تصویر بصری

تصویر: نمایشگر جلو-سری که روی شیشه کابین خلبان منعکس شده است.

نمایشگر بدون صفحه‌ی تصویر بصری، شامل هر تصویری است که چشم بتواند آن را درک کند. رایج ترین نمونه نمایشگر بدون صفحه تصویر بصری، هولوگرام است. در این موارد، نور قبل از اینکه به شبکیه چشم برسد، از روی برخی از اجسام میانی (هولوگرام، پانل LCD یا پنجره کابین خلبان) منعکس می شود. در مورد پنل های LCD نور از پشت پنل شکسته می شود، اما با این وجود، یک منبع بازتابی است. گوگل سیستم مشابهی را برای جایگزینی صفحه نمایش تبلت ها و گوشی های هوشمند پیشنهاد کرده است.

درواقع تصویر بصری نوعی نمایشگر بدون صفحه است که هر نوع تصویر یا چیزی را با کمک چشم انسان تشخیص می دهد. نمونه های زیر چند نمونه از نمایش تصویر بصری هستند: نمایشگر هولوگرافیک، عینک واقعیت مجازی، نمایشگر هد آپ و غیره. اصل کار این نمایشگر بیان می کند که نور قبل از رسیدن به شبکیه یا چشم توسط جسم میانی منعکس می شود. جسم میانی می تواند یک هولوگرام، نمایشگرهای کریستال مایع (LCD) یا حتی پنجره باشد.

تصویر: نمایشگر بدون صفحه تصویر بصری

نمایشگرهای هولوگرافیک با استفاده از اجزایی مانند لیزر نئون هلیوم، یک شیء، یک لنز، یک فیلم هولوگرافیک و آینه، تصاویر سه بعدی را نمایش می دهند. هر زمان که پرتوهای لیزر و اشیاء با یکدیگر همپوشانی داشته باشند، یک تصویر سه بعدی نمایش داده می شود و به نظر می رسد که در هوا شناور است. این نمایشگر می‌تواند نشانه‌های عمق دقیق و تصاویر و فیلم‌های باکیفیت را ارائه دهد که بدون نیاز به دستگاه‌های رصدی خاص توسط چشم انسان قابل مشاهده است. بر اساس رنگ های پروژکتور لیزری، تصاویر در سه صفحه مجزا تشکیل می شوند. نمایشگرهای هولوگرافیک معمولاً به عنوان جایگزینی برای صفحه نمایش استفاده می شوند.

تصویر: نمایشگر هولوگرافیک بدون صفحه نمایش

نمایشگر هد بالا یا جلو-سری به عنوان نمایشگرهای شفاف نیز نامگذاری می شود. این نمایشگرها در کاربردهای مختلفی مانند هواپیما، بازی‌های رایانه‌ای و اتومبیل و غیره استفاده می‌شوند. بسیاری از کاربران نیازی به دور کردن چشم از میدان دید خود ندارند زیرا دستگاه اطلاعات را روی شیشه جلو نمایش می‌دهد. یک صفحه نمایش اصلی از اجزای زیر تشکیل شده است: یک واحد پروژکتور، ترکیب کننده و یک کامپیوتر. واحد پروژکتور تصویر را پخش می کند و ترکیب کننده تصویر نمایش داده شده را تغییر مسیر می دهد و میدان دید به طور همزمان دیده می شود. کامپیوتر بدون صفحه به عنوان رابط بین پروژکتور و ترکیب کننده (داده هایی که باید نمایش داده شوند) عمل می کند.

تصویر: نمایشگر بدون صفحه جلو-سری

مزیت اصلی نمایش تصاویر بصری ایجاد و دستکاری تصاویر در هر اندازه است. در این دسته از نمایشگرها، بیت مپ های چندگانه را می توان در حالت شیء با هم ترکیب کرد و در حالت تصویر، دستکاری صورت می گیرد (بیت مپ نمایشی است که در آن هر آیتم مربوط به یک یا چند بیت از اطلاعات است، به ویژه اطلاعاتی که برای کنترل نمایش صفحه کامپیوتر استفاده می شود). در این سیستم نمایش فایل های Eye ایجاد می شود که شامل تمامی تصاویر بارگذاری شده است. فایل EYE یک "Export Project Command" در فایل ایجاد می کند. این دستورات در فایل EYE این آمادگی را فراهم می کند که هر نوع تصویر ذخیره نشده را در قالب بیت مپ در آن ذخیره کنید. یک کاتالوگ مشترک برای قرار دادن تصاویر مرور شده از "Export Editor Command" در فایل "EYE" ایجاد می شود.

