چاق‌هاي لاغر !

متخصصان به تازگي به ‌اين نتيجه رسيده‌اند كه چاقي دروني كه همان انباشته شدن چربي در بافت‌ها و اعضاي حياتي بدن مثل قلب، كبد، لوزالمعده و … است خطرناك‌تر از چربي انباشته شده در نواحي زير پوستي است كه به راحتي قابل تشخيص بوده و اصطلاحا معياري براي تشخيص و نشان دادن چاقي ظاهري است.
دكتر بل، پروفسور امپريال كالج لندن اظهار مي‌دارد كه لاغر بودن لزوما به‌ اين معنا نيست كه فردي در ظاهر چاق نباشد به‌طوري كه وي و همكارانش با اسكن كردن چربي‌هاي انباشته شده در بدن 800 نفر با دستگاه‌هاي ام.آر.آي نقشه نقاط رسوب چربي در بدن انسان را ترسيم کردند. دكتر بل، اذعان مي‌كند كه با توجه به اطلاعات به‌دست آمده، افرادي كه وزن خود را از طريق رژيم غذايي كنترل مي‌كنند و اصطلاحا به لاغري ظاهري اهميت مي‌دهند بيشتر دچار چاقي دروني (انباشتگي چربي در اطراف اعضاي مهم بدن ) مي‌شوند كه متاسفانه به راحتي نيز قابل تشخيص نبوده و افراد به ظاهر لاغر مي‌توانند افراد چاقي باشند كه چاقي آنها مخفي و پوشيده نگه داشته شده است. به دليل ظاهر نشدن ‌اين نوع چاقي متخصصان نگران آن هستند كه افراد لاغر و كساني كه اضافه وزن ندارند به اشتباه خود را سالم تلقي کنند در حالي كه ‌اين افراد مي‌توانند دچار چاقي دروني خطرناك باشند.

كارشناسان چه مي‌گويند

دكتر تيکولز، رييس بخش كارديولوژي بيمارستاني در نيوجرسي نيز اظهار مي‌دارد كه فقط اين دليل كه شخصي لاغر است و يا در محدوده وزني نرمال قرار دارد او را در برابر خطر ابتلا به ديابت و يا عوامل خطرزاي بيماري‌هاي قلبي عروقي مصون نمي‌دارد. همچنين قابل توجه است كه حتي افراد با شاخص توده بدني نرمال (BMI) به طور حيرت انگيزي داراي ذخاير چربي نهان هستند. بنابراين BMI نرمال و در محدوده طبيعي لزوما نشان سلامت نيست. ‌اين مساله در زنان 20تا25 درصد و در مردان حدود 60 درصد شايع است.

حتي مانكن‌ها

دكتر بل اصطلاح ظاهر لاغر – درون چاق را به كار مي‌برد و ‌اين مساله را حتي در مدل‌ها، بالرين‌ها و مانكن‌هاي حرفه‌اي نيزمشاهده مي‌كند. با توجه به يافته‌هاي دكتر بل، افرادي كه دچار چاقي دروني هستند در آستانه ابتلا به چاقي ظاهري نيز هستند و ‌اين افراد مقادير زيادي غذاهاي چرب و شيرين مصرف مي‌كنند و الگوي غذايي كاملا نادرستي دارند ولي دريافت كالري هنوز در حدي نبوده است كه موجب چاقي ظاهري شود. دانشمندان معتقدند كه بدن به‌طور طبيعي انباشتن چربي را از ناحيه شكمي‌شروع مي‌كند اما در برخي موارد ممكن است به هر دليلي انباشتن چربي از هر نقطه ديگر بدن آغاز شود. با وجودي كه هنوز خيلي از دانشمندان وزن طبيعي را به عنوان شاخصي از سلامتي تلقي مي‌كنند و يا BMI را شاخص قابل اعتمادي مي‌دانند دكتر Steer متخصص تغذيه شوراي تحقيقات پزشكي بريتانيا مي‌گويد باوجود مفيد بودن BMI در ‌اين مقوله نمي‌توان در مورد انباشته شدن چربي در نواحي مختلف بدن از‌ اين شاخص استفاده كرده و اطلاعاتي به‌دست آورد.
متخصصان در مورد خطر دقيق انباشتگي چربي و چاقي دروني كاملا مطمئن نبوده و فقط دچار‌اين سوء ظن هستند كه‌اين امر مي‌تواند با ريسك بيماري‌هاي قلبي و ديابت مرتبط باشد. چربي، كه گرداگرد اعضاي دروني بدن را مي‌پوشاند ممكن است باعث فرستادن پيام‌هاي عصبي و شيميايي جهت تجمع چربي در اعضاي داخلي بدن شود و ‌اين امر مي‌تواند موجب مقاومت به انسولين،‌ ديابت نوع 2 و يا حتي بيماري‌هاي قلبي عروقي را فراهم آورد.

چاق‌هاي فعال، سالم‌تر از لاغرهاي تنبل

متخصصان بر ‌اين باورند كه افراد چاق و فعال از همتاي لاغر غيرفعال خود سالم‌ترند. افراد با وزن طبيعي ولي غيرفعال نسبت به افراد چاق پرتحرك بيشتر در معرض خطر ابتلا به بيماري‌ها هستند. حتي دكتر بل مي‌گويد كه بر خلاف تصوري كه در مورد كشتي‌گيران سنگين وزن با ظاهر بدني نه چندان زيبا وجود دارد، ‌اين افراد از خيلي از همكاران لاغر و بي‌تحرك خود سوخت و ساز بهتري دارند و‌ اين به دليل آن است كه چربي در بدن ‌اين كشتي‌گيران در نواحي زير پوستي تجمع يافته است و به‌طور معمول اعضاي مهم و نيز ماهيچه‌ها دچار مشكلي نيستند.
دكتر باب‌راس، متخصص چاقي از دانشگاه كوئينز كانادا مي‌گويد: «جاي نگراني نيست چون چربي دروني با ورزش و فعاليت بدني و به اصطلاح رژيم غذايي درست به راحتي قابل سوختن و از بين رفتن است و حتي اگر شما كاهش وزن خود را از طريق ترازوي خانگي خود احساس نكنيد، محدوديت كالري و تمرينات بدني تاثير به‌سزايي بر چاقي دروني دارد.»

چرا ورزش؟

دكتر تيكولز، مي‌گويد: «از آنجايي كه فاكتورهاي زيادي در ابتلا به بيماري‌هاي قلبي عروقي وجود دارد تعيين دقيق ميزان اثر چاقي دروني در ابتلا به‌ اين بيماري‌ها قدري مشكل است به‌طوري‌كه سابقه فاميلي، فشار خون و سطح كلسترول خون به عنوان عوامل تعيين‌كننده مهمتري نسبت به چاقي ظاهري و دروني هستند اما نقش‌ اين دو فاكتور اخير نيز نبايد فراموش شود.» در كل متخصصان اظهار مي‌كنند اگر فقط مي‌خواهيد به ظاهر، لاغر به نظر بياييد و يا‌ اندام متناسبي داشته باشيد ممكن است رژيم غذايي به تنهايي كفايت داشته باشد اما اگر مي‌خواهيد سالم باشيد و سالم بمانيد آنگاه فعاليت بدني به‌همراه عامل مذكور بايد به‌عنوان يك فاكتور مهم و هميشگي در زندگي شما تثبيت شود و به‌طور روزمره در كنار تغذيه سالم به‌ اين امر نيز بپردازيد.
منبع: www.salamat.com
/خ