تاب بنفشه ميدهد طره مشک ساي تو
شاعر : حافظ
پرده غنچه ميدرد خنده دلگشاي تو |
|
تاب بنفشه ميدهد طره مشک ساي تو |
کز سر صدق ميکند شب همه شب دعاي تو |
|
اي گل خوش نسيم من بلبل خويش را مسوز |
قال و مقال عالمي ميکشم از براي تو |
|
من که ملول گشتمي از نفس فرشتگان |
گوشه تاج سلطنت ميشکند گداي تو |
|
دولت عشق بين که چون از سر فقر و افتخار |
اين همه نقش ميزنم از جهت رضاي تو |
|
خرقه زهد و جام مي گر چه نه درخور همند |
کاين سر پرهوس شود خاک در سراي تو |
|
شور شراب عشق تو آن نفسم رود ز سر |
جاي دعاست شاه من بي تو مباد جاي تو |
|
شاهنشين چشم من تکيه گه خيال توست |
حافظ خوش کلام شد مرغ سخنسراي تو |
|
خوش چمنيست عارضت خاصه که در بهار حسن |
|