نمایشگر شبکیه

سیستم‌های نمایش مجازی شبکیه، دسته‌ای از نمایشگرهای بدون صفحه هستند که در آنها تصاویر مستقیماً روی شبکیه نمایش داده می‌شوند. آنها از سیستم‌های تصویر بصری متمایز می‌شوند زیرا نور از برخی شیء‌های میانی به شبکیه منعکس نمی‌شود، در عوض مستقیماً به شبکیه پرتاب می‌شود. سیستم‌های Retinal Direct یا شبکیه مستقیم، زمانی که به بازار عرضه می‌شوند، نوید حفظ حریم خصوصی فوق‌العاده را هنگام انجام کارهای محاسباتی در مکان‌های عمومی می‌دهند، زیرا اکثر جاسوسی‌ها متکی به مشاهده همان نور شخصی است که به طور قانونی صفحه را مشاهده می‌کند، و سیستم‌های شبکیه مستقیم، نور را فقط به داخل مردمک های بینندگان مورد نظرشان می‌فرستند.

پس در دسته دوم پیشرفت در سیستم نمایش، نمایش شبکیه، نمایش تصویر به طور مستقیم بر روی شبکیه است، و این نمایشگر به‌جای استفاده از یک جسم میانی برای بازتاب نور برای نمایش تصاویر، مستقیماً تصویر را روی شبکیه می‌تاباند. کاربر احساس می‌کند که نمایشگر آزادانه در فضا حرکت می‌کند. نمایشگر شبکیه معمولاً به عنوان نمایشگر اسکن شبکیه و پروژکتور شبکیه شناخته می شود. این نمایشگر اجازه انتشار نور کوتاه، نور منسجم و رنگ باند باریک را می دهد. با کمک بلوک دیاگرام زیر از این نمایشگر مطلع شوید..

تصویر: بلوک دیاگرام نمایشگر بدون صفحه شبکیه

بلوک دیاگرام نمایشگر شبکیه مجازی از بلوک های زیر تشکیل شده است: تولید فوتون، مدولاسیون شدت، اسکن پرتو، نمایش نوری و الکترونیک درایو. بلوک تولید فوتون پرتو منسجم نور را تولید می کند. این منبع فوتون از دیودهای لیزر به عنوان منبع منسجم با صفحه نمایش شبکیه برای ایجاد پراش بر روی شبکیه چشم انسان استفاده می کند. نور تولید شده از منبعِ فوتون، به شدت مدوله شده است. شدت پرتو نور برای مطابقت با شدت تصویر مدوله می شود.

تصویر: بینایی چگونه کار می کند

پرتو مدوله شده توسط اسکن پرتو اسکن می شود. با استفاده از این بلوک اسکن، تصویر بر روی شبکیه قرار می گیرد. در این اسکنر پرتو دو نوع حالت اسکن انجام می شود: حالت شطرنجی و حالت برداری. پس از فرآیند اسکن، برون‌تابی نوری برای تاباندن یک پرتو نقطه‌مانند بر روی شبکیه چشم انجام می‌شود. نقطه متمرکز روی چشم به صورت تصویر ترسیم شده است. یک دستگاه الکترونیکی محرک که روی مولد فوتون و تعدیل کننده شدت قرار داده شده است برای همگام سازی اسکنر، مدولاتور و سیگنال ویدیویی آینده استفاده می شود. این نمایشگرها با استفاده از فناوری MEMS در بازار عرضه می شوند.

