مه مغزی،علل و علائم آن

مه مغزی نوعی وضعیت و مشکل خاص پزشکی است که طی آن فرد مبتلا در تفکر دچار اختلال حواس‌پرتی می‌شود. درواقع، مه مغزی باعث می‌شود تا فرد اساس گیجی و بی‌نظمی فکری کند یا تمرکز و جمع‌بندی افکار و بیان آنها برایش سخت بشود. مه مغزی، شکلی از اختلالات عملکردی مغز است که عوارضی چون مشکلات حافظه، عدم وضوح فکری، تمرکز پایین را در فرد ایجاد می‌کند.

جمعه، 2 آبان 1399

تخمین زمان مطالعه:

پدیدآورنده: لیلا معصومی

موارد بیشتر برای شما

مه مغزی چیست؟

مه مغز اصطلاحی است که احساسات پریشانی، فراموشی، عدم تمرکز و وضوح ذهنی را توصیف می کند. مه مغز نیز نشانه شرایط سلامتی ریشه دار و داخلی است و اگر احساس عدم تمرکز و عدم توانایی فکر دارید، مغز تان یک سیگنال می فرستد که در زندگی شما یک عدم تعادل وجود دارد که باید مورد توجه قرار گیرد.

مه مغز می تواند نتیجه طیف وسیعی از مشکلات سلامتی از جمله حساسیت به استرس، رژیم غذایی ، شیمی درمانی، افسردگی، اضطراب و بی خوابی باشد به عبارت دیگر، اگر در حال تجربه مه مغزی هستید، به آن معنا نیست که شما شرایط خاصی دارید و در عوض، این یک چراغ هشدار برای سلامتی کلی تان است.

مه مغز قطعا تا ابد نمی ماند و همیشگی نیست و زمانی که علت ریشه ای کشف شد، تنظیمات سبک زندگی، رژیم غذایی، دارو و مدیریت استرس می تواند مه را بردارد و وضوح، تمرکز و انرژی را بازیابی کند.1

علل شایع مه مغزی

فشار و استرس

کمبود خواب

تغییرات هورمونی ناشی از یائسگی یا بارداری

یک رژیم غذایی نامنظم

کمبود ویتامین B ۱۲

دارو‌ها

شرایط سلامتی از جمله افسردگی، دیابت، سندرم سوزنر، میگرن و مشکلات تیروئید

کم آبی

شیمی درمانی.2

علائم مه مغزی

علائم مه مغز شامل مشکل در تفکر، تمرکز یا انجام وظایف شناختی است.

مشکلاتی در یادآوری کلمه، اختلال حافظه کوتاه مدت و از دست دادن اندیشه می تواند اغلب شما را ناامید و یا حتی ناراحت کند و این حس گم شدن در مه اغلب باعث استرس بیشتر می شود که مه مغز را شدید تر می کند.

سایر علائم مه مغز عبارتند از:

انرژی کم یا خستگی (از جمله سندرم خستگی مزمن)

تحریک پذیری

مشکل تمرکز حواس - احساس اینکه به راحتی حواس پرت می شود

سردرد

فراموشی و مشکلات به خاطر سپردن اطلاعات

مشکل برقراری ارتباط

انگیزه کم، احساس ناامیدی و یا کمی افسردگی

اضطراب

سردرگمی

مشکل خوابیدن در طول شب یا بی خوابی

مشکل در ورزش کردن و انجام فعالیت های روزمره.1

شیوه‌ی تشخیص مه مغزی چگونه است؟

اگر در تشخیص و تمییز دادن مسائل دچار مشکل مداومی هستید و این مشکل وخیم‌تر می‌شود و بهبود نمی‌یابد، امکان دارد که به مه مغزی دچار شده باشید و باید به پزشک مراجعه کنید تا با انجام آزمایش‌هایی این مشکل را بررسی کند. شاید دچار شدن به این حالت ریشه در مشکلات اساسی دیگری داشته باشد. بنابراین پزشک درباره‌ی موارد زیر از شما سؤال خواهد کرد:

سلامت ذهنی؛

رژیم غذایی؛

سطح فعالیت‌های جسمانی؛

مکمل‌ها و داروهایی که اخیرا مصرف کرده‌اید.

