آن سيه چرده که شيريني عالم با اوست
شاعر : حافظ
چشم ميگون لب خندان دل خرم با اوست |
|
آن سيه چرده که شيريني عالم با اوست |
او سليمان زمان است که خاتم با اوست |
|
گر چه شيرين دهنان پادشهانند ولي |
لاجرم همت پاکان دو عالم با اوست |
|
روي خوب است و کمال هنر و دامن پاک |
سر آن دانه که شد رهزن آدم با اوست |
|
خال مشکين که بدان عارض گندمگون است |
چه کنم با دل مجروح که مرهم با اوست |
|
دلبرم عزم سفر کرد خدا را ياران |
کشت ما را و دم عيسي مريم با اوست |
|
با که اين نکته توان گفت که آن سنگين دل |
زان که بخشايش بس روح مکرم با اوست |
|
حافظ از معتقدان است گرامي دارش |
|