همه جیز راجع به داکرایوسیتیت

داکریوسیتیت

داکرایوسیتیت عفونت کیسه های اشکی در گوشه تحتانی چشم است که می تواند باعث درد، قرمزی و ناراحتی چشمی شود. چشمان دردناک همراه با ترشحات خارج شده از چشم، برای همه ناخوشایند خواهد بود. البته خوشبتانه این علائم با درمان مناسب و به موقع به سرعت برطرف خواهد شد.

در حقیقت بیماری چشمی داکریوسیستیت التهاب یا عفونت کیسه های اشکی است. این کیسه ها قسمت بالایی غدد اشکی هستند که از گوشه داخلی چشم تا حفره بینی ادامه دارند. مجرای اشکی به عنوان مسیری برای شستن کثیفی ها و آلودگی ها از سطح چشم به حساب می آیند. همزمان با خارج شدن اشک ها از طریق مجرای اشکی، اشک های جدید و تازه ای وارد این مجرا می شود.

زمانی که در کیسه های اشکی یا مجرای اشکی انسدادی به وجود بیاید، این فرآیند پاکسازی چشم با اختلال مواجه شده و اشک های مصرف شده دیگر نمی توانند به درستی از داخل چشم ها خارج شوند. در نتیجه ممکن است در این ناحیه مهم از چشم باکتری ها تجمع پیدا کنند.

در نتیجه علائم بیماری داکریوستیت بسیار شبیه عفونت های چشمی دیگر است. بهتر است در صورت بروز علائم مشابه عفونت، فرد مبتلا باید سریع تر برای جلوگیری از پخش شدن عفونت یا بروز عوارض جانبی به پزشک مراجعه کند.1

شیوع داکریوسیتیت

بروز بیماری داکریوسیتیت در نوزادان بسیار شایع تر از بزرگسالان است. با این حال بزرگسالان بالای 40 سال نیز ممکن است به این بیماری دچار شوند. البته کودکان معمولاً با انسداد غدد اشکی به دنیا می آیند که به آن داکریوسیتیت مادرزادی گفته می شود. همچنین احتمال بروز انسداد مجاری اشکی در زنان میانسال بیشتر از مردان است زیرا مجاری اشکی زنان به طور طبیعی باریک تر از مردان است.1

علل داکریوسیستیت

داکریوسیستیت در کودکان بیشترین شیوع را دارد. به هر جهت، افراد بزرگسال در سنین بالای 40 در ریسک بالاتری برای ابتلا به داکریوسیستیت قرار دارند.

در نوزادان، ناهنجاری‌های مادرزادی مجاری اشکی مثل انسداد مجرای اشک که به حفرات بینی راه دارد علت شایع بروز داکریوسیستیت محسوب می‌شود.

علل بروز داکریوسیستیت در کودکان بزرگ‌تر و بزرگسالان شامل موارد زیر است:

• سینوزیت

• آبسه‌های بینی

• بروز تروما در این ناحیه که سبب انسداد شود

• وجود تومور در سینوس یا معبرهای بینی

• باکتری‌های مسبب عفونت‌های استرپتوکوکی یا استافیلوکوکی.2

علایم داکریوسیستیت

علایم داکریوسیستیت از نظر شدت از فردی به فرد دیگر متفاوت است و بستگی به نوع داکریوسیستیت دارد.

مردم دچار داکریوسیستیت حاد در مقایسه با داکریوسیستیت مزمن اغلب دچار علایم شدیدتری می‌شوند.

هم داکریوسیستیت حاد و هم داکریوسیستیت مزمن می‌توانند سبب بروز علایم زیر شوند:

• خروج چرک و ترشحات غلیظ از چشم

• بروز درد در گوشۀ پایینی قسمت خارجی پلک چشم

• بروز حالت سرخی و ورم در نزدیکی قسمت پایین بخش خارجی پلک چشم

• نمناک شدن چشم

• اشک بیش از حد

• تب

مردم دچار داکریوسیستیت مزمن کمتر محتمل است که دچار درد، سرخی یا ورم شوند.2

عوامل خطر داکریوستیت

عوامل خطری که احتمال انسداد مجاری اشکی را افزایش می دهند، عبارتند از:

سپتوم انحراف یافته، هنگامی که سپتوم شما (دیواره نازک بین سوراخ بینی شما) دقیقاً در وسط بینی قرار نگرفته باشد، یکی از سوراخ های بینی نسبت به دیگری کوچک تر خواهد بود.

rhinitis یا التهاب غشای مخاطی در داخل بینی

هیپرتروفی توربین تحتانی (Inferior turbinate hypertrophy) یا تورم یکی از ساختارهای استخوانی در بینی شما که به فیلتر و مرطوب کردن هوای تنفسی شما کمک می کند.1

تشخیص داکریوسیستیت

تشخیص داکریوسیستیت نسبتاً ساده است. در طول معاینه دکتر ممکن است از فرد شرح حال پزشکی وی را بگیرد و سپس چشم را برای بررسی علایم داکریوسیستیت مثل ورم و سرخی مورد معاینه قرار دهد.

دکتر همچنین ممکن است که کیسۀ لاکریمال را فشار دهدتا ببیند که آیا چرکی از آن خارج می‌شود یا خیر. اگر چرک خارج شود، ممکن است پزشک نمونۀ چرک را برای بررسی باکتری‌های موجود در آن جمع‌آوری کند.

در برخی موارد، دکتر ممکن است تست ناپدید شدن رنگ را انجام دهد. در طول این تست، دکتر رنگ زردی در گوشۀ چشم قرار می‌دهد. در چشم سالم، رنگ زرد پس از چند دقیقه محو می‌شود. اگر انسدادی وجود داشته باشد، رنگ مزبور زمان بسیار طولانی‌تری در چشم باقی می‌ماند.

تست ناپدید شدن رنگ همچنین می‌تواند نشان دهد که آیا مجاری اشکی به طور کامل مسدود شده‌اند یا اینکه انسداد مزبور نسبی و محدود است.

برای بررسی سطح انسداد، دکتر سوابی را داخل بینی فرد در سمتی که دچار انسداد است فرو می‌برد. اگر رنگ از طریق معبر پیش‌گفته وارد بینی شده باشد، این احتمال هست که فرد با انسداد نسبی مجرای اشک مواجه باشد.2

درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟

اگر شما یا یکی از اعضای خانواده تان علایم عفونت یا انسداد مجرای اشکی را داشته باشید.

تب 3/38 درجه سانتیگراد یا بیشتر

اگر علی رغم درمان علایم بهبود نیابند.

اگر بینایی مختل شده باشد.3

روند درمان عفونت مجرای اشکی

غالباً به درمانی غیر از ماساژ نیاز ندارد.

جراحی برای گشادکردن و گذاشتن میل در مجرای اشکی

این امر در شیرخواران معمولاً با بیهوشی عمومی مختصری انجام می شود. در بزرگسالان غالباً در مطب پزشک با بی حسی موضعی انجام می گردد. پس از گشادکردن ، دستگاه مجرای اشکی با آب نمک شستشو می گردد.

در مورد انسداد (در صورت عدم نیاز به جراحی )، روزی 2 بار مجرای اشکی را با نوک انگشت ماساژ دهید تا محتویات آن دوشیده شود.

در مورد عفونت ، درد را با پوشش های مرطوب و گرم تسکین دهید.

انسداد کامل ممکن است نیازمند باز کردن مسیر چشم تا بینی با جراحی باشد.