طبق نوشته آقای جعفر حسینی از معلمان روستای بنه گز و روایت مردمی، شاه جبار از متفرق شدگان سپاه احمد بن موسی علیه السلام (شاه چراغ) است. در حالی که دشمن در تعقیب او بود، سوار بر اسب به کوه ها و بیابان های تنگستان پناه می آورد و در جایی که اکنون زیارتگاه اوست؛ درون غاری مخفی می گردد. بیش از این در مورد شاه جبار اطلاعی یافت نشد. اکنون در محل زیارتگاه اتاقی زیرزمینی و سرداب گونه که گویند محل اختفای شاه جبار همین جا بوده است. در انتهای این اتاق نرده ای آهنی نصب میباشد که در آن سویش گودالی چاه مانند به عمق ۳ متر و ابعاد 2.60× ۵۰ متر قرار دارد. این گودال دارای دو راه زیرزمینی می باشد؛ یکی در سمت جنوب و دیگری در سمت مغرب، راه جنوبی با دهانه 1.40 و طول۱۰متر به سطح زمین می آید، وراه غربی بعد از عبور از یک چاه، درون درهای که سمت غربی زیارتگاه است باز می شود، این شاخه فعلا مسدود است. اتاق یاد شده چهار گوش، از سنگ و گچ و به ابعاد 8.80.×4.10 میباشد. روی دیوارهای گچمالی شده آن تمثال ائمه علیهم السلام نصب گردیده و دارای کفی گچی می باشد که مفروش به موکت است. سقف بنا بتونی و دارای دری آهنی، به عرض 1 و ارتفاع 1.23 متر است که به سمت شمال باز می شود. بر اساس نوشته جناب آقای جعفر حسینی، حدود ۲۰۰ سال پیش فردی به نام احمد تاج الدین حسینی، از طایفه خلیفه های بنه گز، در محلی که شاه جبار مخفی شده بود، اتاقی می سازد و سپس به مرور زمان توسط اعقابش و دیگر دوستداران امکاناتی فراهم می گردد. در حال حاضر این زیارتگاه دارای دو باب آب انبار، ۵ چشمه دستشویی، ۵ باب زائرسرا و فضای سبز است. متأسفانه راه آن تاکنون خاکی و عبور و مرور در آن به سختی صورت می گیرد. چه خوب است خیرین منطقه برای رفاه حال زوار همت به خرج داده آن را آسفالت کنند.
زیارتگاه شاه جبار، بسیار مورد توجه اهالی روستای بنه گز و دیگر روستاهای اطراف است. در دوران رنج و مشقت و مریضی و گرفتاری با اعتقاد کاملی که دارند به آنجا می روند و برای رفع حوایجشان به دعا و راز و نیاز می پردازند. در محوطه زیارتگاه دو علم است که حاجتمندان دور آن نشسته و به راز و نیاز می پردازند.
منابع:
1. نوشته آقای جعفر حسینی، معلم و محقق، ساکن بنه گز.
2. اطلاعات و تحقیقات محلی.
منبع: زیارتگاه‌های استان بوشهر، دفتر اول، غلامحسین هادی نژاد دشتی، انتشارات وثوق، چاپ اول، قم، 1388ش، صص 65-64
