماعی دیگران بهره ببرند؛ ضمن اینکه این گونه آدم ها می توانند سنگ صبور خوبی باشند، وقتی برایشان حرف می زنید خوب گوش می دهند و خودشان را جای شما می گذارند.
در ضمن آنها طیف وسیعی از مهارت ها و راهبردهای اجتماعی شامل مهارت های گفتگو، آمادگی برای گوش دادن به دیگران واحترام گذاشتن به احساسات و عقاید دیگران که در تعاملات اجتماعی بسیار مهم است را دارا هستند. افراد تاب آور شبکۀ حمایتی و عاطفی محکمی دارند .
چنین ارتباطاتی به آنها کمک می کند، دربارة نگرانی ها و چالش های خود با کسی صحبت کنند، از مشورت، همدلی و همراهی آنها بهره مند شوند، راه حل های جدید را کشف کنند و در مجموع از لحاظ روانی احساس قدرت و آرامش کنند.
خوش بینی اعتقاد راسخ به اینکه آینده می تواند بهترباشد ، احساس امید و هدفمندی و باور به اینکه می توانند زندگی وآینده خود را کنترل کنند و موانع .احتمالی نمی تواند آنها را متوقف سازد.
همدلی تاب آورها دارای توانایی برقراری رابطه توام با احترام متقابل با دیگران هستند که موجب به هم پیوستگی اجتماعی یعنی احساس تعلق به افراد، گروه ها و نهادهای اجتماعی می شود.2
6 روش افزایش تاب آوری
6 شیوه افزایش تاب آوری که در ادامه مطرح می شود، مواردی است که از سوی انجمن روانشناسی آمریکا پیشنهاد می شود تا استقامت و تاب آوری شما در هنگام مواجهه با مشکلات و شرایط سخت را بیشتر کند.- برقراری روابط بین فردی
حفظ روابط خوب با اعضای خانواده و دوستان، شاخص مهمی برای افزایش تاب آوری است.- ندیدن بحران ها به صورت موقعیت های برطرف نشدنی
نشیب و فرازهای زندگی غیرقابل اجتناب است. هرچند ما نمی توانیم حقیقت این مشکلات را تغییر دهیم، اما می توانیم تفسیر خودمان را از این موقعیت ها عوض کنیم. لحظه ای که موقعیت های نامطلوب زندگی را به صورت مسائلی برطرف نشدنی می بینیم، گام های مثبتی که قادر هستیم برای حل این مشکلات برداریم محدود یا بازداری می شود.- هدف گذاری
داشتن هدف در زندگی و توانمندی برای هدف گذاری، شاخص مهمی در تاب آوری است. فردی که هدف گذاری را به زندگی خویش ضمیمه می کند، جهت گیری آینده خود را افزایش می دهد و برای تحقق بخشیدن به آن تلاش خواهد کرد.- داشتن اقدام های قاطعانه
برخی افراد ممکن است هنگامی که با مشکلی مواجه می شوند، منتظر شوند تا مسائل خودشان حل شوند. این نوع برخورد با مسائل، شاخصی از نداشتن تاب آوری است. در مقابل، توانمندی برای عمل جسورانه در موقعیت های نامطلوب به منظور حل مسائل می تواند شاخصی از تاب آوری باشد.- پرورش دیدگاه مثبتی از خود
دارا بودن اعتماد به نفس و اعتماد به قابلیت های شخصی خود، شاخصی از تاب آوری است. قبل از سعی برای حل موفقیت آمیز مسائل، فرد باید به توانایی خود برای انجام آن باور داشته باشد. هیچ شخصی بدون این باور نمی تواند گام های ضروری را برای حل مسائل بردارد.- مراقب خود بودن
مراقب خود بودن شاخص مهمی از تاب آوری است. این می تواند با حساسیت نسبت به هیجانات و نیازهای شخصی خود، صرف زمان برای خود، حفظ سلامت جسمانی و مشارکت در فعالیت هایی که فرد از آن لذت می برد، مشخص شود. فردی که می تواند خود را به لحاظ جسمانی و روانشناختی متناسب نگه دارد، کوشش ها و اشتیاق بیشتری برای حل مشکلات از خود نشان خواهد داد.3تاب آوری بالا باعث چه چیزهایی می شود؟
تاب آوری به معنای از بین رفتن استرس و حذف سختی های زندگی نیست. این افراد مانند بقیه زندگی پر از فراز و نشیب دارند اما می دانند که چگونه باید این شرایط سخت و دردناک را مدیریت کنند. آن ها هم از لحاظ احساسی درد و غم را تجربه می کنند، اما توانایی مدیریت شرایط خود را دارند.این افراد می توانند به تنوع و تغییرات زندگی غلبه کنند و زندگی را ادامه دهند. این افراد نه تنها می توانند مشکلات زندگی را تحمل کنند، بلکه قادر هستند از دیگران هم حمایت عاطفی داشته باشند و در غم دیگران شریک بوده و به آن ها کمک کنند که دوباره سرحال شوند.1
پینوشتها
1.www.namnak.com
2.www.ehyacenter.com
3.www.asriran.com
.jpg "5 ابزار ضروری برای زنده ماندن در صعودهای زمستانی")
