گلی برای آشپزی
قدمت استفاده از گل رز به مصر باستان برمی‌گردد، در آن زمان، این گل بیشتر به منظور درمان کشت می‌شد تا زیبایی آن و در قرون وسطی، گل رز بیشتر برای دارو و غذا کشت می‌شد. مردم سراسر جهان خصوصا آسیایی‌ها از مصرف گل رز در غذاهایشان لذت می‌برند البته ایتالیایی‌ها و فرانسوی‌ها نیز از آن بهره می‌برند. گلبرگ و میوه‌ی رز محبوب آشپزخانه‌ها و قنادی‌های حرفه‌ای است. ۹۵ درصد گلبرگ‌های رز، آب است بنابراین کالری کمی دارد. آشپزی با گل رز فرصت کشف و طبخ غذاهایی با طعم و عطر جدید را می‌دهد. هر گل رزی را نباید خورد زیرا گل‌هایی که به منظور خوراکی کاشته می‌شوند، باید در آفتاب کامل و خاک خوب با کود آلی و ارگانیک پرورش داده شوند و دور از آلودگی خیابان‌ها و شهرها باشند. هیچگاه از گل‌های کنار جاده استفاده نکنید و قبل از خوردن آن، گلبرگ‌ها را با آب سرد بشویید و سفیدی ته گلبرگ‌ها را جدا کنید زیرا مزه‌ی تلخی دارد. گلبرگ‌های قدیمی‌تر مزه‌ی بهتری دارد. ویتامین‌ث موجود در گلبرگ‌ها کمتر از میوه‌ی آن است. می‌توانید آن را به سالاد اضافه کنید یا درون ژله بریزید و در تهیه شیرینی و مربا از آن استفاده کنید.
سرشار از ویتامین
فقط گونه‌های خاصی از رز خاصیت درمانی دارد. رز کانینا یا نسترن خودرو، رز آرکانزانا، رز لاویگاتا(رز چروکی)، رز گالکا (رز فرانسوی) رز محمدی (گل گلاب)، رز روگوزا، رز مولتی فلورا(رز خوشه‌ای) از انواع گل رز است. گلبرگ‌های رز برای درمان عفونت‌های باکتریایی و ویروسی کاربرد دارد و همچنین برای درمان عفونت‌های دستگاه ادراری و اسهال مزمن مفید است. در طب چینی باستان، گل رز برای درمان اختلالات گوارشی، درد ناشی از صدمات و بی‌نظمی قاعدگی زنان استفاده شده است.این گل حاوی مقدار بسیار زیادی ویتامین‌ای، ویتامین‌دی، ویتامین‌ث، ویتامین‌ب۳ و ویتامین‌آ و همچنین اسیدسیتریک، بیوفلاونوئید، روی و تانن است. نهنج این گل نیز حاوی مقدار بسیار زیادی ویتامین‌ث است. اکثر مردم جهان چای گل رز و میوه‌ی آن را برای درمان انواع بیماری مانند رهایی از تنش و استرس، زخم معده، ناراحتی‌های قلبی، عفونت‌ها، اسهال، سوء‌هاضمه و مشکلات گردش خون می‌نوشند با این حال اگر به هر کدام از این بیماری‌ها مبتلا هستید باید تحت نظر یک متخصص باشید.میوه ی این گل، در حقیقت همان تخمدان گیاه است که پس از بارور شدن، تخمک‌ها به دانه تبدیل می‌شوند و تخمدان به میوه.در این موقع است که میوه سرشار از ویتامین‌ث است (۲۰ برابر پرتقال) و برای درمان سرماخوردگی، آنفولانزا و مشکلات معده استفاده می‌شود.میوه ی رز برای اختلالات معده از جمله اسپاسم معده، کمبود اسید معده و جلوگیری از تحریک و زخم معده مفید است و به عنوان یک مقوی معده استفاده می‌شود. همچنین برای اسهال، یبوست، سنگ کیسه صفرا، اختلالات دستگاه ادراری و کلیوی، احتباس مایعات، نقرس، درد پشت پا (سیاتیک)، دیابت، کلسترول بالا، کاهش وزن و فشارخون بالا کاربرد دارد.همچنین برای پایین آوردن تب، تقویت سیستم ایمنی بدن و افزایش جریان خون در اندام‌ها مفید عنوان شده است.1
تقویت سیستم ایمنی بدن
گل رز سرشار از ویتامین E است و فواید زیادی برای سلامت پوست دارد؛ روغن دانه‌های این گیاه برای محافظت از پوست به‌ویژه پوست‌های خشک و حساس و درمان بعضی عارضه‌های پوستی استفاده می‌شود. همچنین از آنجا که میوه تازه گل رز سرشار از ویتامین ث است، نقش مهمی در حفظ سلامت بدن و تقویت سیستم ایمنی دارد..jpg "آشنایی با خواص گل رز")
خاصیت ضد التهابی
در عصاره این گل، رنگدانه‌هایی مانند کاروتنوئید، فلاوانوئید، پلی‌فنول با خواص آنتی‌اکسیدانی قوی و ضد التهابی وجود دارد؛ مصرف گل رز به تسکین درد آرتریت کمک می‌کند و توانایی حرکتی را بهبود می‌بخشد. این گیاه جادویی به دلیل داشتن خاصیت ضد التهابی، باعث تسکین دردهای روده و بهبود فعالیت منظم شکم می‌شود و به جذب مواد مغذی موجود در روده‌ها کمک می‌کند.
