ديده دريا کنم و صبر به صحرا فکنم
شاعر : حافظ
و اندر اين کار دل خويش به دريا فکنم |
|
ديده دريا کنم و صبر به صحرا فکنم |
کتش اندر گنه آدم و حوا فکنم |
|
از دل تنگ گنهکار برآرم آهي |
ميکنم جهد که خود را مگر آن جا فکنم |
|
مايه خوشدلي آن جاست که دلدار آن جاست |
تا چو زلفت سر سودازده در پا فکنم |
|
بگشا بند قبا اي مه خورشيدکلاه |
عقده دربند کمر ترکش جوزا فکنم |
|
خوردهام تير فلک باده بده تا سرمست |
غلغل چنگ در اين گنبد مينا فکنم |
|
جرعه جام بر اين تخت روان افشانم |
من چرا عشرت امروز به فردا فکنم |
|
حافظا تکيه بر ايام چو سهو است و خطا |
|