لازم است درباره‌ی سایر علائم احتمالی هم صحبت کنید. برای مثال، شخصی که دچار کم‌کاری تیروئید است ممکن است دچار ریزش مو، خشکی پوست، افزایش وزن یا شکنندگی ناخن‌ها هم بشود. آزمایش‌ خون می‌تواند به پزشک در کشف موارد زیر کمک کند:

سطح غیرعادی قند خون؛

عملکرد نامناسب کبد، کلیه و تیروئید؛

کمبود مواد مغذی؛

عفونت‌ها؛

بیماری‌های التهابی.

براساس نتایجی که آزمایش خون نشان می‌دهد، پزشک می‌تواند درباره‌ی تشخیص بیماری نظر بدهد. سایر ابزارهای تشخیصی شامل عکس‌برداری و تصویربرداری از داخل بدن با اشعه ایکس، ام.آر.آی (MRI: Magnetic Resonance Imaging) و سی‌تی‌اسکن (Computed Tomography) است.

سایر مواردی که برای تشخیص استفاده می‌شود، بررسی اختلالات خواب و آزمایش‌های حساسیت است. بررسی روند مصرف مواد غذایی و یادداشت‌برداری از موادی که در رژیم غذایی استفاده می‌کنید، باعث می‌شود تا به درک درستی در این مورد برسید.3

چه زمانی در مورد مه مغزی به پزشک مراجعه کنیم؟

اگر مه مغزی ناگهان خودش را نشان دهد و یا در زندگی روزمره تان اختلال ایجاد کند، بدتر از موارد معمول است و باید به پزشک مراجعه کنید. شما می‌توانید یک آزمایش خون را انجام دهید که در آن دیابت، عدم تعادل هورمونی و کمبود مواد مغذی در آن نمایش داده می‌شود.

اگر فکر می‌کنید که دارو مغز شما را مه آلود می‌کند، ممکن است پزشک شما دوز دارو را تنظیم کرده یا یک داروی جایگزین برای آن تجویز کند.2

درمان مه مغزی چگونه است؟

درمان مه مغزی وابسته به علت و ریشه‌ی آن است. برای نمونه اگر به کم‌خونی دچار باشید، مصرف مکمل‌های آهن باعث افزایش تولید سلول‌های قرمز خونی می‌شود و از میزان مه مغزی کم می‌کند. اگر دچار یک بیماری خودایمنی باشید، داروهای ضدالتهابی مانند کورتیکواستروئیدها (corticosteroid) یا سایر داروهایی تجویز خواهد شد که سیستم ایمنی را از مقابله با بدن منع می‌کنند.

به‌طور کلی، مه مغزی به دلایل مختلفی ایجاد می‌شود و می‌تواند با رفع کمبود مواد مغذی، تعویض و تغییر داروها یا بهبود کیفیت خواب درمان بشود. درمان‌های خانگی برای مه مغزی از این قرار هستند:

خوابیدن ۸ تا ۹ ساعت در طول شب؛

مدیریت صحیح استرس با شناخت محدودیت‌ها و پرهیز از مصرف الکل و کافئین؛

ورزش کردن؛

تقویت قوای مغزی (حل معما و به‌کار گرفتن تفکر در حل مسائل مختلف)؛

تجربه‌ی فعالیت‌های لذت‌بخش و هیجان‌انگیز؛

افزایش مصرف میوه، سبزی و چربی‌های مفید.3

مکمل های مناسب برای درمان مه مغزی

بسیاری از ویتامین ها و مکمل های غذایی می توانند به درمان مه مغز و یا حمایت از سلامت مغز کمک کنند. متخصصان سلامت ممکن است برخی از موارد زیر را پیشنهاد دهند:

ویتامین B12

به عملکرد مغز کمک می کند و نقش مهمی در حافظه و تمرکز دارد.