تصویر: پروجکشن شبکیه

رابط سیناپتیک

ویدئوی بدون صفحه رابط سیناپتیک به هیچ وجه از نور استفاده نمی کند. اطلاعات بصری به طور کامل چشم را دور می زند و مستقیماً به مغز منتقل می شود. در حالی که چنین سیستم‌هایی فقط در انسان‌ها به شکل ابتدایی پیاده‌سازی شده‌اند - به عنوان مثال در مورد نمایش نویسه‌های تک بریل برای افراد نابینا - موفقیت در نمونه‌برداری از سیگنال‌های ویدئویی قابل استفاده از چشم‌های بیولوژیکی یک خرچنگ نعل اسبی زنده از طریق اعصاب بینایی آنها، و در ارسال سیگنال های ویدئویی از دوربین های الکترونیکی به مغز موجودات با استفاده از همین روش به دست آمده است.

فناوری دسته سوم، رابط سیناپسی، که گغتیم به معنی ارسال مستقیم اطلاعات به مغز انسان بدون استفاده از نور است، در حال حاضر بر روی انسان آزمایش شده است و اکثر شرکت ها شروع به استفاده از این فناوری برای ارتباطات، آموزش، تجارت و سیستم امنیتی مؤثر کرده اند. تأکید می شود که این فناوری با نمونه برداری از سیگنال های ویدئویی چشم خرچنگ نعل اسبی، از طریق اعصاب آن، با موفقیت توسعه یافت و سایر سیگنال های ویدئویی از دوربین های الکترونیکی به مغز موجودات نمونه برداری می شود.

تصویر: رابط سیناپسی

رابط کامپیوتر مغز امکان تعامل مستقیم بین مغز انسان و دستگاه های خارجی مانند کامپیوتر را فراهم می کند. این دسته را می توان با نام های مختلفی مانند رابط ماشین انسان، رابط تله پاتی مصنوعی، رابط ماشین ذهن و رابط عصبی مستقیم نیز شناخت.

توضیح نمایشگرهای بدون صفحه و انواع آنها

درواقع امروزه فناوری های پیشرفته با سرعت بیشتری در حال رشد هستند که در آن هر فناوری با اجرای فناوری جدید تجدید می شود. فناوری نمایشگر پرطرفدار فعلی که بیشتر در گجت هایی مانند تبلت ها، تلفن های هوشمند و غیره استفاده می شود، صفحه نمایش لمسی است که در آینده نزدیک منسوخ خواهد شد. نمایشگر بدون صفحه، فناوری پیشرفته نمایشگر است که جایگزین فناوری صفحه نمایش لمسی می شود تا مشکلات را بیشتر حل کند و زندگی را راحت تر کند. بنابراین، هدف، ارائه ایده ای از نمایشگر بدون صفحه است که اطلاعات را بدون استفاده از پروژکتور یا صفحه نمایش منتقل می کند یا نمایش می دهد. با استفاده از این فناوری نمایشگر بدون صفحه، می توانیم تصاویر را مستقیماً در فضای باز، شبکیه چشم انسان و همچنین در مغز انسان نمایش دهیم.

در سال 2013، این نمایشگر با اجرای محصولاتی مانند هدست واقعیت مجازی، نمایشگرهای شبکیه و ویدیوهای هولوگرافیک پیشرفت کرد. کمبود فضا مشکل اصلی اکثر نمایشگرهای فعلی است. با استفاده از نمایشگرهای بدون صفحه می توان بر این مشکل غلبه کرد.

نمایشگر بدون صفحه چیست؟

نمایشگر بدون صفحه یک فناوری نمایش تعاملی است که برای حل مشکلات مربوط به کوچک سازی دستگاه از فناوری های ارتباطی مدرن توسعه یافته است. کمبود فضا در نمایشگرهای مبتنی بر صفحه، فرصتی را برای توسعه نمایشگرهای بدون صفحه فراهم می کند. همان طور که از نام آن مشخص است نمایشگر بدون صفحه نمایش بدون صفحه نمایش است و می توان آن را به عنوان نمایشگری تعریف کرد که از آن برای انتقال هرگونه داده مانند عکس یا فیلم بدون کمک صفحه نمایش استفاده می شود.

انواع نمایشگر بدون صفحه

همان طور که گفته شد فناوری نمایشگر بدون صفحه به سه دسته اصلی تقسیم می شود: نمایش تصویر بصری، نمایشگر شبکیه، و رابط سیناپسی.

