نبی رحمت در کلام اندیشمندان (2)

كلام شيرين و اخلاق نيك

لوئى توماس، نويسنده معروف آمريكايى‏

كمتر خانواده‏اى در عربستان ديده مى‏شود كه نام يكى از فرزندان خود را «محمد» نگذارد و اصولاً انتشار اين نام در عالم، بيشتر از انتشار نام پطرس و يوحناست. محمد صلى‏الله‏على‏وآله، پيغمبر عرب، اول كسى بود كه وحدت ملى عرب را عملى كرد و آن قبايل را در زير يك پرچم گردآورد و هنگامى كه ظهور نمود، نه تنها عربستان، بلكه جهان، محتاج به ظهورش بود. او با قوه و اعمال نفوذ، وحدت عرب را ايجاد نكرد؛ بلكه بر اثر كلام شيرين و اخلاق نيك خود، قلوب اين قوم را تسخير كرد تا آنان از روى ميل از او پيروى كرده، به گفته‏هايش ايمان آوردند. حقاً مى‏توان گفت كه فرزند مكه صفايى داشت كه در ساير پيغمبران يافت نمى‏شد. در او نيرويى بود كه با آن، ميان دل‏هاى متفرق، ايجاد ائتلاف مى‏كرد و به طورى آنها را متحد مى‏كرد كه در پندار و احساس، در حكم يك دل بودند.

**************

محمد امين

مستر هوبرت ويل، صاحب كتاب المعلم الاكبر

محمد، ششصد سال پس از مسيح ظهور كرد و با نيروى خدايى كه داشت، توانست تمام اوهام را برطرف سازد و بت‏پرستى را براندازد و چون مردى درست‏كردار، راست‏گو و بى‏آلايش بود، مردم به او لقب امين داده بودند. لهجه صادق و عزم استوارى داشت و با همين مزايا، توانست گمراهان را به راه راست هدايت كند.

**************

عدل و رحمت

لورانسيا دالبرى از بانوان دانشمند

محمد صلى‏الله‏على‏وآله، بزرگ و پيشواى حكومت اسلامى و همواره مراقب آسايش و آزادى ملت خود بوده و كسانى را كه مرتكب جنايت مى‏شدند، مجازات مى‏كرد. اين پيغمبر، دعوت به پرستش خداى يگانه و دين يگانگى را ترويج مى‏كرد و در دعوت به اين دين، لطف و مهربانى را حتى با دشمنان، مراعات مى‏كرد. در اين شخصيت، دو صفت از بهترين و عالى‏ترين صفات بشرى وجود داشت و آن دو، عدل و رحمت مى‏باشند.

مهربانى بى‏شائبه

هانرى ماسه‏

اگر درباره پيغمبر اسلام يك بحث اجمالى نماييم، شخصيتى كه همواره متفكر و در انديشه است، با نفسى كه باطنش مملو از غم و اندوه باشد، در برابر ما مجسم مى‏شود؛ اما مداركى كه از او در دست است، شخصى را در برابر ما مى‏آورد كه معتقد به خداى يگانه و زندگانى اخروى است و از صفات برجسته‏اش، مهربانى بى‏شائبه، عزم، اراده و اعتقاد است؛ علاوه بر اين، مردى است حاكم، اداره‏كننده، سياسى، جنگى و با وجود اين، قاهر و آشوب‏طلب نبوده، برعكس، هميشه طالب صلح و آرامش بوده است.
**************

مهرباني و خوش رفتاري

مسيو بارتلمى سن هيليارد

محمد صلى‏الله‏على‏وآله در دوره خود، باهوش‏ترين عرب و پرهيزگارترين و متديّن‏ترين آنان، پرحوصله و بردبارتر از همه و نسبت به دشمنان از همه مهربان‏تر و خوش‏رفتارتر بود و بر پايه آن، امپراتورى عظيم و بى‏مانند اسلامى را برپا كرد كه ناشى از تفوق اين پيغمبر، بر رجال آن عصر بود و بس؛ اما دينى كه او آورد و مردم را به آن دعوت نمود، يك خير و بركت بزرگ بود و از اين رو، عموم ملل به او گرويدند و از آن بهره‏مند شدند.

پيامبرى پرهيزگار

ولتر فرانسوي

سال 1763 ميلادى در تاريخ افكار ولتر نقطه عطفى بود. در اين سال بود كه سرانجام تصوير جديدى از حضرت محمّد [(ص)] و پيروانش در ذهن او ترسيم شد، قضاوت او نيز درباره شخص پيامبر اسلام [(ص)] كه هميشه مورد عنادش بود تغيير كرد و آنگاه كه حقيقت را بازيافت درباره آن حضرت گفت: محمّد [(ص)] بى گمان مردى بسيار بزرگ بود و مردان بزرگى نيز در دامن فضل و كمال خود پرورش داد. قانون گذارى خردمند، جهانگشايى توانا، فرمانروايى دادگستر، پيامبرى پرهيزگار بود و بزرگترين انقلاب هاى روى زمين را پديد آورد.
ولتر در سال 1776 ميلادى به ياد نمايشنامه فناتيسم، نخستين اثر ضد اسلامى اش، آخرين سخن خود را بر زبان آورد كه: "من در حق محمّد [(ص)] بسيار بد كردم" و چون برداشت هاى اوليه او از اسلام تحت تأثير نوشته هاى مغرضانه مسيحيان بود از روى خشم مى گفت: "همه كتاب هايى را كه تاكنون مسيحيان درباره مسلمانان نوشته اند بايد بر آتش افكند."

شريعتي عالم گير

تُولْستوى

لئو تولستوى ( 1910 ـ 1828 ) نويسنده مشهور روسى در كتاب خود به نام محمد [ صلى الله عليه و آله و سلم ] مى گويد: جاى هيچگونه شبهه و ترديد نيست كه پيامبر اسلام از بزرگان مصلحين دنيااست، آن هم مصلحى كه به جامعه بشريت خدمات شايانى كرده است. و اين فخر و مباهات براى او بس است كه يك ملت خون ريز و وحشى را از چنگال اهريمنان عادات زشت و شنيع برهانيد و راه ترقى را بر روى آنان بازكرد و حال آن كه هر مرد عادى نمى تواند به چنين كار شگرفى اقدام كند و نتيجه بگيرد.
بنابر اين شخص شخيص پيامبر اسلام، سزاوار همه گونه احترام و اكرام مى باشد شريعت پيامبر اسلام به علت توافق آن باعقل و حكمت در آينده عالم گير خواهد شد.
منبع:www.payambarazam.ir
ادامه دارد...
/ج