ویتامین D

به پاک کردن مه مغزی ، از بین بردن افسردگی ، بهبود وضوح و حافظه کمک می کند.

منیزیم

سیستم عصبی مرکزی را آرام می کند، هورمون های استرس را مسدود می کند و همچنین به میگرن کمک می کند.

پروبیوتیک

با ایجاد باکتری های سالم سلامت روده را بهبود می بخشید.

اسیدهای چرب ضروری امگا 3

با خستگی ، حافظه ضعیف ، نوسانات خلقی و افسردگی مبارزه می کند.

کورکومین

باعث تقویت حافظه و توجه می شود ، التهاب را کاهش می دهد و به درمان افسردگی کمک می کند .

رودلیا

مه را از بین می برد و تمرکز را افزایش می دهد .

باکوپا

حافظه و عملکرد شناختی را بهبود می بخشد ، استرس و اضطراب را کاهش می دهد ، به علائم بیماری کمبود فشار خون کمک می کند

گوتو کولا

خستگی ذهنی ، اضطراب ، افسردگی ، کاهش حافظه و بی خوابی را درمان می کند .

کوآنزیم Q10 (CoQ10)

میتوکندری سلول های شما را تقویت می کند تا قدرت مغز را تقویت کند.1

چشم‌انداز مشکل مه مغزی چیست؟

مه مغزی می‌تواند نگران‌کننده باشد. اگر این مشکل درمان نشود، کیفیت زندگی شما را تحت‌تأثیر قرار خواهد داد. اگر این مسئله به‌درستی ریشه‌یابی شود، بهبود پیدا خواهد کرد. از دیگر عواملی که ممکن است موجب مه مغزی بشوند، باید به موارد زیر اشاره کرد:

بارداری

خیلی از بانوان در دوران بارداری دچار مشکلاتی در حافظه و به‌خاطر آوردن چیزهای مختلف می‌شوند. حمل جنین در شکم می‌تواند تغییرات زیادی را به بدن مادر تحمیل کند. مثلا مواد شیمیایی مختلفی برای حفاظت از جنین و تغذیه‌‌ی او ترشح می‌شوند و همین مواد ممکن است روی حافظه تأثیرات منفی داشته باشند.

بیماری ام.اس (Multiple Sclerosis)

بیماری ام اس هم روی سیستم مرکزی مغز اثر می‌گذارد و شیوه‌ی تعامل مغز با سایر اعضای بدن را تحت تأثیر قرار می‌دهد. تقریبا نیمی از افرادی که به ام.اس دچار هستند، مشکلاتی در زمینه‌ی حافظه، تمرکز، برنامه‌ریزی و صحبت‌کردن پیدا می‌کنند. یادگیری و تمرینات حافظه در این زمینه مفید است و متخصصان در تجویز راهکارهای مؤثر دراین‌باره می‌توانند به فرد مبتلا کمک کنند.

افسردگی

هنگام افسردگی، فرد قادر به تفکر درست یا به‌خاطر آوردن دقیق مسائل نیست. کاملا مشخص نیست که این مه مغزی ناشی از کمبود انرژی و انگیزه‌ی افسردگی است یا تغییراتی که افسردگی در مغز ایجاد می‌کند. با دارودرمانی و مشاوره، این مشکل رفع خواهد شد.

لوپوس

این بیماری طولانی‌مدت می‌تواند باعث حمله‌ی سیستم ایمنی بدن به سلول‌های خود بشود. علائم لوپوس در هر فرد با دیگری متفاوت ظاهر می‌شود. نیمی از افراد مبتلا به لوپوس دچار مشکلات حافظه، تمرکز و دچار شدن به گیجی هستند. درمان خاصی برای این بیماری وجود ندارد، اما دارو و مشاوره مفید خواهد بود.3

پینوشتها
1.www.namnak.com
2.www.yjc.ir
3.www.chetor.com

ارسال نظر

با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.

متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.