دسته اول، تصویر بصری، به مواردی گفته می شود که با چشم انسان قابل مشاهده است مانند هولوگرام. دسته دوم، نمایشگر شبکیه - خودِ نام نشان دهنده نمایش تصویر مستقیماً روی شبکیه است. دسته سوم، مرجع سیناپسی، به معنای ارسال مستقیم اطلاعات به مغز انسان است. اجازه دهید جزئیات این سه نوع نمایشگر را بیشتر بررسی کنیم.

اینها سه نوع از جدیدترین نمایشگرهای بدون صفحه هستند که جایگزین استفاده کنونی از فناوری صفحه نمایش لمسی برای پر کردن کمبود فضا در نمایشگرهای الکترونیکی مبتنی بر صفحه نمایش می شوند. آینده قطعاً برای این فناوری امیدوارکننده به نظر می برسد.

جام مقدس فناوری ویدیوی بدون صفحه

امواج پیشرفت های تکنولوژیکی که در این عصر شاهد آن بوده ایم تقریباً در تمام جنبه های وجودی ما انسان ها مشهود بوده است. از زمانی که اولین دستگاه تلویزیون در سال 1927 اختراع شد، پیشرفت هایی برای طراحی نسخه های جدیدتر، بهتر و قابل اجراتر از آن صورت گرفته است. اما به نظر می رسد که فناوری صفحه نمایش در حال فراموش شدن است. همان طور که برخی از جایگزین ها به وجود آمده است. اول از همه، یک رقیب اصلی است که اجازه می دهد اطلاعات بصری به طور کامل بدون هر نوع صفحه نمایش منتشر شود.

سیستم رابط سیناپتیک (رابط مغز و کامپیوتر) یکی از فناوری‌های نوظهوری است که اخیراً موج‌های زیادی را ایجاد کرده است. این همچنین به عنوان "تله پاتی کامپیوتری" شناخته می شود، که اطلاعات ایجاد شده یا ذخیره شده در سیستم محاسباتی را قادر می سازد بدون استفاده از هیچ صفحه نمایش یا رسانه مداخله ای مستقیماً به مغز ارسال شود. در این نوع فناوری، نیاز به «نور» کاملاً به حاشیه رفته است. برخی ممکن است بپرسند؛ چه نیازی به استفاده از این نوع سیستم است و چرا فقط فایل مربوطه را روی صفحه کامپیوتر نمایش نمی دهیم؟

موضوع اینجاست: آیا تا به حال وقت گذاشته اید که از خود بپرسید که افراد نابینا چگونه می توانند از این امتیاز برخوردار شوند که با محیط فیزیکی خود تعامل داشته باشند؟ - منظور این است که؛ چطور می توانند بدانند رنگ، اشکال و ساختار چیست. این فناوری است که راه حلی برای این چالش ها ارائه می دهد، زیرا در وهله اول نیازی به چشم نخواهد بود. پس چگونه این امر محقق می شود؟ اول از همه؛ برای داشتن دانش پایه در مورد رابط مغز و کامپیوتر، اقدام کنید. برای برقراری ارتباط مؤثر، باید یک دستگاه گیرنده BCI (که می تواند به شکل کاشت تراشه مغزی باشد - برای نوع تهاجمیBCI ، یا فقط یک هدست الکتروانسفالوگرام - برای مورد BCI غیر تهاجمی، باشد) وجود داشته باشد، که وظیفه دارد سیگنال‌ها را که توسط کامپیوتر تولید می‌شوند، دریافت کند و آنها را به‌عنوان تکانه‌های الکتریکی به مغز برای تفسیر به عنوان فایل صوتی، فایل متنی، فایل تصویری یا فایل ویدیویی ارسال کند.

شبکیه چشم، همان طور که همه می دانیم، ناحیه ای از چشم است که نور عدسی بینایی را می پذیرد. در یک نوع سیستم نمایشگر بدون صفحه، نور وسیله انتقال است که در مقابل امواج مغزی در مورد BCI.است. اما برخلاف سیستم نمایشگر معمولی، سیستم نمایشگر رتینال داده های تولید شده توسط کامپیوتر را مستقیماً از طریق یک پروژکتور تخصصی شبکیه در شبکیه متمرکز می کند. اگرچه این را می توان به عنوان فناوری نوظهور گروه بندی کرد، اما ایده پشت این موضوع دیرینه بوده است. به عنوان یک موضوع دقیق، در سال 1986 دکتر کازوئو یوشیناکا (البته از راه دور) به آن اشاره کرد، اما تا همین اواخر پیشرفت‌های تکمیلی کمی در آن انجام شد یا هیچ پیشرفتی در آن صورت نگرفت. و از آن زمان تاکنون، توجهات قابل توجهی را به خود جلب کرده است.