پیشگیری از بروز بیماری‌های قلبی
آنتی‌اکسیدان‌ها و ترکیبات پلی‌فنولیک موجود در گل رز ، خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی را به طور چشمگیری کاهش می‌دهد و نقش موثری در کنترل فشار خون افراد دارد. همچنین لیکوپن (رنگدانه گیاهی قرمز رنگ) موجود در این گیاه نیز باعث کاهش ابتلا به امراض قلبی می‌شود.
پیشگیری از سرطان
اکثر آنتی‌اکسیدان‌های موجود در گل رز، خاصیت ضدسرطانی دارد و مانع رشد سلول‌های سرطانی می‌شود؛ نوشیدن دمنوش گل رز نیز راهکاری مفید برای مبارزه با سرطان سینه است اما مطالعات بیشتری باید در مورد میزان تاثیر این گیاه بر روند پیشروی سرطان صورت گیرد.2
سلامت استخوان
میوه گل رز اثرات ضد التهابی دارد و موجب کاهش خشکی و سفتی مفاصل می‌شود. چای سبز نیز اثرات ضد التهابی دارد. بر اساس گزارش ارائه شده در دانشگاه مریلند، چای سبز موجب کاهش تخریب غضروف‌ها می‌شود. مطالعه دیگری که در کنگره بین‌المللی استئوپروز کانادا در سال 2006 ارائه شد، بیان شده که چای سبز موجب افزایش تراکم استخوانی می‌شود. مطالعه دیگری که در سال 2007 به چاپ رسید همین نتایج را تایید کرد و نشان داد تراکم استخوانی کسانی که به طور مداوم چای سبز می‌نوشند، 8/2درصد بالاتر از افراد دیگر است. این اثر معادل اثر ورزش کردن یا دریافت منظم کلسیم است.
اثرات گوارشی
چای گل سرخ سموم بدن را دفع می‌کند و با باکتری‌های مضر دستگاه گوارش مبارزه می‌کند و اثرات ضد اسهالی دارد. گلبرگ‌های گل سرخ موجب حفظ تعادل سیستم گوارش شده و به صورت یک دیوروتیک در بدن عمل می‌کند. گلبرگ‌های گل سرخ درمان بیماری‌های التهابی روده مانند بیماری کرون و کولیت زخمی است. ترکیب این گلبرگ‌ها با چای سبز اثرات آن را دو چندان می‌سازد و از التهاب و عفونت‌های سیستم گوارشی می‌کاهد.3
خواص چای و روغن گل رز
شاید برای تان عجیب باشد اما از گل سرخ روغنی تهیه می شود که اتفاقا با حرارت دادن گلبرگ هایش از آن خارج می شود که تقویت کننده قوای جنسی است و برای درمان مشکلات زناشویی کاربرد دارد.علاوه براین از ریزش مو و پوسیدگی دندان جلوگیری می کند. گفته می شود که در درمان آسم و سردرد هم موثر است. چای گل سرخ نیز آرام بخش، مقوی، شاداب کننده، ضدافسردگی است.
در فصل زمستان به خصوص توصیه شده که از چای گل سرخ استفاده کنید تا جلوی سرماخوردگی را بگیرید؛ جالب توجه اینکه هم می توان گلبرگ های گل سرخ و هم میوه گل سرخ را به عنوان دمنوش دم کرد. در هر دو صورت دمنوشی صورتی تا قرمز رنگ با خواص دارویی فراوان خواهید داشت.
حتی در بعضی منابع گفته شده که غرغره کردن دمنوش برگ گل سرخ می تواند گلو درد حاصل از سرماخوردگی را بهبود ببخشد.4
پی نوشت:
1.ghazaa.com
2.www.imna.ir
3.www.beytoote.com
4.www.delgarm.com
