تحقق ولايت الهي در جامعه

سرپرستي جامعه ، متعلق به خداي متعال و عهده دار اين عامل تحقق ولايت الهي در جامعه

مقام معظم رهبری (مد ظله العالی) می فرمایند: ولايت، يعني حاکميت و سرپرستي در جامعه ي اسلامي، طبيعتاً چيزي جدا از ولايت و سرپرستي و حکومت در جوامع ديگر است در اسلام، سرپرستي جامعه، متعلق به خداي متعال است. هيچ انساني اين حق را ندارد که اداره ي امور انسان هاي ديگر را به عهده بگيرد. اين حق، مخصوص خداي متعال است که خالق و منشي و عالم به مصالح و مالک امور انسانها، بلکه مالک امور همه ي ذرات عالم وجود است. خود اين احساس در جامعه ي اسلامي، چيز کم نظري است. هيچ قدرتي، هيچ شمشير برايي، هيچ ثروتي، حتي هيچ قدرت علم و تدبيري، به کسي اين حق را نمي دهد که مالک و تصميم گيرنده درباره ي سرنوشت انسان هاي ديگر باشد. اينها ارزش هستند. حق توليت امور و زمامداري مردم را به کسي اعطا نمي کند. اين حق، متعلق به خداست. خداي متعال، اين ولايت و حاکميت را از مجاري خاصي اعمال مي کند. يعني آن وقتي هم که حاکم اسلامي و ولي امور مسلمين، چه براساس تعيين شخص آن چنان که طبق عقيده ي ما، در مورد اميرالمؤمنين و ائمه (عليهم السلام) تحقق پيدا کرد- و چه براساس معيارها و ضوابط انتخاب شد، وقتي اين اختيار به او داده مي شود که امور مردم را اداره بکند، باز اين ولايت، ولايت خداست؛ اين حق، حق خداست و اين قدرت و سلطان الهي است که بر مردم اعمال مي شود. آن انسان- هر که و هر چه باشد- منهاي ولايت الهي و قدرت پروردگار، هيچ گونه حقي نسبت به انسانها و مردم ديگر ندارد. خود اين، يک نکته ي بسيار مهم و تعيين کننده در سرنوشت جامعه ي اسلامي است. عهده دار ولايت بايد پرتويي از ولايت الهي را در جامعه تحقق ببخشد و اما آن کسي که اين ولايت را از طرف خداوند عهده دار مي شود، بايد نمونه ي ضعيف و پرتو و سايه يي از آن ولايت الهي را تحقق ببخشد و نشان بدهد، يا بگويم در او باشد. خصوصيات ولايت الهي، قدرت و حکمت و عدالت و رحمت و امثال اينهاست. آن شخص يا آن دستگاهي که اداره ي امور مردم را به عهده مي گيرد، بايد مظهر قدرت و عدالت و رحمت و حکمت الهي باشد. اين خصوصيت، فارق بين جامعه ي اسلامي و همه ي جوامع ديگري است که به شکل هاي ديگر اداره مي شوند. جهالتها، شهوات نفساني، هوي و هوس و سلايق شخصي متکي به نفع سود شخصي يا گروهي، اين حق را ندارند که زندگي و مسير امور مردم را دستخوش خود قرار بدهند. لذا در جامعه و نظام اسلامي، عدالت و عم و دين و رحمت بايد حاکم باشد؛ خودخواهي نبايد حاکم بشود، هوي و هوس- از هر کس و در رفتار و گفتار هر شخص و شخصيتي- نبايد حکومت کند. سر عصمت امام در شکل غايي و اصلي و مطلوب در اسلام هم همين است که هيچ گونه امکان تخطي و تخلفي وجود نداشته باشد. آن جايي هم که عصمت وجود ندارد و در ميسر نيست، دين و تقوا و عدالت بايد بر مردم حکومت کند که نمونه يي از ولايت الهي محسوب مي شود. پس، روز عيد غدير، روز ولايت و روز تعيين کننده يي در سرنوشت جامعه ي اسلامي است. منبع:منبع: www.khamenei.ir
/ن