این فناوری بر اساس اصل بینایی چشم طبیعی ساخته شده است که نور منعکس شده را می گیرد و مستقیماً به مردمک منتقل می کند. از خود می‌پرسید که آیا این همان چیزی نیست که یک صفحه نمایش جلوی چشمانتان قرار می دهد؟ موضوع واقعی این است: اگر با فناوری صفحه نمایش های LED، LCD یا CRT سنتی آشنا هستید، موافق خواهید بود که آنها پرتوهای نوری تولید می کنند اما به طور خاصی ساطع نمی کنند.

اما در مورد صفحه نمایش شبکیه مجازی، پروژکتور شبکیه فقط نور ساطع کننده ای را منعکس می کند که توسط میکرو آینه پروژکتور که دقیقاً مانند لنز اپتیکی چشم به نظر می رسد امکان پذیر است. بنابراین با استنباط، نور به طور مستقیم به طرف مردمک ها متمرکز می شود، سپس تصویر در شبکیه ایجاد می شود. و برای جلوگیری از احتمال آسیب به چشم، صفحه نمایش شبکیه از نور بسیار کم چگالی استفاده می کند، بنابراین با عبور از چشم برای مدت طولانی بدون آسیب به چشم احساس راحتی می کند. با این نوع نمایشگر، به نظر می رسد که شما به طور مستقیم با منبع ویدیو تعامل دارید.

یکی از مزایای این نمایشگر، درست مانند فناوری BCI، حریم خصوصی است. این به این دلیل است که داده ها مستقیماً بدون عبور از رسانه مداخله به گیرنده مورد نظر ارسال می شوند. و با این کار، داده های طبقه بندی شده را می توان با نهایت محرمانگی، بدون ترس از به خطر افتادن داده ها، به اشتراک گذاشت. اما از جنبه منفی، این فناوری‌ها (BCI وVRD) ، به دلیل اینکه هنوز در حال ظهور هستند، برای افراد کم درآمد مقرون به صرفه نیستند. اما یک نمایشگر بدون صفحه، دیگر وجود دارد و باید از آن استفاده کنیم.

نمایشگر مه/بخار

همه ما می دانیم مه چیست، اما برای افراد ناآشنا، آنها قطرات کوچکی از آب هستند که در هوا پراکنده شده اند. در فرم بسیار متمرکز، می تواند دید را مختل کند. اما آیا می دانید که این در واقع می تواند به عنوان یک دستگاه نمایشگر عمل کند؟ شایان ذکر است که آنچه مورد استفاده قرار می گیرد، مه طبیعی نیست، بلکه شبیه سازی آن است. این با Haze Machine ایجاد می‌شود، که یک اثر ابر مانند در یک محیط کنترل‌شده ایجاد می‌کند. سپس ویدئو بر روی ابر شبیه سازی شده نمایش داده می شود.

این یک مزیت نسبت به نمایشگر مجازی شبکیه و نمایشگر رابط مغز و کامپیوتر دارد، زیرا مقرون به صرفه است و برای ایجاد نمایشگر به دستگاه Haze و ویدئو پروژکتور نیاز ندارد - این دقیقاً مانند مشاهده ویدیو در فضای ابری است. اما بدیهی است که نقطه ضعف در این واقعیت این است که مه نمی تواند به طور مؤثر در بیرون تولید شود (مانند فضای باز زیر نور خورشید. البته این امر بر پراکندگی مه تأثیر می گذارد). بهتر است از آن در یک محیط کنترل شده استفاده شود - به عنوان مثال: در استودیو، تئاتر و غیره. بنابراین می بینید، می توانید آن فیلم خود را بدون استفاده از صفحه نمایش تماشا کنید.

منبع: elprocus